Τοπικά

Έκανε σουξέ την κρίση της εποχής – Πηλιορείτης τραγουδοποιός κυκλοφόρησε το πρώτο cd του “Θ”

Σ02 Φ1 ΔΙΣΤ (1)

Διαχρονική η σχέση του ρεμπέτικου τραγουδιού με την κοινωνία. Το σινάφι των ρεμπετών ανέκαθεν αφουγκραζόταν το τι συνέβαινε γύρω από εκείνους. Ο Δημήτρης Τσιαμαντάνης δείχνει πως συνεχίζει ετούτη την παράδοση και πριν από λίγο καιρό έκανε την είσοδό του στην ελληνική δισκογραφία παίρνοντας έμπνευση από την σημερινή ελληνική πραγματικότητα και την κρίση που βιώνουμε. Στα μέσα του περασμένου Απρίλη κυκλοφόρησε το πρώτο cd με τίτλο «Καθρέφτης ολονών», που περιλαμβάνει δώδεκα κομμάτια. Μία ντουζίνα τραγούδια, τα οποία «έντυσε» με τους στίχους και τη μουσική του ο Πηλιορείτης καλλιτέχνης, με συντελεστές αγαπημένους φίλους και συνεργάτες.

Στην πρώτη δουλειά του Δημήτρη Τσιαμαντάνη συμμετέχουν ο Μπάμπης Τσέρτος, οι ηθοποιοί Μιχάλης Μητρούσης και Τάσος Νούσιας, καθώς και οι Απόστολος Μόσιος και Δημήτρης Γακιόπουλος, ενώ η ενορχήστρωση έγινε από τον Ανδρέα Κατσιγιάννη και τον Κώστα Γεδίκη. Ο «σπόρος» για την ηχογράφηση του cd έπεσε πριν από μία πενταετία περίπου, με τον ίδιο να εξομολογείται: «Πάλευα αρκετά χρόνια για να το βγάλω. Ο «Καθρέφτης ολονών» ηχογραφήθηκε μετά από μεγάλη προσπάθεια και τη βοήθεια πολλών φίλων μου. Ο τίτλος του cd προέκυψε από ένα από την «Πολιορκία», ένα από τα αγαπημένα μου τραγούδια. Ο στίχος πηγαίνει «Καθένας μας ήταν κανένας στη ζωή των αλλονών, μα η ζωή των αλλονών, ήταν καθρέφτης ολονών». Ίσως ακούγεται περίεργος, αλλά έχει βαθύ νόημα».
Ο Δημήτρης Τσιαμαντάνης αντλεί τη θεματολογία των τραγουδιών του μέσα από την κρίση που βιώνει τα τελευταία χρόνια η Ελλάδα, επισημαίνοντας χαρακτηριστικά: «Τα τραγούδια είναι βγαλμένα μέσα από τη ζωή. Ναι, αυτά που περνάω εγώ και οι περισσότεροι Έλληνες δηλαδή, τα έκανα στίχους και μουσική, εκφράζοντας έτσι όσα ζούμε. Αυτή την εποχή πληρώνουμε όσα κάναμε στο παρελθόν και θα τα πληρώνουμε για πολλά χρόνια ακόμη. Πριν από μία πενταετία ένας συνθέτης, πολύ καλός φίλος μου, μου είπε: «Μήτσε, αυτά τα τραγούδια πρέπει να τα βγάλεις σύντομα, γιατί θα περάσει γρήγορα η κρίση». Μετά από καιρό που τον ξαναείδα, του είπα με τη σειρά μου: «Φιλαράκο, πώς τα βλέπεις τώρα; Μήπως τα τραγούδια τείνουν να γίνουν διαχρονικά;» Μακάρι να περάσουν τα βάσανά μας, αλλά δεν βλέπω να ξεμπλέκουμε σύντομα. Η’ στο τραγούδι «Αρχοντας μπατίρης», το ξεκινάω λέγοντας: «Ήμουν κάποτε άρχοντας κι έγινα μπατίρης και στο δικό μου το τσαρδί έγινα μουσαφίρης». Δεν πληρώνουμε ΕΝΦΙΑ; Μουσαφίρηδες στα σπίτια μας γίναμε. Ψέματα είναι; Βγήκα στο μεροκάματο από 17 χρονών. Τότε άνοιξα το πρώτο συνεργείο καθαρισμού. Ήμουν από τους πρώτους στο Βόλο. Κάποτε είχα 30 άτομα προσωπικό, αλλά αυτές οι εποχές πέρασαν ανεπιστρεπτί».
Ο Πηλιορείτης τραγουδοποιός με καταγωγή από το Ξουρίχτι, μίλησε για την επιρροή του ρεμπέτικου στην πορεία του μέσα στο τραγούδι, σημειώνοντας: «Μεγάλωσα με τα ακούσματα μεγάλων λαϊκών δημιουργών, όπως ο Μάρκος (Βαμβακάρης), ο Τσιτσάνης, ο Καλδάρας. Αγάπησα το ρεμπέτικο από παιδί, έξι χρονών ήμουν όταν πρωτοέπιασα το μπουζούκι στα χέρια μου κι άρχισα να μαθαίνω μουσική. Το ρεμπέτικο πάντοτε λέει αλήθειες, τις οποίες όμως κάποιοι θέλουν να μας κάνουν να τις ξεχνάμε. Γι’ αυτό γεμίζουν τα κεφάλι μας με άχρηστα πράγματα, για να μένει ο κόσμος στο παραμύθι. Το λαϊκό τραγούδι το πολεμάνε. Σαν να προσπαθούνε να το εξαλείψουν από τα ερτζιανά. Αυτό δεν μου αρέσει. Γι’ αυτό προσπαθώ να δώσω στον κόσμο να καταλάβει ότι υπάρχουν πάρα πολλοί συνθέτες και στιχουργοί που γράφουν υπέροχα τραγούδια».
Ο Δημήτρης Τσιαμαντάνης στάθηκε ιδιαίτερα στη στήριξη που έχει από την οικογένειά του: «Αν δεν έχεις την ηρεμία στο σπίτι σου, ειδικά για έναν άνθρωπο που δημιουργεί, δεν κάνεις τίποτα. Ο ρόλος της οικογένειας είναι το άλφα και το ωμέγα. Χρωστάω πολλά στη σύζυγό μου. Αν δεν βρισκόταν όλα αυτά τα χρόνια η Ανθούλα κοντά μου, δεν θα υπήρχα κι εγώ». Παρούσα στη συζήτηση και η ίδια, παρενέβη για μία στιγμή και μίλησε για την πρώτη δουλειά του άντρα της: «Η μουσική είναι το μεγάλο μεράκι του Δημήτρη. Κι όταν κάνεις το μεράκι σου, ολοκληρώνεις τα όνειρά σου. Κι ένα πράγμα που θαύμαζα από πάντα σε εκείνον είναι ότι πάντοτε εκπλήρωνε τους στόχους του κι ελπίζω αυτή η προσπάθειά του να επιβραβευθεί από τον κόσμο».
Στις 19 Απριλίου έγινε η πρώτη παρουσία του cd στην Αθήνα, ενώ την Τετάρτη 1η Ιουνίου και ώρα 15.00 στο κέντρο «Κ.Χ. 1948» θα παρουσιαστεί στο Βόλο. «Η είσοδος θα είναι ελεύθερη, με τσίπουρο και μεζέ. Από τα cd’s που θα πωληθούν, μέρος των χρημάτων θα πάνε στο Γηροκομείο και στα γεροντάκια που ζούνε εκεί. Δεν πρέπει να είμαστε αδιάφοροι γι’ αυτούς τους ανθρώπους, γιατί δίχως να εξαιρώ τον εαυτό μου, είναι πράγματα και αξίες που πάψαμε να δίνουμε σημασία στη ζωή μας», σημείωσε ο Δημήτρης Τσιαμαντάνης για να καταλήξει: «Στην Αθήνα όλα πήγαν κατ’ ευχήν. Είχε έρθει και ο Νταλάρας στην παρουσίαση. Κάθισε από την αρχή μέχρι το τέλος. Μ’ έπιασε και η Νάντια Καραγιάννη, αδερφή του Τσέρτου. Σπουδαία τραγουδίστρια. «Τέτοια τραγούδια δεν γράφονται, μου το είχε πει ο αδερφός μου, αλλά δεν το πίστευα». Ο Μπάμπης μου το τόνισε, την επόμενη φορά να βάλουμε και μία γυναικεία φωνή. Από τις πρώτες που θα βάλω στο δεύτερο cd θα είναι η Νάντια. Όμως και ο κόσμος έδειξε ότι του άρεσε. Ήρθε ένας παππούς από τη Χίο, κόντευε τα 83 χρόνια του και με αγκάλιασε, λέγοντας: Μου θύμισες τον Βαμβακάρη, εποχές που δεν περίμενα να ξανακούσω».

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το