Άρθρα

Άλλο ένα Πάσχα διαφορετικό…

Του Διονύση Λεϊμονή

«Απ’ το μπαλκόνι ας ακουστεί φέτος «Χριστός Ανέστη» / κι ας ανάψουμε απ’ εκεί / πασχαλινό κεράκι. / Αρκεί να ’χουμε μέσα μας ειρήνη κι αγάπη…»
Ελένη Κύρκου-Σαφάκα

Άλλο ένα Πάσχα διαφορετικό καλούμαστε να βιώσουμε φέτος, ανταποκρινόμενοι στην ανάγκη να μείνουμε σπίτι προστατεύοντας εμάς, τους δικούς μας, αλλά και τους συνανθρώπους μας. Τι μπορεί να σημαίνει αυτό; Πώς θα γιορτάσουμε την Ανάσταση; Πόσο θα σωφρονιστούμε; Τι σημαίνει Πάσχα με θείες λειτουργίες περιορισμένων ατόμων ή επαναλαμβανόμενες σε διαφορετικές ώρες, με μια «πρώιμη» Ανάσταση; Τι σημαίνει Πάσχα με προσοχή και λιγοστές επαφές, χωρίς αντάμωμα με αγαπημένους; Χωρίς γλέντι τρικούβερτο; Με φόβο και ανασφάλεια;

Όλα αυτά φέτος καλούμαστε να τα βιώσουμε διαφορετικά. Είναι η δεύτερη φορά για αυτό και πιο επώδυνο αν και τα μέτρα θα είναι πιο χαλαρά από πέρσι… Καλούμαστε ξανά να κάνουμε ένα πιο εσωτερικό Πάσχα, γιατί το Πάσχα δεν είναι γιορτές, βεγγαλικά, πυροβολισμοί, ψήσιμο και γλέντι… μόνο.
Πιστεύω πως Πάσχα θα κάνουν φέτος όσοι μετά από ένα πάθος αναγεννηθούν συναντώντας τον ίδιο τους τον εαυτό.
Ανάσταση θα κάνουν όσοι ακούσουν να ηχούν γύρω τους οι καμπάνες ενός νέου μηνύματος αναθεώρησης καταστάσεων και ιδεών.
Πάσχα θα γιορτάσουν όσοι θα καταφέρουν πέρα από τον εαυτό τους να σκεφτούν και τους άλλους, να σεβαστούν τους άλλους, να τους συνδράμουν με την επιλογή τους
Ανάσταση θα βιώσουν όσοι θα ανακαλύψουν πως η χαρά βιώνεται και με άλλους τρόπους, που μέχρι τώρα δεν είχαν καν φανταστεί.
Πάσχα θα πουν ότι πέρασαν όσοι από εμάς αφήσουν να λάμψει ένα φως που δεν θα σβήσει περνώντας την εξώπορτα του σπιτιού τους, αλλά θα την αφήσουν να καίει στο εσωτερικό του φωτίζοντας τις μικρότητές τους.

Ανάσταση για όλους μας αυτήν την κρίσιμη περίοδο κι αυτή την εποχή θα σημάνει, όταν στις 9 φέτος και όχι κατά τα ειωθότα τα μεσάνυχτα δεν θα ξεκινήσει απλά μια «Κυριακή», αλλά θα τελειώνει ένα επίπονο «Σάββατο» αναμένοντας το νέο ξημέρωμα, ένα λαμπρό αύριο γεμάτο εκπλήξεις για τις δυνατότητες και τις αντοχές που ενυπάρχουν μέσα μας.
Πάσχα θα είναι φέτος ένα «πέρασμα» από μια κατάσταση φόβου σε μια άλλη κατάσταση γεμάτη ελπίδα και αισιοδοξία.
Ανάσταση θα προέλθει όταν κατεβαίνοντας από τον σταυρό μας θα μας περιμένει μια στοργική αγκαλιά, ένα μοσχομυρισμένο σινδόνι και χέρια να μας μυροβολήσουν ζωή…
Πάσχα ίσως θα είναι ένα ονειρικό ξύπνημα και βήμα βήμα περπάτημα μέσα από μια σκληρή, δύσκολη δοκιμασία σε κακοτράχαλα μονοπάτια.
Ανάσταση θα υπάρξει για όλους όσοι δεν αφήσουμε τον «θάνατο», την «καθήλωση», το «ακάνθινο στεφάνι» να πληγώσουν ανεπανόρθωτα το κορμί και την ψυχή μας.
Αυτό το Πάσχα προσδοκούμε και μια τέτοια Ανάσταση είμαστε έτοιμοι να αγωνιστούμε, γιατί φαίνεται πως οι κόλαφοι, τα ραπίσματα και η σταύρωση απαιτούν σώματα με σθένος, καρδιές με πάθος και ψυχή που δεν θα προφέρουν γέρνοντας ποτέ «Τετέλεσται», αφού η Ζωή είναι ατελεύτητη και μας καλεί να τη γευτούμε, αρκεί να μάθουμε το Πώς και το Γιατί, αρκεί να τη σεβαστούμε και να την εκτιμήσουμε, να την κατακτήσουμε, να την απολαύσουμε ως τρόπαιο μετά από μια δύσκολη μάχη… σεβόμενοι τον συνάνθρωπο, μα πάνω απ’ όλα τον ίδιο μας τον εαυτό.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το