Το κείμενο δημιουργήθηκε σε συνεργασία με τον Haleon
Όταν πάσχουμε από ημικρανία υποφέρουμε με κρίσεις μέτριου έως αρκετά έντονου πόνου, που αφορούν συνήθως μία πλευρά της κεφαλής. Έχουν σφυγμώδη χαρακτήρα. Η ένταση τους αυξάνεται με τη φυσική δραστηριότητα. Σύμφωνα με μελέτες το ένα τρίτο των ασθενών υποφέρει από πονοκεφάλους, που αφορούν όλο το κρανίο. Η ημικρανία δεν είναι απλά ένας πονοκέφαλος αλλά ένα ιδιαίτερο είδος πολύ έντονου πονοκεφάλου. Μάς αποσυντονίζει εντελώς και διαταράσσει την καθημερινότητά μας. Οι ημικρανίες έχουν διαφορετική διάρκεια, μπορεί να διαρκέσουν από περίπου 4 ώρες μέχρι και 3 ημέρες. Ο πόνος μπορεί να εντοπίζεται στο μισό ή και σε ολόκληρο το κεφάλι. Δεν είναι λίγες οι φορές που μπορεί να συνοδεύεται από ναυτία, εμετό και να έχουμε υπερευαισθησία στο φως, τους ήχους και τις μυρωδιές. Πώς μπορούμε λοιπόν να αντιμετωπίσουμε αυτόν τον ιδιαίτερα έντονο πόνο;
Ημικρανίες: Αποτελεσματικές Θεραπείες
Είναι απαραίτητο ο ασθενής να καταλάβει από τι πάσχει και να έχει ρεαλιστικές προσδοκίες. Κάποιες φορές οι ημικρανίες εμφανίζονται μια φορά τον μήνα, άλλες φορές περισσότερες. Η πιο άμεση αντιμετώπιση τής ημικρανίας γίνεται συνήθως με παυσίπονα και αναλγητικά χάπια για ημικρανίεσ.
Είναι πιθανόν να ξεκινήσουν να εμφανίζονται κάνουν την κατά την εφηβεία ή τη νεαρή ενήλικη ζωή και να αραιώνουν μετά την ηλικία των 50. Εδώ να τονίσουμε ότι η κληρονομικότητα παίζει αρκετά σημαντικό ρόλο στην εκδήλωση της ημικρανίας. Η πιθανότητα εμφάνισης είναι περίπου τριπλάσια όταν υπάρχει θετικό οικογενειακό ιστορικό.
Να προσθέσουμε ότι όταν ο πονοκέφαλος ξεπερνά τις 3 μέρες τότε έχουμε την περίπτωση ημικρανικό στάτους που θεωρείται μια σπάνια επιπλοκή και μπορεί να διαρκέσει και μια εβδομάδα. Είναι η περίπτωση που ο ασθενής μπορεί να χρειαστεί νοσοκομειακή περίθαλψη από τον έντονο πόνο και τη ναυτία.
Δεν υπάρχει ριζική θεραπεία ακόμα υπάρχουν όμως θεραπευτικές μέθοδοι, με τις οποίες το πρόβλημα μπορεί να αντιμετωπιστεί με αρκετά ικανοποιητικό αποτέλεσμα. Υπάρχουν στην αγορά αντί-ημικρανικά αναλγητικά φάρμακα όπως επίσης και προληπτικές θεραπείες που μειώνουν τη συχνότητα, και τη διάρκεια και την ένταση των κρίσεων.
Ημικρανίες: Διατροφή και Άσκηση
Σύμφωνα με μελέτες υπάρχουν αρκετές τροφές που έχουν πιστεύεται ότι είναι αίτια ημικρανίας: πχ η σοκολάτα, τα αμύγδαλα, το αλκοόλ (κυρίως το κόκκινο κρασί)και τα τυριά. Είναι προτιμότερο να μειωθεί η κατανάλωση τους αν και δεν προκαλούν πάντα ημικρανία όταν τις λαμβάνουμε σε μικρές ποσότητες.
Στην περίπτωσή όμως που παραλείψουμε ένα γεύμα και πριν το επόμενο έχουμε μεγάλη κατανάλωση τυριού και αλκοόλ, αυξάνεται και η πιθανότητα πρόκλησης πονοκεφάλου. Το σημαντικό είναι η ισορροπημένη διατροφή και η άσκησή.
Όταν λέμε άσκηση εννοούμε την αεροβική άσκηση. Θεωρείτε ότι είναι πολύ ευεργετική στη μείωση της συχνότητας και της έντασης των κρίσεων. Δυστυχώς, αρκετοί ασθενείς σταματάνε την άσκηση γιατί λόγω συχνών κρίσεων πιστεύουν ότι βρίσκονται σε κακή φυσική κατάσταση.
Υπάρχουν και οι ασθενείς στους οποίους άθληση προκαλεί ημικρανία, κάτι που τους αναγκάζει να σταματήσουν. Δημιουργούν όμως έναν φαύλο κύκλο διακοπής της άσκησης, επιδείνωσης των ημικρανιών και της έντασης κ.ο.κ. Συνεπώς, είναι καλύτερα είναι μια αερόβιας γυμναστικής να ακολουθείται. Το κολύμπι, το τρέξιμο, το τένις είναι από τις ασκήσεις που θεωρείτε ότι είναι ευεργετικές.
Συμπερασματικά
Οι πονοκέφαλοι που ανήκουν στην κατηγορία της ημικρανίας χωρίζονται σε δύο ακόμα υποκατηγορίες. Την ημικρανία με αύρα(κοινή ημικρανία) και ημικρανία χωρίς αύρα. Η ημικρανία με αύρα παρουσιάζεται στο 30% περίπου των περιπτώσεων. Είναι ένα σύνολο αισθήσεων που εμφανίζονται νωρίτερα και τις περισσότερες φορές συνοδεύουν τον πόνο της ημικρανίας.
Η ημικρανία με αύρα μπορεί να έχει έντονες λάμψεις στο οπτικό πεδίο, μούδιασμα η στο δέρμα και μυϊκή αδυναμία. Στην ημικρανία χωρίς αύρα δεν υπάρχουν προειδοποιητικά σημάδια και είναι η πιο συνηθισμένη. Ο πάσχων δεν είναι σε καλή κατάσταση όταν εμφανίζεται η ημικρανία γιατί παρεμποδίζει την πορεία της καθημερινότητας και της ζωής του.
Το Υπουργείο Υγείας και ο Εθνικός Οργανισμός Φαρμάκων συνιστούν: ΔΙΑΒΑΣΤΕ ΠΡΟΣΕΚΤΙΚΑ ΤΙΣ ΟΔΗΓΙΕΣ ΧΡΗΣΗΣ – ΣΥΜΒΟΥΛΕΥΤΕΙΤΕ ΤΟ ΓΙΑΤΡΟ Ή ΤΟ ΦΑΡΜΑΚΟΠΟΙΟ ΣΑΣ.