Οι σύμβουλοι της ΛΑΣ του Δήμου Βόλου, αναφέρουν σε επερώτησή τους, τους προβληματισμούς τους, σχετικά με τις πρόσφατες καταγγελίες από κατοίκους της Πορταριάς ότι ο ιστορικός – πολιτιστικός χώρος της Ιεράς Μονής του Αγίου Ιωάννου του Προδρόμου, που έχει αξιοποιηθεί και ως χώρος παιδικών κατασκηνώσεων, έχει μετατραπεί σε κυνοκομείο.
Όπως τονίζεται:
Στην πραγματικότητα, κι απ’ αυτό το γεγονός, αποδεικνύεται τόσο η έλλειψη σεβασμού απέναντι στην πολιτιστική κληρονομιά, όσο και η προχειρότητα και η εγκατάλειψη υποδομών. Αποδεικνύεται, επίσης, η έλλειψη φροντίδας από τη δημοτική αρχή των αδέσποτων ζώων συντροφιάς, που όπως φαίνεται έχει ανατεθεί στις εθελοντικές – φιλότιμες προσπάθειες ορισμένων συμπολιτών μας.
Είναι απολύτως δικαιολογημένα τα ερωτήματα των κατοίκων της Πορταριάς:
Γιατί εγκαταλείφθηκαν οι εγκαταστάσεις, που αποτελούν λαϊκή περιουσία και οι οποίες για πολλά χρόνια αξιοποιούνταν ως κατασκηνώσεις; Γιατί σταμάτησε η λειτουργία τους; Γιατί «επετράπη» η λεηλασία τους, ενώ ακόμη και σήμερα θα μπορούσαν να εξυπηρετήσουν τις παιδαγωγικές – κοινωνικές ανάγκες για την οργανωμένη αναψυχή των μικρών παιδιών;
Πως είναι δυνατόν στους πρώην θαλάμους στέγασης και σίτισης των κατασκηνωτών να φιλοξενούνται αδέσποτα ζώα συντροφιάς;
Πώς είναι δυνατόν, ένας χώρος, που είναι συνδεδεμένος με τις πολιτιστικές εκδηλώσεις και τα έθιμα των κατοίκων της Πορταριάς, να αντιμετωπίζεται με πλήρη απαξίωση;
Σε ποιες συνθήκες φιλοξενούνται τα αδέσποτα ζώα; Παρά το αυξημένο ενδιαφέρον των εθελοντών, που ασχολούνται με την προστασία τους, πώς καλύπτονται οι ανάγκες φροντίδας τους; Τι γίνεται τον χειμώνα όταν στην συγκεκριμένη περιοχή το χιόνι και η παγωνιά δεν επιτρέπει τη πρόσβαση για τη φροντίδα τους, βάζοντάς τα σε άμεσο κίνδυνο;
Η δημοτική αρχή Βόλου δεν μπορεί «να κρύψει το πρόβλημα κάτω από το χαλί». Οι ευθύνες είναι τεράστιες! Εκμεταλλεύεται την αγωνία των κατοίκων πολλών περιοχών του δήμου, όπως και της Πορταριάς, που βρίσκονται σε διαρκή «απειλή» από αγέλες αδέσποτων ζώων, επιτρέποντας πρόχειρες και ανέξοδες λύσεις! Χαρακτηριστικό παράδειγμα της εγκατάλειψης και της αδιαφορίας της απέναντι σ’ αυτό το σοβαρό πρόβλημα που ταλανίζει ιδιαίτερα τους κατοίκους των περιφερειακών δημοτικών ενοτήτων, είναι το γεγονός ότι ο Δήμος Βόλου διαθέτει μόνο 60.000 € για τη λειτουργία του δημοτικού κυνοκομείου, στη θέση «Μαραθάς» Δ.Δ. Γλαφυρών, που έχει τη δυνατότητα φροντίδας λίγων δεκάδων ζώων, με παραχώρηση της υπηρεσίας σε ιδιώτη.
Πρόσφατα, στη Βουλή ψηφίστηκε ακόμη ένας νόμος, σε συνέχεια μιας πολιτικής που και οι προηγούμενες κυβερνήσεις προωθούσαν και που, ουσιαστικά, αναθέταν σε ιδιώτες και σε Μη Κυβερνητικές Οργανώσεις (ΜΚΟ), με το αζημίωτο, τη φροντίδα αδέσποτων ζώων συντροφιάς.
Το ΚΚΕ κατήγγειλε το νόμο ως «έκτρωμα», διεκδικώντας:
Η διαχείριση του προβλήματος των αδέσποτων ζώων να γίνεται με αποκλειστική ευθύνη κρατικών δομών, με ενιαίο τρόπο πανελλαδικά και με εξασφάλιση από το κράτος όλων των απαιτούμενων πόρων, ανθρώπινων και οικονομικών.
Τη διαμόρφωση χώρων για τη στέγαση και τη λειτουργία καταφυγίων προσωρινής διαμονής αδέσποτων ζώων με τις αντίστοιχες υποδομές (κτηνιατρείο με υποδομές κλινικής για αδέσποτα, όπως εξεταστήριο, χειρουργείο, νοσηλευτήριο, μικροβιολογικό εργαστήριο).
Την πρόσληψη μόνιμων κτηνιάτρων βάρδιας, μόνιμων νοσηλευτών, ζωοκόμων και όλου του αναγκαίου βοηθητικού προσωπικού, σε επίπεδο δήμου ή ομάδας όμορων δήμων, γιατί το πρόβλημα δεν αντιμετωπίζεται πάντα με τη λογική των γεωγραφικών ορίων των δήμων, καθώς – όπως έχει αποδειχθεί – τα αδέσποτα ζώα δεν έχουν σύνορα και τόπο κατοικίας.
Μόνο μ’ αυτόν τον τρόπο μπορούν να διεξάγονται αποτελεσματικά οι διαδικασίες της περισυλλογής, του ιατρικού ελέγχου και περίθαλψης – στείρωσης, της καταγραφής – σήμανσης, της απελευθέρωσης (εφόσον αυτή είναι εφικτή, με επιστημονικά κριτήρια και με μέτρα για την αποφυγή σχηματισμού αγελών), χωρίς την παρεμβολή ιδιωτών, μεσαζόντων και διαφόρων ΜΚΟ. Επίσης, η καθολική στείρωση πρέπει να εφαρμόζεται στα αδέσποτα με σεβασμό στην ασφάλεια και ευζωία των ζώων, με ιατρικές πράξεις σε κατάλληλα ασφαλή χειρουργεία των δημοτικών ή διαδημοτικών κτηνιατρείων, ενώ στα δεσποζόμενα κατοικίδια η στείρωση θα πρέπει να είναι προαιρετική, με βάση τη βούληση του κηδεμόνα τους ή τυχόν ιατρική σύσταση. Η επιβολή υποχρεωτικής στείρωσης των δεσποζόμενων ζώων συντροφιάς, στο όνομα του ελέγχου των γεννήσεων, ενισχύει τη λογική εμπορευματοποίησης των ζώων, που δε μπορεί να αποτελούν αντικείμενο κερδοφορίας.
Το ΚΚΕ επισημαίνει, ακόμα, την ανάγκη των φιλοζωικών σωματείων να ασκούν τον εθελοντικό τους ρόλο, συνεπικουρώντας το έργο των κρατικών δομών και συμβάλλοντας στη διαδικασία των υιοθεσιών αδέσποτων, η οποία θα πρέπει να βρίσκεται υπό τον κρατικό έλεγχο, με λειτουργία κατάλληλης πλατφόρμας για το σύνολο των υιοθεσιών. Και, φυσικά, όλα τα παραπάνω πρέπει να συνεπικουρούνται με την εκπαίδευση, επιμόρφωση και προαγωγή του σεβασμού προς τα ζώα και το περιβάλλον.
Οι σύμβουλοι της ΛΑΣ ρωτάνε τη Δημοτική Αρχή, τι θα κάνει για εξασφαλίσει σύγχρονες υποδομές φροντίδας των αδέσποτων ζώων συντροφιάς, σύμφωνα με τα επιστημονικά κριτήρια, με κρατική ευθύνη και με τη διασφάλιση της απαραίτητης χρηματοδότησης, χωρίς την εμπλοκή ιδιωτών και ΜΚΟ, για την προστασία των κατοίκων του δήμου, με απόλυτο σεβασμό στη ζωή των αδέσποτων ζώων;