Μετά από μια κοπιαστική
ημέρα εργασίας,
είπαν να απολαύσουνε
την νύχτα της Ρωσίας.
Έτσι λοιπόν κατέληξε
όλη η αποστολή μας,
σε ένα κέντρο που έπαιζε
και μουσική δική μας.
Η βότκα ρέει άφθονα
και για μεζέ είχαν πάρει,
όλοι να δοκιμάσουνε
το μαύρο το χαβιάρι.
Για μια στιγμή η γραμματεύς
πήγε προς τον Γαλάτη,
που ‘δειξε να ταράχθηκε
όταν του είπε κάτι.
Τι είναι ρε Απόστολε
του είπε ο «πολίτης»
πες, ποιος σε στεναχώρησε,
ποιος είναι αυτός ο αλήτης;
Ρε συ μεγάλε, εγώ είμαι εδώ,
μα πίσω οι δικοί μου,
βγάζουν χαρτιά σημερινά
με την υπογραφή μου.
Εκτός αυτού αρχίσανε
να γίνονται μετρήσεις
και βρίσκουνε στα λύματα
χοντρές επιβαρύνσεις.
Τα κολοβακτηρίδια,
-μετρήσεις πριν μια ώρα-
COD, BOD και αιωρούμενα
πήραν την ανηφόρα.
Είναι εκατομμύρια
κι αυτό δεν είναι ψέμα,
τα λύματα είναι δυστυχώς
ανεπεξεργασμένα.
Ε! και για τούτο χολοσκάς;
Ξέρεις την τακτική μας
όσες αλήθειες και να πουν
εμείς με … το βιολί μας
Θες από πίεση ή στρες
ή την βοτκοποσία,
στην πίστα όταν σηκώθηκε
που να βρει ισορροπία.
Φαρδύς πλατύς σωριάστηκε
«έφαγε η πλάτη χώμα»,
γι’ αυτό ως κι οι πέτρες στο Ροστώβ
μ’ αυτό γελούν ακόμα.
Όσο για τον λογαριασμό
τα «πάντα όλα» νομίμως,
αφού για όλους, πλην ενός,
χρεώνεται ο Δήμος.
άλικος