Κανείς δεν μπορεί να πιστέψει τον πρόωρο θάνατο του Κώστα Καραδέμητρου. Ο παλιός ποδοσφαιριστής της Νίκης και του Ολυμπιακού Β. έφυγε ξαφνικά από τη ζωή σε ηλικία μόλις 48 ετών σκορπώντας τη θλίψη στην αθλητική οικογένεια της Μαγνησίας.
Το παράδοξο είναι ότι ο Κώστας Καραδέμητρος δεν αντιμετώπιζε προβλήματα υγείας. Εδώ και αρκετά χρόνια διέμενε με την οικογένειά του στο Ωραιόκαστρο Θεσσαλονίκης και τη στιγμή που βρισκόταν στο σούπερ μάρκετ για τα απαραίτητα ψώνια αισθάνθηκε αδιαθεσία και «κατέρρευσε». Ο άτυχος 48χρονος διακομίστηκε στο νοσοκομείο, αλλά ήταν πλέον αργά.
Ο Κώστας Καραδέμητρος γεννήθηκε στον Βόλο στις 13 Σεπτεμβρίου 1972 και έκανε τα πρώτα του ποδοσφαιρικά βήματα στον Μαγνησιακό. Εκεί ανέδειξε το ταλέντο του δεσπόζοντας στον άξονα τη μεσαίας γραμμής, ενώ έγινε και στέλεχος των «μικρών» Εθνικών ομάδων.
Το καλοκαίρι του 1991 έγινε το «μήλον της έριδος» ανάμεσα στη Νίκη και τον Ολυμπιακό Βόλου, με τους «κυανόλευκους» να κερδίζουν τελικά τη «μάχη» για την απόκτησή του, αν και βρίσκονταν σε χαμηλότερη κατηγορία. Ωστόσο οι «ερυθρόλευκοι» ήταν εκείνοι που τον απέκτησαν έναν χρόνο αργότερα κι αφού έμεινε ελεύθερος από τη Νίκη.
Στον Ολυμπιακό ο Καραδέμητρος έμεινε για δύο ποδοσφαιρικές περιόδους αγωνιζόμενος στη Β’ Εθνική. Ωστόσο έχασε σχεδόν τη μισή πρώτη χρονιά, καθώς κλήθηκε να υπηρετήσει τη στρατιωτική του θητεία. Αυτός ήταν ο λόγος που δεν ακολούθησε το βασικό στάδιο της προετοιμασίας, που έγινε στη Βουδαπέστη με προπονητή τον Μάριο Μπόνιτς (μαζί με τους άλλους δύο νεοαποκτηθέντες τότε, τον Δημήτρη Κόφφα και τον αείμνηστο Γιάννη Κωτούλα που επίσης ήταν στρατευμένοι).
Έτσι το ντεμπούτο του άργησε κάπως και συγκεκριμένα έγινε στις 29 Νοεμβρίου του 1992 στη Ν. Σμύρνη απέναντι στον Πανιώνιο. Οι «ερυθρόλευκοι» είχαν γνωρίσει την ήττα με 4-1 και ο 20χρονος τότε χαφ κλήθηκε να αντικαταστήσει τον Μίλτο Καλόγηρο στο 69ο λεπτό. Το 1992-1993 κατέγραψε έξι συμμετοχές στο πρωτάθλημα, εκ των οποίων τη μία ως βασικός και μία στο Κύπελλο Ελλάδας.
Ο Κώστας Καραδέμητρος έμεινε στον Ολυμπιακό και τη σεζόν 1993-94 έχοντας μεγαλύτερη συμμετοχή. Συγκεκριμένα αγωνίστηκε σε 12 παιχνίδια στη Β’ Εθνική και σε τέσσερα στο κύπελλο, όπου η βολιώτικη ομάδα είχε πολύ καλή παρουσία. Μάλιστα έπαιξε και εναντίον του Ολυμπιακού Πειραιώς στην ήττα με 1-2 των «ερυθρολεύκων» του Βόλου στο ΕΑΚ. Στο εν λόγω ματς μπήκε ως αλλαγή μόλις στο 18’ στη θέση του Αντώνη Μάνδαλου που αποχώρησε τραυματίας.
Το καλοκαίρι του 1994 αποχώρησε από τον Ολυμπιακό Βόλου και μεταπήδησε στην Σκιάθο. Κατόπιν αποφάσισε να φύγει από τη Μαγνησία και εγκαταστάθηκε στη Θεσσαλονίκη, όπου επί σειρά ετών έπαιξε στην ομάδα του Ωραιοκάστρου, όπου «κρέμασε» τα ποδοσφαιρικά του παπούτσια και δημιούργησε οικογένεια.
Υπήρξε ιδιαίτερα αγαπητός σε προπονητές, συμπαίκτες και φιλάθλους, που τον φώναζαν χαϊδευτικά «Κόκο». Ωστόσο η μοίρα του έπαιξε άσχημο παιχνίδι, με συνέπεια να φύγει από τη ζωή εντελώς αναπάντεχα και σε ηλικία μόλις 48 ετών.