Έλληνες και Ιταλοί

Στην ιταλική ύπαιθρο κάθε χωριό με τη δική του διάλεκτο, αλλά και σπεσιαλιτέ θεωρεί τον εαυτό του «πρωτεύουσα του κόσμου».
Ακόμη κι αν δεν ισχύει αυτό, το φαγητό γίνεται καταφύγιο υπερηφάνειας.
Οι Ιταλοί, που είναι επιδέξιοι στο να δημιουργούν μύθους, δείχνουν τον δικό τους δρόμο.
Στη χώρα μας, όπως και στη Μαγνησία, υπάρχουν περιθώρια να αναδειχτεί περισσότερο το φαγητό ως αναπόσπαστο μέρος του παραδοσιακού, όχι μόνο τις μέρες του Πάσχα, αλλά και τον υπόλοιπο χρόνο.
Στο μεταξύ, ο πασχαλινός οβελίας έρχεται στο επίκεντρο της οικογένειας, της παρέας, της συντροφικότητας το Πάσχα.
Υπενθυμίζει έναν αδιάσπαστο δεσμό με τους προγόνους μας, τη γη μας την ίδια, όταν το ψήσιμο γίνεται στην ύπαιθρο.
Οι Έλληνες, την ημέρα του Πάσχα έχουν λόγους να πιστεύουν, περισσότερο από άλλους λαούς, πως έχουν διατηρήσει τη γαστρονομική τους αυθεντικότητα.
Δ.Ρ.