Γράφει ο συγκοινωνιολόγος Χαράλαμπος Α. Σκυργιάννης
Πάει κι ο Απρίλης. Το ένα τρίτο του έτους, ήδη παρελθόν, «ο χρόνος είναι κάτι απίθανα μακρύ…» όπως λέει κι ο Γιάννης Ρίτσος στο αφιερωμένο στον Βλαδίμηρο Μαγιακόφσκι «Τραγούδι του Οχτώβρη», που μελοποίησε ο Θάνος Μικρούτσικος και τραγούδησε υπέροχα η αείμνηστη Μαρία Δημητριάδη. Και μιας κι αρχίσαμε με τραγούδια, είπε και η Άλκηστις Πρωτοψάλτη να κάνει μια κινητή επί φορτηγού συναυλία να διασκεδάσει τους ταλαίπωρους Αθηναίους, έπεσαν πολλοί να την φάνε την κοπέλα, μέχρι και οι ιεράρχες στην ανθρωποφαγία.
Στην τσίτα, που λένε, άπαντες για την «απελευθέρωση». Η παραλία του Βόλου απελευθερώθηκε ήδη, είναι πολύ ικανοποιημένος, λένε, ο κύριος κάτοικος Πορταριάς από την εν γένει ανταπόκρισή μας στα μέτρα – παραλλήλως επιδίδεται στο αγαπημένο του σπορ «βρισίδι με τον Αλέξη» – επανήλθε η τάξις και στις λαϊκές αγορές, είναι πασιφανές ότι βαδίζουμε υπερηφάνως να συναντήσουμε την «νέα κανονικότητα». Εδώ ψηφίσαμε (όχι εμείς, ως λαός εννοώ…) τον Κυριάκο για να μας φέρει στην «κανονικότητα» μετά τα μνημόνια (χωρίς να ξέρουμε τι ακριβώς ήταν αυτό…) τώρα θα μας φέρει στην νέα κανονικότητα, όπου κανένας, σε ολόκληρο τον γνωστό κόσμο, δεν ξέρει τι σημαίνει.
Εκτός ίσως από τον ανεκδιήγητο κύριο Τραmp, που εισηγήθηκε να πιούμε χλωρίνη για να κάνουμε εσωτερική αντισηψία και κάποιους έξυπνους φασίστες (έχουμε κι εδώ τέτοιους…) που εισηγούνται το «υγειονομικό διαβατήριο», ούτε σε έργα επιστημονικής φαντασίας δεν προβλέπεται τέτοιος στιγματισμός. Και οι Τράπεζες, βέβαια, ακονίζουν τα μολύβια τους γι’ αυτή την νέα κανονικότητα, που θα προσπαθήσουν να την καθορίσουν. Το ίδιο ετοιμάζονται και τα ανθρωπάκια που διοικούν την Ευρώπη, λεφτά, λεφτά, περισσότερα λεφτά κι ας πεθαίνει ο κόσμος, ο Χίτλερ έκανε πόλεμο, αυτοί κάνουν «πολιτική».
Ναι! «κάτι μ’ αρρωσταίνει σ’ αυτή την πολιτεία…», και δεν είναι ο κορωνοϊός.
Την θυμάστε εκείνη την περίφημη ατάκα του Χάρρυ Κλυν «και κλάαααμα η κυρία…»; Ε! αυτό μου ήρθε αυτομάτως στον νου κοιτάζοντας (και πριν διαβάσω) το πρωτοσέλιδο της Κυριακάτικης «Θεσσαλίας» 26.04.2020. Πρόβλημα, διαμαρτυρία της κυρίας Προέδρου του Τεχνικού Επιμελητηρίου Μαγνησίας διότι (επί λέξει) «Έχουν μείνει επιστήμονες λόγω των μέτρων χωρίς ευρώ για 45 ημέρες», με καθαρή αναφορά στους ελεύθερους επαγγελματίες Μηχανικούς και Εργολάβους Δημοσίων Έργων. Βεβαίως και ορθώς, οι Μηχανικοί, οι Δικηγόροι και άλλοι είναι κλάδοι που πλήττονται. Μόνο που ολόκληρον τον Απρίλιο, όσο «έτρεχε» εκείνο το σκάνδαλο των 85 εκ. € με την δήθεν τηλε-κατάρτιση των Μηχανικών για 600 €, ούτε η τοπική κυρία Πρόεδρος, ούτε το κεντρικό όργανο των Μηχανικών άρθρωσε μισή κουβέντα υπεράσπισης των εξευτελιζόμενων μελών τους, τους ικανοποιούσε ως επιστήμονες το «σκοιλ ελικικού προσθέσεις και ελέγχου λοιμώχθηκαν» – τώρα, μετά τα υποχρεωτικά «αντανακλαστικά» και την απόσυρση αυτού του αίσχους, τώρα διεκδικεί! Δοξάστε! Ας χαίρονται οι Μηχανικοί της Μαγνησίας και της Ελλάδας ολόκληρης έτσι που κατάντησε το κάποτε πρωτοπόρο στους κοινωνικούς αγώνες Τεχνικό Επιμελητήριο.
Είναι και Πρωτομαγιά μεθαύριο, η 1η Μάη δεν είναι αργία, είναι απεργία. Ήταν στραβό το κλήμα με τις δυο-τρεις αγωνιστικές συγκεντρώσεις, το ’φαγε κι ο γάιδαρος ο κορωνοϊός κι απόγινε: καμία συγκέντρωση. Όπως είπε ο Μητροπολίτης Τρίκκης και Σταγών (σε απόδοση) «…δεν αφήσατε να περιφέρουμε τον Επιτάφιο κι αφήσατε την Πρωτοψάλτη να περιφέρεται…», σκέφτεστε τι θα γινόταν αν άφηνε ο Χαρδαλιάς να γίνουν οι πρωτομαγιάτικες συγκεντρώσεις;
Αλλά χωρίς πλάκα, καιρός είναι να ανοίξουν τα μαγαζιά, να βρεθούμε με φίλους, να πιούμε έναν καφέ, να ψωνίσουμε δυο βιβλία ή δυο βίδες, βρε αδερφέ, να φτιάξουμε το μαλλί, να ξαναβρούν τη ζωή τους οι δρόμοι. Και είμαι βέβαιος: πρώτα θα γεμίσουν τα παντός είδους καφενεία, δεύτερα τα κομμωτήρια, τρίτα τα νυχάδικα. Πολύ μετά όλα τα υπόλοιπα…
Ας είμαστε καλά, όλα θα γίνουν. Προσοχή θέλει η «νέα κανονικότητα», προσοχή και επαγρύπνηση. Καλή Πρωτομαγιά. Γεια σας.
Το σκίτσο της «Απελευθέρωσης» είναι δημιουργία του αδερφού μου, Αρχιτέκτονα Μηχανικού Δημήτρη Σκυργιάννη.
