Η εταιρεία ΑΙΟΛΙΚΗ ΠΡΟΦΗΤΗΣ ΗΛΙΑΣ Α.Ε. μετά από θετική γνωμοδότηση του Δημοτικού Συμβουλίου Νοτίου Πηλίου το 2012, έλαβε άδεια παραγωγής από την ΡΑΕ για τη δημιουργία αιολικού πάρκου συνολικής ισχύος 22 MW. Η ηλεκτρική ενέργεια θα προκύπτει από έντεκα ανεμογεννήτριες ονομαστικής ισχύος 2 MW η καθεμία, εγκατεστημένες στη θέση «Προφήτης Ηλίας – Κόκκινη Λάκκα – Πύργος».
Από τη Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του πάρκου, που έχει υποβληθεί στις αρμόδιες αρχές προς έγκριση, προκύπτει ότι το έργο αναπτύσσεται σε μη προστατευόμενες περιοχές και η θέση εγκατάστασης βρίσκεται εκτός Γενικού Πολεοδομικού Σχεδίου και εκτός Ζώνης Οικιστικού Ελέγχου.
Η απόστασή του από τον πλησιέστερο οικισμό είναι μεγαλύτερη των 500m, ενώ για την κατασκευή του δεν πρόκειται να γίνει κοπή δένδρων.
Εκτιμάται ότι η ετήσια παραγωγή του αιολικού πάρκου θα ανέρχεται σε 38.300.000 Kwh/έτος. Καθώς ο πληθυσμός του Δήμου Νοτίου Πηλίου με την απογραφή του 2011 υπολογίζεται σε 10.216 άτομα, εκτιμάται ότι η παραγωγή του θα υπερκαλύψει τις ενεργειακές ανάγκες των κατοίκων του Δήμου.
Τα ετήσια έσοδα που θα προκύψουν για τον Δήμο Νοτίου Πηλίου και τους κατοίκους της περιοχής, από το έργο, υπολογίζεται ότι θα υπερβαίνουν τις 100.000 ευρώ /χρόνο. Περιλαμβάνουν ετήσιο ανταποδοτικό όφελος στον Δήμο το 1,7% της παραγωγής, ετήσια έσοδα από την ενοικίαση και χρήση της δημοτικής έκτασης, ενώ ποσοστό 1% της παραγωγής ετησίως θα πιστώνεται στους λογαριασμούς των οικιακών καταναλωτών Αργαλαστής και Σηπιάδος, που εκτιμάται ότι θα φέρει μείωση περίπου 34 ευρώ ανά λογαριασμό ετησίως. Επίσης κατά την κατασκευή του πάρκου θα προκύψουν αντισταθμιστικά έργα για τις ανάγκες του Δήμου Ν. Πηλίου, όπως κατασκευή και συντήρηση δρόμων, δημιουργία θεματικού πάρκου, παιδικής χαράς και αθλοπαιδιών.
Η λειτουργία των αιολικών πάρκων είναι 100% φιλική προς το περιβάλλον και τον άνθρωπο εν αντιθέσει με τους λιγνιτικούς σταθμούς καθώς δεν παράγουν ρύπους ούτε και επικίνδυνα αέρια. Οι όποιες ενστάσεις για τα έργα αυτά επικεντρώνονται στην αισθητική αλλοίωση του τοπίου που προκύπτει από τους πυλώνες και τα πτερύγια των ανεμογεννητριών.
Οι ενστάσεις αυτές, γενικά θα μπορούσαν να χαρακτηριστούν υπερβολικές, πολύ περισσότερο όμως για την συγκεκριμένη περίπτωση, καθώς από τη φωτορεαλιστική απεικόνιση που έχει συνταχθεί και κατατεθεί στο Δημοτικό Συμβούλιο, φαίνεται ότι η θέση ανάπτυξης του πάρκου και το ανάγλυφο της περιοχής αποκρύπτουν σε μεγάλο βαθμό τη θέαση των ανεμογεννητριών από τους γύρω οικισμούς της Αργαλαστής, Καλλιθέας, Ξυνόβρυσης, Πάλτση και Προμύρι.
Από τα αποτελέσματα της μελέτης προκύπτει να υπάρχει οπτική επαφή με τμήμα του αιολικού πάρκου μόνο από τον οικισμό Μετόχι και μικρή οπτική επαφή από μεμονωμένα σημεία του οικισμού στον Λαύκο. Επιπλέον την άποψη περί αντιαισθητικής αλλοίωσης του τοπίου από τη θέαση μιας ανεμογεννήτριας δεν τη συμμερίζεται η πλειοψηφία του πληθυσμού. Η σύγκριση για να είναι δίκαιη θα πρέπει να είναι ανάμεσα σε ένα αιολικό πάρκο με ένα συμβατικό σταθμό ηλεκτροπαραγωγής όπου παράγεται ο ηλεκτρισμός που χρησιμοποιούμε.
Σε σχέση με τον τουρισμό που αποτελεί σημαντική δραστηριότητα στην περιοχή, η λειτουργία του αιολικού πάρκου θα μπορούσε να αξιοποιηθεί ως συγκριτικό πλεονέκτημα. Καθώς όλο και περισσότεροι άνθρωποι ευαισθητοποιούνται σε σχέση με τις επιπτώσεις στο περιβάλλον από τα ορυκτά καύσιμα και τους ρύπους, ο Δήμος θα μπορούσε να διαφημίζει ότι καλύπτει τις ανάγκες του από πράσινη ενέργεια. Επίσης είναι καταγεγραμμένο, σε Ελλάδα και εξωτερικό, ότι τα αιολικά πάρκα ενισχύουν σε μεγάλο βαθμό τον περιβαλλοντικό τουρισμό της περιοχής που βρίσκονται εγκατεστημένα, καθώς δημιουργούν θεματικά πεδία για επισκέψεις σχολείων ή ακόμα και περιβαλλοντικών οργανώσεων.
Για όλους αυτούς τους λόγους, στο στάδιο αυτό, το Δημοτικό Συμβούλιο οφείλει να αντισταθεί στις μεθοδευμένες πιέσεις μελών του κινήματος ενάντια στις ανεμογεννήτριες, που επιχειρούν να κλείσει βιαστικά το θέμα της επένδυσης, χωρίς να ολοκληρωθεί η διαδικασία αξιολόγησης και χωρίς να συζητηθούν τα οφέλη της επένδυσης στον Δήμο και την τοπική κοινωνία. Είναι ενδεδειγμένο να θέσει το θέμα σε διαβούλευση ώστε να αποφασίσουν δημοκρατικά οι δημότες.
Από την Οικολογική Κίνηση Πάτρας
Αιολική ενέργεια: Οφέλη,
αντιδράσεις και υπερβολές
Είναι γνωστό ότι το πρόβλημα της κλιματικής αλλαγής, με τα γνωστά ακραία φαινόμενα (πλημμύρες, ερημοποίηση, τυφώνες κ.λπ.) να γίνονται ολοένα και συχνότερα, έχει ως κύρια αιτία την καύση του άνθρακα. Μοναδική διέξοδος για ένα βιώσιμο μέλλον του πλανήτη αποτελεί η αντικατάσταση των συμβατικών πηγών ενέργειας με τις ανανεώσιμες πηγές (ΑΠΕ), σε συνδυασμό με την εξοικονόμηση ενέργειας που είναι εφικτή και αναγκαία. Παρά το γεγονός ότι όλοι συμφωνούμε στις παραπάνω διαπιστώσεις, εν τούτοις αρκετές φορές οι τοπικές κοινωνίες αντιδρούν στην εγκατάσταση εναλλακτικών συστημάτων παραγωγής ενέργειας, όπως π.χ. τα αιολικά πάρκα.
Πρόσφατο παράδειγμα αποτελούν οι αντιδράσεις τοπικών φορέων (ακόμα και οικολογικών οργανώσεων) στην εγκατάσταση ανεμογεννητριών στην Κρήτη.
Δεν θα μπούμε στην ουσία αυτών των αντιδράσεων, που μπορεί σε κάποιες περιπτώσεις να είναι δικαιολογημένες. Όταν, όμως, φτάνουν στο σημείο της υπερβολής και της άρνησης, καταλήγουν να παίρνουν τοπικιστικό χαρακτήρα, με κάποιους να περιφρουρούν τον δικό τους χώρο αδιαφορώντας για τις πολλαπλάσιες περιβαλλοντικές επιπτώσεις που οι ίδιοι προκαλούν ως καταναλωτές ηλεκτρικής ενέργειας από συμβατικές πηγές.
Το κύριο επιχείρημα των αντιδρώντων είναι ότι οι περιβαλλοντικές μελέτες είναι ελλιπείς και οι επιπτώσεις στο περιβάλλον μεγάλες.
Είναι σημαντικό για την κατασκευή κάθε μεγάλου έργου να υπάρχει μελέτη περιβαλλοντικών επιπτώσεων (ΜΠΕ), που μπορεί να είναι σύννομη και ολοκληρωμένη. Το ίδιο ισχύει για τα αιολικά πάρκα και βέβαια οι πολίτες οφείλουν να ελέγχουν την πληρότητα αυτών των ΜΠΕ.
Σε κάθε περίπτωση όμως πρέπει να δεχθούμε ότι οποιαδήποτε ανθρωπογενής επέμβαση στο περιβάλλον έχει αρνητικές επιδράσεις. Αν όμως συγκρίνουμε τις επιδράσεις των αιολικών πάρκων με εκείνες που προκύπτουν από τη χρήση των συμβατικών πηγών ενέργειας, οι διαφορές είναι τεράστιες. Αν, για παράδειγμα, ισχυριστούμε ότι τα συνοδά έργα (διανοίξεις δρόμων, κατασκευή των ανεμογεννητριών κ.λπ.) υποβαθμίζουν την βιοποικιλότητα μιας περιοχής, η βιοποικιλότητα αυτή πλήττεται πολύ περισσότερο από την κλιματική αλλαγή που σήμερα συντελείται.
Δεν θα σταθούμε στο αισθητικό μέρος, που κάποιοι επικαλούνται σχετικά με τα αιολικά πάρκα, γιατί είναι καθαρά υποκειμενικό. Για τον υπογράφοντα, αλλά και για πολύ κόσμο, μια περιοχή με πολλές ανεμογεννήτριες είναι όμορφη, όταν αναλογιστούμε τη μηδενική ρύπανση και τα γενικότερα οφέλη που έχουν.
Ούτε βέβαια σε αστειότητες ότι οι ανεμογεννήτριες φρενάρουν τις… βροχοπτώσεις, βλάπτουν την υγεία των ανθρώπων που ζουν κοντά, ή αγχώνουν (!) τα κοπάδια.
Απλά να αναφέρουμε ότι πρόσφατη εμπεριστατωμένη έρευνα του ΜΙΤ (Ινστιτούτο Τεχνολογίας Μασαχουσέτης) κατέληξε στο συμπέρασμα ότι οι ανεμογεννήτριες δεν δημιουργούν κανέναν κίνδυνο για τη δημόσια υγεία.
Τέλος, σε ό,τι αφορά στο άλλο επιχείρημα, για τον θάνατο άγριων πτηνών από τις ανεμογεννήτριες, το ποσοστό αυτό είναι απειροελάχιστο σε σχέση με άλλες αιτίες και σε κάθε περίπτωση πολύ μικρότερο από τον θάνατο των πτηνών λόγω της κλιματικής αλλαγής!