Γεννήθηκε το 1997, δειλά, αλλά με όραμα και στόχο να δώσει το δικό της στίγμα στην πολιτιστική κουλτούρα του Βόλου. Το 2017 κλείνει τα 20 χρόνια της και όπως κάθε 20χρονη γιορτάζει αυτά τα ξεχωριστά γενέθλια. Η θεατρική ομάδα «Αθέμιτος», ερασιτεχνική μεν, αλλά με επαγγελματική παρουσία αυτά τα 20 χρόνια στον Βόλο απέδειξε ότι όταν υπάρχει θέληση και αξίες έρχεται και η διαχρονικότητα.
Η «ψυχή» της ομάδας είναι ο Αλέξανδρος Κοσμάς, δικηγόρος. Μαζί του όλα αυτά τα χρόνια βρέθηκαν πολλοί δικηγόροι του Βόλου, αλλά και πολίτες κάθε ηλικίας με διαφορετικές κοινωνικές και επαγγελματικές θέσεις, οι οποίοι αγάπησαν την ομάδα και την δράση της.
Ο «Αθέμιτος» άρχισε να δημιουργεί με την στήριξη του Δικηγορικού Συλλόγου Βόλου, όμως σταδιακά αγαπήθηκε από πολλούς και σήμερα αποτελεί ένα «σήμα κατατεθέν» στα πολιτιστικά δρώμενα αυτής της πόλης.
Γίνε καλύτερος άνθρωπος….
«Το θέατρο μας κάνει καλύτερους ανθρώπους» είναι η κοινή απάντηση όλων όσοι πλαισιώνουν την θεατρική ομάδα. Από τους παλαιότερους μέχρι και τους νεότερους.
Μέχρι σήμερα προσέφερε 22 ποιοτικές θεατρικές παραστάσεις και ετοιμάζει την 23η που θα παρουσιαστεί σε σύντομο χρονικό διάστημα. Καταπιάστηκε με πολλά θεατρικά είδη και η θεματολογία είναι πλούσια. Συγκινεί και προβληματίζει. Διασκεδάζει και διδάσκει. Δεν είναι τυχαίο που οι Βολιώτες αγάπησαν αυτή την ομάδα και την δουλειά τους και βρίσκονται εκεί σε κάθε παρουσία της γεμίζοντας την αίθουσα.
Η ομάδα έχει πειθαρχία, υπακοή στον σκηνοθέτη και δημιουργό της, αλλά κυρίως συνοχή. Ίσως αυτό να είναι και το μυστικό της επιτυχίας της.
Είναι δύσκολο να κρατηθεί μία ερασιτεχνική ομάδα τόσα χρόνια «ζωντανή» και να δηλώνει με την δουλειά της παρουσία σε κοινό με απαιτήσεις. Ο «Αθέμιτος» τα κατάφερε και δικαιωματικά το γιορτάζει. Ίσως να είναι από τις ελάχιστες περιπτώσεις θεατρικού ερασιτεχνικού σχήματος που επιβίωσε και μάλιστα θριαμβευτικά. Ειδικά τα τελευταία χρόνια που η οικονομική κρίση άλλαξε ριζικά τις ζωές εκατοντάδων χιλιάδων ανθρώπων. Άλλωστε οι συντελεστές τους είναι άνθρωποι του μεροκάματου και της καθημερινής αγωνίας για την επιβίωσή τους. Δικηγόροι που το παλεύουν με δυσκολία, επαγγελματίες που το ταμείο τους είναι μισοάδειο, φοιτητές, μισθωτοί, άνεργοι…. Όλοι τους άνθρωποι της διπλανής πόρτας. Ίσως και γι’ αυτό να αγγίζουν το συναίσθημα των θεατών που τους παρακολουθούν και στη σκηνή….
Η υπογράφουσα γνώρισε την δουλειά του «Αθέμιτου» και του Αλέξανδρου Κοσμά το 2002 με την πρωτότυπη θεατρική παραγωγή περί των αρχαίων αθλητικών αγώνων στην Ελλάδα. Είχε και μία μικρή συμμετοχή… Που στα δικά μου ερεθίσματα έμοιαζε πολύ μεγάλη. Προσωπικά και εκτός ομάδας γνωρίζω πολλά από τα παιδιά της ομάδας και καταλήγω να πω πως είναι μία καλή και εποικοδομητική συναναστροφή. Οι αγωνίες και οι προσπάθειες τους μου είναι γνώριμες.
«Πήραμε γνώση, κάναμε ψυχοθεραπεία, δημιουργήσαμε παρέες που αντέχουν στον χρόνο» υποστηρίζουν τα παιδιά της ομάδας.
Ο Μίλτος Φωτεινάκης βρίσκεται στην ομάδα από το 1998. Είναι από τα πρώτα μέλη της και από τους βασικούς συντελεστές. Παιδί της βιοπάλης, βρήκε στην ομάδα ίσως ένα κομμάτι του εαυτού του. «Έκανα παρέες, πήρα γνώση, πολύ σπουδαία γνώση, κυρίως όμως ένοιωσα ψυχική ισορροπία» αναφέρει. Μέχρι τώρα συμμετείχε σε πολλές παραγωγές και νιώθει τυχερός και υπερήφανος.
Η Αριστέα Χρηστάκη, δικηγόρος είναι σημαντικό στέλεχος της ομάδας εδώ και 15 χρόνια. Οι ρόλοι που έπαιξε στη σκηνή της ταιριάζουνε. «Έγινα καλύτερος άνθρωπος. Μου αρέσει να κάνω χαρακτήρες που δεν είμαι» τονίζει και προσθέτει με έμφαση πως «μέσα από τους ρόλους ανακαλύπτει κρυμμένα στοιχεία του εαυτού της». «Μέσα από το θέατρο αγαπάς τη ζωή, τους ανθρώπους, την φύση. Η γνώση που παίρνει είναι ανεκτίμητη. Αυτή η γνώση σε κάνει καλύτερο άνθρωπο» καταλήγει.
Δικηγόροι και από τους παλαιότερους συντελεστές με συμμετοχή σε πολλές παραγωγές είναι και ο Βαγγέλης Κουκουγιάννης με την Ελένη Βηθλεέμ.
Ο Βαγγέλης Κουκουγιάννης συμμετέχει από το 2000. «Μέσα από την θεατρική ομάδα ταξίδεψα» λέει. «Ξέφυγα από την καθημερινότητα και την σκληρή πραγματικότητα. Έκανα φίλους, ψυχοθεραπεία, έγινα κοινωνικός και πιο εκφραστικός» προσθέτει. Ο ρόλος που αγάπησε και ταυτίστηκε απόλυτα ήταν στο θεατρικό έργο «Ο επιθεωρητής έρχεται..» (Ιανουάριος 2007) με το όνομα Τσέραλντ… Με το θέατρο «το έχει..». Ο θεατής το αντιλαμβάνεται αμέσως…
Η Ελένη Ευτιχίδου είναι στην ομάδα εδώ και 18 χρόνια. Έχει βρει ένα κομμάτι του εαυτού της. Είναι χαρούμενη όταν παίζει, όπως αναφέρει. «Το θέατρο μου έδωσε πολλά καλά στοιχεία που με βοηθάνε στην καθημερινότητά μου. Το αγαπώ και πιστεύω πως λειτουργεί θετικά στην ψυχή και το μυαλό των ανθρώπων που το ζούνε και το υπηρετούν» τονίζει.
Από τα νεότερα μέλη του είναι η Ξενία Κουτσιμάνου φοιτήτρια του Οικονομικού τμήματος στο Πανεπιστήμιο Θεσσαλίας. Συμμετέχει στην ομάδα εδώ και ένα χρόνο. «Δεν είχα ασχοληθεί στο παρελθόν με το θέατρο. Το ήθελα όμως πολύ. Ήδη με έχει βοηθήσει στην ζωή μου. Έμαθα να εκφράζομαι καλύτερα, να βελτιώνω την συμπεριφορά μου και να μαθαίνω πολλά και χρήσιμα πράγματα που θα με βοηθήσουν στα χρόνια που έρχονται» τονίζει.
Δασκάλα Ειδικής Αγωγής η Όλγα Γεωργοπούλου, επίσης από τα νεότερα μέλη της ομάδας. Έρχεται από τη Φλώρινα. «Ήθελα πολύ να ασχοληθώ με το θέατρο, αλλά στην ιδιαίτερη πατρίδα μου δεν είχα την ευκαιρία. Ζώντας στον Βόλο έμαθα για την ομάδα και θέλησα να γίνω μέλος της. Άκουσα πολλά και καλά σχόλια και ζήτησα από τον Αλέξανδρο Κοσμά να με συμπεριλάβει. Τον ευχαριστώ γι’ αυτό». Βρίσκεται ενεργά την ομάδα από τον περασμένο Νοέμβριο και ήδη έχει μία συμμετοχή σε παραγωγή. «Αν και το διάστημα που συμμετέχω είναι μικρό, ήδη έχω αποκομίσει οφέλη. Άρχισα να εκφράζομαι καλύτερα και κυρίως να γνωρίζω χαρακτήρες ανθρώπων και να τους αξιολογώ…» τονίζει.
Το μικρότερο μέλος είναι η 12χρονη Παναγιώτα Γαρουφαλή. Πήρε το δικό της ρόλο στη νέα θεατρική παραγωγή που ετοιμάζει ο Αλέξανδρος Κοσμάς. Κόρη δικηγόρου, που την έφερε στην ομάδα πιστεύοντας ότι δίνεται η ευκαιρία στο παιδί της ν’ αποκτήσει μία άλλη κουλτούρα. «Με βοηθάει στο ν’ αποκτήσω αυτοπεποίθηση. Μου αρέσει πολύ, γιατί μαθαίνω πολλά και χρήσιμα πράγματα» αναφέρει η μικρή Παναγιώτα. Δεν είναι το όνειρό της να γίνει ηθοποιός. Θέλει όμως να κρατήσει το θέατρο στη ζωή της σαν ένα πολύ αγαπημένο χόμπι…
Ο 39χρονος Όμηρος Κάπρι από την Αλβανία εντάχθηκε, επίσης πρόσφατα στην ομάδα. Βρίσκεται στην Ελλάδα από το 1998 και στον Βόλο από το 2000. Ήδη έχει δύο συμμετοχές σε θεατρικές παραστάσεις του «Αθέμιτος». Του αρέσει πολύ και βρήκε κάτι «πολύ σπουδαίο -όπως αναφέρει- για να μάθει και να αποκτήσει γνώση.
Η Αναστασία Σταμοπούλου συμμετέχει στην ομάδα από το 2001. «Άνοιξε το μυαλό μου, η ψυχή μου μέσα από τα όσα μαθαίνω» υπογραμμίζει. «Αισθάνομαι υπέροχα όταν ανεβαίνω στην σκηνή. Το λατρεύω. Και να φανταστείς -τονίζει- ότι στο σχολείο ντρεπόμουν να πω ποίημα. Δεν είχα ποτέ σκεφτεί το θέατρο. Έμαθα για την ομάδα στα δικαστήρια και θέλησα να δοκιμάσω. Νιώθω ευτυχής που το έκανα..» προσθέτει. Έχει πάρει μέρος σε επτά θεατρικές παραστάσεις. Η αγαπημένη της ήταν η παράσταση «Δον Καμίλο», όπου έκανε την παρθενική της εμφάνιση….
Ο σκηνοθέτης
Η «ψυχή» της ομάδας είναι ο δικηγόρος Αλέξανδρος Κοσμάς. Η δικηγορία είναι η δουλειά του, όμως το θέατρο τον δυναμώνει και του δίνει τεράστιο νόημα ζωής.
Ο «Αθέμιτος» είναι το «παιδί του» και φυσικά το λατρεύει. Τί να πρωτοπεί για το «παιδί του» λοιπόν… Έχει άπειρα λόγια που θα έκαναν βιβλίο…
« Αυτό που μένει, μετά από μια διαδρομή 20 χρόνων και το είχα προσωπικά καταλάβει νωρίς, είναι αναμνήσεις. Αλλά όταν έχουν διανυθεί τόσα χρόνια τι να πρωτοθυμηθεί κανείς; Απλά όσο θέλει, όσο μπορεί κι όσο γουστάρει συνεχίζει» σημειώνει. Και προσθέτει:
« Όμως δε μπορώ να μη διακρίνω κάποιες απ’ τις 21 παραγωγές μας, όπως: Το καλλιτεχνικό – εικαστικό τους μέρος το «Πίστη, Αγάπη, Ελπίδα», το «Γεφύρι της Άρτας» και το «Αχ, βρε, Λούλα!…». Για την «εμπορική» τους επιτυχία τα «10 μικροί Νέγροι», «Δόν Καμίλο» και «Ο Επιθεωρητής έρχεται». Κοσμοχαλασιά, κυριολεκτικά!… Την εμβάθυνση σε καταστάσεις και χαρακτήρες των «2 Θεοί» και «Σκληρά γένεια»
Και τέλος την κορυφαία από κάποιες απόψεις παραγωγή (μουσικοθεατρική) «8 γυναίκες κατηγορούνται» με τολμηρή προσέγγιση, μουσική του Δημήτρη Μαραγκόπουλου και τη συμμετοχή της στο Διεθνές Φεστιβάλ Βόλου!»
Και καταλήγει με έμφαση: « Τελικά το θέατρο είναι κάτι που εμείς χρειαζόμαστε. Το ’χει ανάγκη ο άνθρωπος ως κοινωνικό υποκείμενο, για να συγκροτεί κοινότητες και σε κάποιες χρονικές περιόδους το ’χει ανάγκη και η Κοινότητα. Στον Βόλο είμαστε μία από τις -περίπου- 10 θεατρικές ομάδες που λειτουργούν τα τελευταία χρόνια κι αυτό δείχνει κάτι για την εποχή μας.
Γενικά πιστεύω ότι η δυστυχία και η νοσταλγία είναι οι κύριες πρώτες ύλες της Τέχνης, γιατί πρέπει -μέσω αυτής- να μετεξελιχθούν, να γίνουν κάτι άλλο».
Ιστορικό – παραγωγές
Μάιος 1997: «Τα γούστα του κ. Σλόαν» του Τζο Ορτον
Απρίλιος 1998: «Βίβα Ασπασία» του Ιάκωβου Καμπανέλλη
Φεβρουάριος 1999: «Το μικρό δακτυλάκι της Ολυμπιάδος» του Ανδρέα Στάϊκου
Φεβρουάριος 2000: «Δέκα μικροί Νέγροι» της Αγκάθα Κρίστι
Χριστούγεννα 2000: Χριστουγεννιάτικες ιστορίες και παραμύθια της Ομάδας
Απρίλιος 2001: «Δον Καμίλο» σε διασκευή του Σωτήρη Πατατζή
Φεβρουάριος 2002: «Πίστη, Αγάπη, Ελπίδα» του Εντεν Φον Χόβατ
Καλοκαίρι 2002: «Ολύμπια – Ηραία»
Μάιος 2003: «Λίστα Γάμου» του Διονύση Χαριτόπουλου
Απρίλιος 2004: «Το γεφύρι της Άρτας» του Γεώργιου Θεοτοκά
Δεκέμβριος 2005: «Να τα πούμε» χριστουγεννιάτικα σκέτς
Ιανουάριος 2007: «Ο Επιθεωρητής έρχεται…» του Τζον Πρίσλεϋ
Καλοκαίρι 2007: «Οικογενειακό Δίκαιο» της Λένας Διβάνη
Απρίλιος 2009: «Οίκος Ευγηρίας- Η ευτυχισμένη Δύσις» του Μανώλη Κορρέ
Ιανουάριος 2010: «8 γυναίκες κατηγορούνται…» (μετά μουσικής) διασκευή του έργου του Ρομπέρ Τομά, παρουσιάστηκε στο Διεθνές Φεστιβάλ του Δήμου Βόλου
Μάϊος 2011: «2 Θεοί» του Λένου Χρηστίδη
Ιανουάριος 2013: «Εργαζόμενα κορίτσια» του Φράνκ Μακ Γκίνες
Ιανουάριος 2014: «Αχ βρε Λούλα» του Σάκη Σερέφα (Λιωμένο Βούτυρο)
Νοέμβριος 2015: «Σκληρά γένεια» του Γιάννη Τσίρου (Αξύριστα πηγούνια)
Οκτώβριος 2016: «Μπαμπάδες με ρούμι» των Ρέπα – Παπαθανασίου
Φεβρουάριος 2017: «Νυφικά Φονικά».
Αυτό το διάστημα ετοιμάζεται μία διαφορετική παραγωγή, μία παραγωγή πολυγλωσσίας και παράδοσης, «Η υπόσχεση του Νεκρού Αδελφού» που φιλοδοξεί να ταξιδέψει και εκτός συνόρων….
Γιορτή για τα 20 χρόνια
«Οικογενειακά» γιορτάστηκαν τα 20χρονα γενέθλια της ομάδας. Στην Παλιά Ηλεκτρική την περασμένη Τετάρτη. Παραβρέθηκαν όσοι στο διάστημα αυτό είχαν την δική τους συμμετοχή, ανάμνηση, αλλά και αγάπη για την ομάδα.
Ο Αλέξανδρος Κοσμάς τιμήθηκε με αναμνηστική πλακέτα από τον πρόεδρο του Δικηγορικού Συλλόγου κ. Λάζαρο Γαϊτάνη, αλλά και πρώην πρόεδρο, τον κ. Αλέξανδρο Χρόνη, επί της θητείας του οποίου δημιουργήθηκε η θεατρική ομάδα. «Γιάννη Ιωαννίδη» χαρακτήρισαν οι προαναφερόμενοι τον Αλέξανδρο Κοσμά, για τον οποίον μίλησαν με θερμά λόγια επιβραβεύοντας την σκηνοθετική του προσπάθεια και εν γένει την δουλειά που κάνει για να κρατήσει μία θέση στην πολιτιστική ζωή της πόλης, που τόσο έχει ανάγκη….
Και σ’ ανώτερα…..
Τούλα Κεκάτου