Το σμίξιμο της Ισπανίδας Maria José Morales και του Κωνσταντίνου Πάνου από την Τσαγκαράδα, οδήγησε το αγαπημένο, εδώ και πολλά χρόνια, ζευγάρι στο Πήλιο. Η γνωριμία τους έγινε στη Lloret de Mar, ένα από τα πιο δημοφιλή τουριστικά θέρετρα στην Costa Brava. Εκεί, στις ακτές της Καταλονίας, ο Πηλιορείτης σεφ, ο οποίος εργάστηκε επί σειρά ετών στο εξωτερικό (Ιταλία και Ισπανία), λειτουργούσε εστιατόριο σε μία από τις πιο όμορφες γωνιές της Ιβηρικής χερσονήσου. Το 2006 και μετά τον γάμο τους στην εκκλησία των Αγίων Ταξιαρχών στην Τσαγκαράδα, η Maria José Morales εγκαταστάθηκε μόνιμα στην Ελλάδα και πλέον μαζί με τον σύζυγό της λειτουργούν μία από τις πιο γνωστές ταβέρνες στην περιοχή.
Όσοι κάνουν μία στάση στη γραφική πλατεία των Αγίων Ταξιαρχών, όπου δεσπόζει ένας τεράστιος πλάτανος και πλάι από τη μαρμάρινη κρήνη που δροσίζει περαστικούς και ντόπιους πάνω από έναν αιώνα τώρα, στέκει η ταβέρνα «Αγνάντι». Ανάμεσα στα στρωμένα τραπέζια συναντούμε τη γνώριμη φιγούρα της Maria José, η οποία επιστρέφοντας από την Ισπανία μαζί με τον άνδρα της Κωνσταντίνο, «πάντρεψαν» με επιτυχία τις παραδοσιακές γεύσεις και τις ντόπιες πρώτες ύλες του Πηλίου με τη μεσογειακή κουζίνα.
«Πιο παλιά τα πεθερικά μου κρατούσαν το μαγαζί. Όταν αποφάσισαν να βγούνε στη σύνταξη, ήρθαμε στην Τσαγκαράδα από την Ισπανία. Το 2006 γυρίσαμε, τέλη Νοεμβρίου για την ακρίβεια. Πλέον έχουμε κοντά στα 11 χρόνια που δουλεύουμε την ταβέρνα. Τώρα στην Ισπανία κάθε χρόνο πάμε για διακοπές. Έχουμε εκεί μεγάλα παιδιά και τη μητέρα μου», είπε σε άπταιστα ελληνικά η Ισπανίδα, η οποία πολιτογραφήθηκε… Πηλιορείτισσα και δείχνει να έχει προσαρμοστεί απόλυτα στη ζωή του χωριού από την πρώτη στιγμή που βρέθηκε εκεί.
Πάντως, η Maria José Morales προτού μετοικήσει στην Τσαγκαράδα, πέρασε αρκετά χρόνια της ζωής της στο εξωτερικό. «Μεγάλωσα στην Ισπανία, αλλά δεν έζησα όμως μόνο στην πατρίδα μου. Οι γονείς μου γύριζαν τον κόσμο κι εγώ τους ακολουθούσα. Έτσι βρεθήκαμε σε Γαλλία, Καναδά και ΗΠΑ, ενώ μετά στην Ισπανία ζήσαμε σε Βαρκελώνη και Λα Κορούνια. Όσο για το ότι κατέληξα στην Ελλάδα; Δεν το είχα φανταστεί ποτέ μου αυτό. Μα ποτέ, αλλά η ζωή κρύβει πολλές εκπλήξεις», εξομολογήθηκε χαμογελώντας η κ. Morales.
Στην Ελλάδα βρέθηκε για πρώτη φορά το 2000, τη χρονιά που γνωρίστηκε με τον μετέπειτα σύζυγό της. Από την πρώτη στιγμή, όμως, ερωτεύθηκε τα θαύματα της πηλιορείτικης φύσης που αφήνουν έκθαμβο κάθε επισκέπτη, αν και οι αυξημένες επαγγελματικές υποχρεώσεις της περιορίζουν αισθητά τον ελεύθερο χρόνο που έχει στη διάθεσή της: «Στο Πήλιο μου αρέσει ό,τι και στον περισσότερο κόσμο. Συνδυάζει αρμονικά βουνό και θάλασσα. Αυτές οι εναλλαγές των τοπίων είναι μοναδικές. Τη μία στιγμή βρίσκεσαι ψηλά στο βουνό, ενώ την άλλη μπορείς να δεις τα μοναδικά χρώματα του Αιγαίου. Αυτό δεν το βρίσκεις σε πολλά μέρη. Η φύση εδώ είναι υπέροχη. Πρόκειται για τόπο ευλογημένο, θέλει και φροντίδα όμως. Πολλές φορές, όταν ο Θεός μας δίνει κάτι πολύ καλό, το θεωρούμε δεδομένο, αλλά δεν πρέπει να ξεχνάμε ότι χρειάζεται να το φροντίζουμε κιόλας. Την περίοδο του καλοκαιριού δεν προλαβαίνω να δω και πολλά πράγματα. Η ζωή εδώ διαφέρει, ανάλογα με την εποχή που διανύουμε. Τον χειμώνα όλα είναι πιο ήρεμα. Κι αν σου αρέσει η φύση και δεν έχεις ανάγκη την πόλη, τα πάντα είναι μία χαρά. Το καλοκαίρι έχει πιο πολύ τρέξιμο. Όλη μέρα στο μαγαζί κι έτσι δεν περισσεύει χρόνος».
Αναπόφευκτη η σύγκριση της ελληνικής με την ισπανική κουζίνα, με την κ. Maria José Morales να σημειώνει τις ομοιότητες που έχει εντοπίσει από την πολυετή παραμονή της στη χώρα μας. «Μοιάζουν σε πολλά πράγματα οι δύο λαοί. Τους αρέσει να τρώνε καλά. Μπορεί οι Έλληνες να φοβόντουσαν πιο παλιά να δοκιμάσουν νέες γεύσεις και πράγματα που δεν έχουν φάει ποτέ, αλλά πλέον και αυτό έχει αλλάξει. Το βλέπω και στο μαγαζί. Στην αρχή κάποιες συνταγές ήταν δύσκολο να βγούνε από την κουζίνα, τώρα ψάχνουν περισσότεροι να δοκιμάσουν κάτι διαφορετικό», είπε χαρακτηριστικά, ενώ στη συνέχεια μίλησε για το «πάντρεμα» των γεύσεων στο «Αγνάντι»: «Στο μαγαζί το κομμάτι της μαγειρικής το έχει αναλάβει ο σύζυγός μου. Εγώ είμαι έξω. Στην κουζίνα δεν μπαίνω καθόλου. Πω, πω… μακριά. Τρέχουν πολύ στην κουζίνα. Πέρα από την παέγια, που ο Κωνσταντίνος την έμαθε στην Καταλονία, δεν έχουμε «καθαρά» ισπανικά πιάτα. Έχουμε όμως επιρροές της πατρίδας μου στο μενού. Βασικά, θα έλεγα ότι βάζει πινελιές απ’ όλη τη Μεσόγειο. Στο σπίτι, πάντως, το μαγείρεμα είναι δική μου υπόθεση».