του Απόστολου Παντσά
Για το χριστουγεννιάτικο «ρεγάλο» ύψους 270.000 ευρώ για «έκτακτα εξωσυμβατικά έξοδα» στον εργολάβο που μόλις προ τριμήνου ανέλαβε το έργο του πάρκιν στη Φιλελλήνων σίγουρα διαβάσατε. Μόλις προ μηνός η φιλεύσπλαχνη Δημοτική μας Αρχή με ακαριαία ευαισθησία έσπευσε να καλύψει τις ανάγκες του. Προ εβδομάδος θα διαβάσατε επίσης για το επιχειρηματία εστίασης που του χαρίστηκαν 25.000 από τα σωρεύμενα του χρέη, αφού οι νομικοί του δήμου απεφάνθησαν ότι «ουκ αν λάβεις παρά του μη έχοντος» και συνεπώς θα πρέπει να του κάνουμε, ως δήμος, μια εκπτωσούλα.
Αυτό που μάλλον δεν θα διαβάστε είναι ότι την ίδια στιγμή που ο τόσο γαλαντόμος και επιλεκτικά large Δήμος Βόλου τραβάει στα δικαστήρια 68 εργαζόμενους του δήμου (νυν και πρώην) γιατί τα προηγούμενα χρόνια εξ αιτίας λάθους της υπηρεσίας μετρούσε λάθος τις κρατήσεις και τους πλήρωνε παραπάνω. Μην φανταστείτε κανένα ιλιγγιώδες ποσό. 5-10 ευρώ το μήνα παραπάνω τους έβαζε στην πληρωμή το μήνα. Και τώρα τα ζητάει πίσω. Δεν τα ζητάει απλώς πίσω με μια λογική διαδικασία επιστροφής σε βάθος χρόνου αλλά τα ζητάει με το πιστόλι στον κρόταφο. Αρχικά με εξώδικο περί το τέλος Νοεμβρίου και την απαίτηση να επιστραφούν τα χρήματα εντός τριών (3!) ημερών και, από την περασμένη βδομάδα, με κανονικές αγωγές. Χριστουγεννιάτικος μποναμάς ένα πράγμα! Ή πληρώνετε ή σας σέρνουμε στα δικαστήρια. Εδώ δεν βρέθηκε κανένας δικηγόρος να «γνωματεύσει» ότι μπορεί και να μην μπορούν να τα πληρώσουν μεροκαματιάρηδες άνθρωποι μέσα στις γιορτές. Δύο μέτρα και δύο σταθμά. Παράλληλα στήθηκε η γνωστή μηχανή παρηγορίας, χτυπήματος της πλάτης και διαβεβαιώσεων «εδώ είμαστε εμείς, θα σας κάνουμε 100 δόσεις, μην κολλάτε, στέλνουμε και καμιά αγωγή να υπάρχει, μην αγχώνεστε».
Και πώς να μην αγχώνεται ο άλλος όταν ζει με 3 και εξήντα και του προκύπτει και μια απειλή δικαστηρίου για την καινούργια χρονιά;
Στα 49 της μόλις χρόνια η συνταξιούχος πλέον αναπηρίας (με 411 ευρώ τον μήνα) «οφειλέτρια», καθηλωμένη στην αναπηρική καρέκλα, αφού έχει χάσει και τα δυο της πόδια στη μάχη με το σάκχαρο βλέπει «βουνό» τα 588,33 ευρώ που με αγωγή ζητάει πίσω ο Δήμος. Εξωφρενικό και άδικο, αφού θεωρεί ότι πάλι πρόκειται για έναν νέο λανθασμένο υπολογισμό της υπηρεσίας, αλλά για να το αποδείξει θα πρέπει να πάει δικαστικά, να πληρώσει δηλαδή για να βρεθεί η αλήθεια. Να πληρώσει, αλλά με ποια λεφτά αφού με το ζόρι τα βγάζει πέρα; Το θέμα φυσικά δεν είναι αν η υπηρεσία έκανε ή δεν έκανε λάθος ή αν υπάρχει τρόπος να επαναπροσδιορίσει τις εισφορές αυτών των εργαζομένων. Το θέμα έχει μια καθαρά ηθική διάσταση πέρα από τους αριθμούς και τις διατάξεις του νόμου και πάνω σε αυτή θα πρέπει να επιλυθεί. Δεν μπορείς κύριε Δήμε να είσαι τόσο ακριβός στα πίτουρα και τόσο φτηνός στο πιπέρι. Δεν μπορείς να σκορπάς δεκαχίλιαρα με τη σέσουλα από εδώ και από εκεί και ταυτόχρονα να τρέχεις τους υπαλλήλους σου (πρώην και νυν) στα δικαστήρια για μερικές εκατοντάδες ευρώ. Είναι αντιφατικό, αλλά κυρίως πολιτικά ανήθικο.