Του Απόστολου Δ. Παπαθανασίου
Σε μία πρόσφατη και όλως εξαιρετικά ενδιαφέρουσα έκδοση, ο Δικηγορικός Σύλλογος Βόλου έφερε στης δημοσιότητος το φως το πρώτο εκδοθέν βιβλίο του γνωστού σε όλους μας δικηγόρου (συνταξιούχου ήδη) Κυριάκου Παπαγεωργίου, το οποίο και παρουσίασε το βράδυ της Παρασκευής 20 Σεπτεμβρίου σε πλήθος κόσμου στην αίθουσα του Μεγάρου της Εξωραϊστικής Λέσχης Βόλου.
Το βιβλίο αυτό, με την πανέμορφη στο εξώφυλλό του απεικονιστική εικόνα του Δικαστικού Μεγάρου του Βόλου, θα μπορούσε να θεωρηθεί, χωρίς υπερβολή, από τον κάθε του περιεχομένου αναγνώστη, ως ένα πρωτότυπο συγγραφικό έργο. Έργο πρωτότυπο συγγραφικό όχι ως προς τα επιμέρους κείμενα της λογοτεχνικής του εκφραστικής γραφής του τον λόγο, αλλά και ως προς την ιδιαιτερότητα την προεξέχουσα των κατ’ ιδίαν κειμένων της συγγραφής του το περιεχόμενο.
Κείμενα εκφραστικής καλλιέπειας, εξαιρετικού ενδιαφέροντος ζωής και πράξεων, αφηγηματικού λόγου, διανθισμένου με παρορμητικής συναισθηματικής γραφής δικανικών εντυπώσεων περιστατικών, γραμμένων ως απαύγασμα δικών που πρωτοστάτησε ο ίδιος, ως ποικίλης μορφής βιωματικών ζωής υποθέσεων συνήγορος, ιδιαίτερα δε ποινικών δικών, σ’ όλη τη διάρκεια της μάχιμης των 42 χρόνων δικηγορίας του.
Το βιβλίο αυτό του συγγραφέα Κυριάκου Παπαγεωργίου εκτός από τον Πρόλογο και την Εισαγωγή, περιλαμβάνει στα δύο κεφάλαια (μέρη) του, 32 επιμέρους αυτοτελή κείμενα καταγραφής περιστατικών δικών, στις οποίες συμμετείχε ως υπερασπιστής δικηγόρος. Περιστατικά δικών όλως εξαιρετικού ενδιαφέροντος, πολλά δε εξ αυτών και πολύπρακτης δραματικής υφής γεγονότων και πράξεων, τα οποία παρέμειναν ανεξίτηλα στη μνήμη του χαραγμένα και καταγράφηκαν απ’ αυτόν ως «νοερή μνήμης αναφορά» δικανικού λόγου γεγονότων, πράξεων και περιστατικών, στο δικανικό της ζωής του το διάβα.
Ένα χρονικό ταξιδιωτικό, νοερής εναποθήκευσης και καταγραφής επαγγελματικών δικηγορικών ενασχολήσεων, δικών και παραστάσεων, αξέχαστο στον χρόνο, όπως και σε όσους άλλους συναδέλφους του, που λειτούργησαν στον δύσκολο επαγγελματικό του δικηγόρου το λειτούργημα και βίωσαν προσωπικά, αλλά δεν κατέγραψαν παρόμοια εμπειρικά επαγγελματικής ζωής και πράξεων γεγονότα. Γεγονότα, που πάντα σηματοδότησαν στο πέρασμά τους το επαγγελματικό περίγραμμα του χρόνου του δικανικού βίου των δικηγόρων και των δικαστικών στη διάρκεια της λειτουργικής επαγγελματικής τους θητείας.
Πέραν όμως όλων αυτών, πρέπει να σημειωθεί ότι ο συγγραφέας, εκτός από τη συνεχή των 42 ετών μάχιμη δικηγορία του και την αποκτηθείσα δικανικής ζωής την εμπειρία, είναι γνωστός σ’ όλους μας και από τις συνεχείς ταξιδιωτικές του αναφορές, όχι μόνο στον περιοδικό, αλλά και στον ημερήσιο της εφημερίδας «Θεσσαλία» τον Κυριακάτικο Τύπο. Διακρίνεται επίσης, όλως ιδιαίτερα και διά τις συνεχείς εξερευνητικές του αναφορές ως πεζοπόρου ερευνητή, φωτογράφου και καταγραφέα ιστορικών μνημείων, ι. μονών, μοναστηριών, αρχαίων ναών και κτισμάτων, γεφυρών, φάρων, ακόμα και ερειπίων αρχαίων θεάτρων και ναών.
Θα ήταν νομίζω παράλειψη να μη σημειωθεί για την όλη συγγραφή του φίλου συναδέλφου συγγραφέα και η επιλογή του τίτλου του βιβλίου του αυτού, «Δίκης και Θέμιδος γωνία», που έχει άμεση με τη Δικαιοσύνη σχέση. Και τούτο, γιατί, όπως όλοι γνωρίζουμε, η Θέμις ως αρχαία θεότητα (σύμφωνα με τη μυθολογία), αναφέρεται ως θυγατέρα του Ουρανού και της Γαίας και ως πρώτη ή δεύτερη του Δία σύζυγος, προστάτιδα θεά των καταπιεζομένων, αλλά και ως εκπρόσωπος της «Θείας Δικαιοσύνης» και της «Τάξεως», με 2 εμβλήματα συμβόλων, τον ζυγό (τη ζυγαριά) και το ξίφος. Και επιπρόσθετα, η Θέμις, ως εκπρόσωπος της Δικαιοσύνης (κατά τη μυθολογία), προστατεύει και επιστατεί στο σύνολό τους όλες τις διαδικαστικές πράξεις διά την ορθότητα, την αντικειμενικότητα και το ανεπηρέαστο της κρίσεως των δικαστών στις αποφάσεις.
Τελειώνοντας, παρόλο ότι γνωρίζω ότι θα προσκρούσω στην εγνωσμένη σ’ όλους τους συναδέλφους του δικηγόρους μετριοφροσύνη του συγγραφέα, θα μου επιτραπεί ειλικρινά γι’ αυτόν να αναφέρω ότι οι άνω αναφορές «Δικαιοσύνης και Δικών» των αρχαίων χρόνων, συνάδουν απόλυτα με το περιεχόμενο των κειμένων του βιβλίου του συγγραφέα, που αναφέρονται την περίοδο του δικηγορικού και του δικανικού του επαγγελματικού βίου στο περίγραμμα της βιωματικής ζωής του.
Τελειώνοντας τις ελάχιστες αυτές αναφορές στο εξαίρετο ως προς το περιεχόμενό του συγγραφικό πόνημα του Κυριάκου Παπαγεωργίου, θα ήθελα εγκάρδια να τον συγχαρώ για το συγγραφικό του αυτό πόνημα και από καρδιάς να του ευχηθώ ο Πανάγαθος Θεός να τον κρατάει γερό διά να συνεχίζει τις εξαίρετες και πρωτόγνωρες αυτές συγγραφικές του εργασίες.