Η Άννα Μαρία Κουτσιρίμπα Σεμιλιέτωφ γεννήθηκε στον Βόλο, είναι αριστούχος απόφοιτος του Ιστορικού – Αρχαιολογικού Τμήματος της Φιλοσοφικής Σχολής του Πανεπιστημίου Ιωαννίνων από όπου απέσπασε δύο υποτροφίες. Εργάζεται στο Μουσικό Σχολείο Βόλου, υλοποιεί Προγράμματα Πολιτιστικά, Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης και Αγωγής Υγείας. Αποτέλεσε για χρόνια μέλος της Χορωδίας Εκπαιδευτικών του Νομού Μαγνησίας και έχει συμμετάσχει σε έκθεση ζωγραφικής. Είναι παντρεμένη, έχει ένα παιδί και της αρέσουν τα ταξίδια. Από το 2020 αρθρογραφεί εβδομαδιαία στην εφημερίδα «Θεσσαλία» για ταξίδια της στο εξωτερικό. Αφορμή για τη σημερινή μας ομιλία είναι τα βιβλία της που παρουσιάστηκαν φέτος, μια πολύ δημιουργική συγγραφικά χρονιά για την ίδια, αλλά και η συμμετοχή της σε συλλογικά έργα.
Το 2023 ήταν αρκετά δημιουργικό για εσάς και τη χρονιά να αρχίζει με μια παρουσίαση βιβλίου.
Όντως, ήταν στις 16 Ιανουαρίου όταν στο ξενοδοχείο «Ιλίσια» στην Αθήνα πραγματοποιήθηκε η παρουσίαση του χριστουγεννιάτικου συλλογικού έργου «Τα μαγικά Χριστούγεννα της Ηλιαχτίδας» με διηγήματα για μεγάλους, όπου είχα λάβει μέρος με το διήγημά μου «Το Θαύμα των Χριστουγέννων».
Και τώρα, μερικούς μήνες αργότερα, πραγματοποιήθηκε μια σειρά από παρουσιάσεις νέων βιβλίων, στα οποία συμμετείχατε;
Ακριβώς, μια σειρά από βιβλία που παρουσιάστηκαν το Σάββατο 9 Σεπτεμβρίου στο ξενοδοχείο «Ιλίσια», στις 4.30 μ.μ., στην Αθήνα και δόθηκαν τιμητικές διακρίσεις σε εκείνους που με τα έργα τους διακρίθηκαν. Το πρώτο βιβλίο που παρουσιάστηκε αφορά ένα συλλογικό έργο που δημιουργήθηκε κατόπιν λογοτεχνικού διαγωνισμού αστυνομικού διηγήματος και φέρει τον τίτλο «Συνωμοσίες στην ομίχλη».
Λίγα λόγια για το διήγημά σας;
Το διήγημά μου λέγεται «Φονική Καταιγίδα», που όπως μαρτυρά και ο τίτλος, το έργο του δολοφόνου έρχεται και το ολοκληρώνει μια καταιγίδα που αποδεικνύεται «φονική». Διαδραματίζεται στο όμορφο Βουνό των Κένταυρων και αποτελεί μια ιστορία με κοινωνικές διαστάσεις, για το πώς ο φθόνος και η ζήλια μπορούν να οδηγήσουν ένα διαταραγμένο μυαλό σε πράξεις που αφανίζουν όχι μόνο τις ζωές αθώων προσώπων, αλλά και κατά βάση του ίδιου του δολοφόνου. «Με πολλές ανατροπές», όπως ήταν και τα χαρακτηριστικά λόγια της κ. Δέσποινας Φίλιου, εκδότριας και συγγραφέα, κατά την παρουσίαση του διηγήματος.
Ακολούθησε ακόμη ένα συλλογικό έργο, ένα παραμύθι αυτή τη φορά.
Από τον εκδοτικό οίκο «Ηλιαχτίδα», μου έκαναν πρόταση για τη συγγραφή ενός μήνα για το συλλογικό παραμύθι «Οι Δώδεκα Μήνες στη Χώρα του Παραμυθιού». Η αλήθεια είναι πως άργησα να απαντήσω και ο μήνας που είχε απομείνει ήταν ο Νοέμβριος. Ο μήνας που φοβόμουν εξ’ αρχής να πω την αλήθεια. Το βρήκα όμως ως πρόκληση και δέχτηκα. Πιστεύω πως μετέτρεψα τον βροχερό και μελαγχολικό Νοέμβρη σε έναν μήνα μαγικό και ανεπανάληπτο. Με μηνύματα για τους μικρούς φίλους που οφείλουμε να τους ενθαρρύνουμε να έχουν εμπιστοσύνη στον εαυτό τους, να έχουν αυτοπεποίθηση, να τους τονίζουμε τη διαφορετικότητα και μοναδικότητά τους και να τους δίνουμε φτερά να πετάξουν στον κόσμο.
Μόλις κυκλοφόρησε όμως και μια ποιητική συλλογή όπου περιέχει ένα ποίημά σας. Πώς προέκυψε; Ασχολείστε και με την ποίηση;
Να πω την αλήθεια, έγινε εντελώς ξαφνικά. Έμαθα για τον Διαγωνισμό Ποίησης και ήταν άλλη μια πρόκληση. Βέβαια η ποίηση, είναι ένα εντελώς διαφορετικό είδος γραφής. Χρειάζεται όχι μόνο διάθεση, αλλά ποιητική έμπνευση, διαύγεια, το κατάλληλο θέμα, μηνύματα, για ένα καλό αποτέλεσμα. Και επειδή η προθεσμία έληγε, έστειλα ένα ποίημα που το έγραψα πριν πολλά πολλά χρόνια! Και ενώ συνήθως γράφω σε ελεύθερο στίχο, γιατί δεν μου αρέσουν οι περιορισμοί, το συγκεκριμένο έχει μέτρο και ομοιοκαταληξία. Φέρει τον τίτλο «Οι άσπονδοι… φίλοι», άρεσε στην κριτική επιτροπή και συμπεριλήφθηκε στο συλλογικό έργο «Ποιητικοί Στοχασμοί». Παρουσιάσαμε τα ποιήματά μας όσοι βρισκόμασταν εκεί προς τέρψη όλων.
Δεν μείνατε όμως μόνο σε διηγήματα και παραμύθια, ακολούθησε μια αστυνομική νουβέλα με την υπογραφή σας.
Ακολούθησαν οι «24 Ώρες».
Τι αφορούν αυτές οι «24 Ώρες»;
Αφορούν αρχικά μια μέρα από τη ζωή μιας μοναχικής γυναίκας. Μία ημέρα που όλα αρχίζουν όταν το ηλεκτρικό της ρολόι δεν χτυπά στην καθορισμένη του ώρα λόγω μιας διακοπής ρεύματος! Αποτέλεσμα να ανατραπεί το πρόγραμμά της, να χάσει μια σημαντική δουλειά στη διαφημιστική εταιρεία όπου εργάζεται, να βιώσει την αδικία στο έπακρο, να βρεθεί αντιμέτωπη με επίδοξους ληστές, να καταλήξει στο τμήμα και πριν τελειώσει το εικοσιτετράωρο να συλληφθεί για ανθρωποκτονία από πρόθεση, με όλα τα στοιχεία που έχει η ελληνική αστυνομία εις βάρος της. Και αυτές είναι μόνο οι 24 ώρες! Θα ακολουθήσουν και άλλα εικοσιτετράωρα με την ίδια ένταση, πολλά αδιέξοδα και φόνους!
Μια αστυνομική περιπέτεια λοιπόν.
Εκτός από την αστυνομική περιπέτεια, στο έργο θίγονται κοινωνικά θέματα που μαστίζουν τη σύγχρονη κοινωνία, όπως της μοναχικότητας και της μοναξιάς των ανθρώπων στις μεγαλουπόλεις. Αγγίζω επιδερμικά το θέμα του διαζυγίου, τις επιπτώσεις του στην παιδική ψυχή, τη σεξουαλική παρενόχληση στον χώρο εργασίας. Όμως σκοπός μου δεν είναι η ανάλυση όλων αυτών των κοινωνικών προβλημάτων και θεμάτων, οι φιλοσοφικές αναζητήσεις των αιτιών, αλλά να ψυχαγωγήσω, να αφήσω τους αναγνώστες να ξεφύγουν από την καθημερινότητά τους και να αφεθούν σε μια ανθρώπινη ιστορία σε μια φανταστική αστυνομική περιπέτεια.
Ακούγεται ενδιαφέρον.
Να μην αποκαλύψω περισσότερα. Η αλήθεια είναι πως χαίρομαι, γιατί έχω ακούσει πολύ όμορφα σχόλια και κριτική από όσους το διάβασαν, αλλά η συνέχεια στο βιβλίο.
Ακολούθησε η παρουσίαση ενός ακόμη έργου σας, ενός παραμυθιού αυτή τη φορά.
Ένα παραμύθι που μόλις κυκλοφόρησε, να σκεφτείτε πως το πήρα στα χέρια μου τη μέρα της παρουσίασης.
Θα μας αναφέρετε τον τίτλο και δυο λόγια για το περιεχόμενό του;
Το παραμύθι μου, ονομάζεται «Το Παγωμένο Βασίλειο». Ο ήρωάς μου είναι ένα νεαρό αγόρι που καλείται να δώσει πνοή σε ένα μακρινό Βασίλειο που ο χρόνος έχει σταματήσει και όλα έχουν παγώσει, όταν ο καλός και δίκαιος βασιλιάς αφήνει την τελευταία του πνοή. Έχει τρεις ευκαιρίες για να το πετύχει, θα το καταφέρει άραγε; Αν δεν πετύχει, θα πρέπει να περάσουν άλλα εκατό χρόνια μέχρι να βρεθεί ο επόμενος «εκλεκτός». Ένα παραμύθι που διατυμπανίζει πως το μυστικό για την ευτυχία των ανθρώπων και την ευημερία των λαών είναι, τι άλλο, η αγάπη.
Λαμβάνετε συχνά μέρος σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς;
Τα τελευταία χρόνια και αυτό έγινε μετά από προτροπή φίλων και μόνο αν μου αρέσει το θέμα και έχω και το περιθώριο των λέξεων ώστε το διήγημά μου να έχει την απαιτούμενη πλοκή, αγωνία και δράση που επιδιώκω. Μπορεί να ανήκει σε κάποιο είδος, αστυνομικό, ρομαντικό, εφηβικό, αλλά από εκεί και πέρα δεν θέλω περιορισμούς. Οι σκέψεις είναι ελεύθερες… Για τον λόγο αυτό θέλω να ευχαριστήσω τις Εκδόσεις Ηλιαχτίδα για την εμπιστοσύνη που μου δείχνουν, που επιλέγουν τα έργα μου και μου προτείνουν συνεργασίες. Τους γνώρισα από κοντά κατά την παρουσίαση τον Ιανουάριο, είχαν προηγηθεί και άλλοι τρεις διαγωνισμοί που τα διηγήματά μου συμπεριλήφθηκαν σε συλλογικούς τόμους και εύχομαι να συνεχιστεί η συνεργασία μας και στη συνέχεια.