Ποικίλα είναι τα αίτια της αύξησης του αριθμού των μαθητών με διάφορες αναπτυξιακές διαταραχές, όπως είναι οι μαθησιακές δυσκολίες, και οι οποίες στην Ελλάδα και διεθνώς αγγίζουν μέχρι και το 15% στο σύνολο του μαθητικού δυναμικού.
Πριν λίγες ημέρες πραγματοποιήθηκε στο αμφιθέατρο «Κορδάτος» συμπόσιο με τίτλο «Αναπτυξιακές Διαταραχές και Δυσκολίες Μάθησης» το οποίο διοργανώθηκε από το Εργαστήριο Μαθησιακών Δυσκολιών, Προβλημάτων Λόγου και Επικοινωνίας του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας σε συνεργασία με το Επιμορφωτικό Πρόγραμμα με τίτλο «Ειδική Αγωγή-Μαθησιακές Δυσκολίες: Παρεμβάσεις στη Γλώσσα και τα Μαθηματικά» του Κέντρου Επιμόρφωσης και Δια Βίου Μάθησης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Το αμφιθέατρο πλημμύρισε από φοιτητές και εκπαιδευτικούς που θέλησαν να ενημερωθούν για αυτά τα τόσο επίκαιρα ζητήματα, ώστε να γνωρίσουν πώς θα τα διαχειριστούν.
Υπεύθυνος της διοργάνωσης ήταν ο καθηγητής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, διευθυντής του Εργαστηρίου Μαθησιακών Δυσκολιών, Προβλημάτων Λόγου και Επικοινωνίας, κ. Φίλιππος Βλάχος και η υπεύθυνη του Επιμορφωτικού Προγράμματος με τίτλο «Ειδική Αγωγή-Μαθησιακές Δυσκολίες: Παρεμβάσεις στη Γλώσσα και τα Μαθηματικά», επίκουρος καθηγήτρια, κ. Τζιβινίκου Σωτηρία.
«Λέγοντας αναπτυξιακές διαταραχές εννοούμε κάποιες καταστάσεις που παρουσιάζονται στην πορεία της ανάπτυξης, όπου ένα παιδί αδυνατεί να αντεπεξέλθει, όπως θα αναμέναμε, σε επίπεδο είτε ακαδημαϊκό, είτε κοινωνικό είτε συναισθηματικό. Αυτές οι περιπτώσεις δεν είναι καθόλου σπάνιες. Εκτιμάται ότι στη χώρα μας ένα ποσοστό 15% του μαθητικού πληθυσμού παρουσιάζουν τέτοια ζητήματα και μάλιστα το μεγαλύτερο ποσοστό των μαθητών αυτών δεν φοιτούν σε ειδικά σχολεία και τάξεις, αλλά στα σχολεία τυπικής εκπαίδευσης» ανέφερε ο κ. Βλάχος.
Στις αναπτυξιακές διαταραχές ανήκουν, σύμφωνα με την Αμερικανική Ψυχιατρική Εταιρεία, ποικίλες διαταραχές και δυσκολίες. Τέτοιες αναπτυξιακές διαταραχές είναι οι μαθησιακές δυσκολίες, η διαταραχή ελλειμματικής προσοχής με ή χωρίς υπερκινητικότητα (ΔΕΠ-Υ), οι διαταραχές που ανήκουν στο φάσμα του αυτισμού, η δυσπραξία, οι διαταραχές επικοινωνίας και η νοητική καθυστέρηση, κ.ά.
Οι μαθησιακές δυσκολίες, η ελλειμματική προσοχή, η υπερκινητικότητα που αποτελούν ένα μεγάλο ποσοστό των αναπτυξιακών διαταραχών απαντώνται στα τυπικά σχολεία. Επομένως όχι μόνο οι ειδικοί παιδαγωγοί, αλλά όλοι οι εκπαιδευτικοί και οι γονείς θα πρέπει να είναι ενημερωμένοι, καθώς σε ένα τμήμα 20-25 παιδιών, μπορεί να υπάρχουν δύο-τρία με τέτοιου είδους διαταραχές.
Ο κ. Βλάχος πρόσθεσε πως «την τελευταία δεκαετία παρατηρείται μια αύξηση του αριθμού των παιδιών με διάφορες αναπτυξιακές διαταραχές που οφείλεται αφενός στην καλύτερη διάγνωση μέσω συγκεκριμένων κριτηρίων και τεστ, αλλά και την ενημέρωση του κοινού που έσπασε ταμπού προηγούμενων εποχών αφετέρου σε κάποια άλλα θέματα που εμφανίζονται διεθνώς. Για παράδειγμα κατά τη διάρκεια του τοκετού και κύησης είχαμε παλιότερα μεγάλα ποσοστά θνησιμότητας που με την πρόοδο της τεχνολογίας έχουν εκμηδενιστεί. Μπορεί να συμβαίνουν, όμως κάποια γεγονότα στον τοκετό και την κύηση τα οποία να οφείλονται για την ανάπτυξη ήπιων αναπτυξιακών διαταραχών. Βέβαια υπάρχουν και άλλοι λόγοι για την εκδήλωση αυξημένων περιστατικών αναπτυξιακών διαταραχών».
Ο υπεύθυνος του εργαστηρίου υπογράμμισε πως «όλα αυτά τα θέματα συζητιούνται στα προπτυχιακά και μεταπτυχιακά προγράμματα σπουδών του Τμήματος, ώστε οι φοιτητές ως μελλοντικοί εκπαιδευτικοί και επαγγελματίες να είναι μεταλαμπαδευτές της γνώσης που λαμβάνουν».