«Αστυνομία, ταυτότητα» αύριο στη Νέα Ιωνία
Με την ταινία «Αστυνομία, ταυτότητα» σε σκηνοθεσία Κορνέλιου Πορουμπόιου συνεχίζονται την Παρασκευή 29 Απριλίου οι προβολές της Κινηματογραφικής Κοινότητας.
Οι προβολές γίνονται στην αίθουσα εκδηλώσεων του Μεταξουργείου (Καραμπατζάκη και Αναπαύσεως) στη Ν. Ιωνία κάθε Παρασκευή στις 9:30 το βράδυ. Διάθεση εισιτηρίων 8:30 μ.μ.
Ρουμανία, 2009. Σκηνοθεσία-σενάριο: Κορνέλιου Πορουμπόιου. Ηθοποιοί: Ντράγκος Μπούκουρ, Βλαντ Ιβάνοφ, Ιρίνα Σαουλέσκου. 115′.
Η συνείδηση και η ενοχή εξετάζονται με σαρκαστικό, συχνά μαύρο χιούμορ μέσα από την ιστορία ενός νεαρού, ευσυνείδητου αστυνομικού, που αρνείται να συλλάβει ένα μαθητή για χρήση ναρκωτικών – βραβείο FIPRESCI και «Ένα κάποιο βλέμμα».
Ο Κρίστι, ένας αστυνομικός, αρνείται να συλλάβει ένα νεαρό που πρόσφερε χασίς σε δύο συμμαθητές του στο Λύκειο, θεωρώντας ότι ο νόμος είναι υπερβολικά αυστηρός και θ’ αλλάξει σύντομα και, εν πάση περιπτώσει, δεν θέλει να ‘χει βάρος στη συνείδησή του την καταστροφή ενός νέου ανθρώπου. Για τον προϊστάμενό του, όμως, η λέξη «συνείδηση» έχει άλλο νόημα…
Μεγαλοφυής μετα-σωκρατική σύλληψη: Θέμα συνείδησης, χρεώνει μόνο ο «άγραφος» ηθικός νόμος…
Απλά μαθήματα κινηματογραφικής Τέχνης, ουσίας και αφηγηματικής τεχνικής. Η ταινία του Κορνέλιου Πορουμπόιου έρχεται από μια χώρα η οποία επιβεβαιώνει τη δυναμική της στην Ευρωπαϊκή αγορά, μετά από Γαλλία, Γερμανία και Ισπανία (η Μεγ. Βρετανία κινηματογραφικά λειτουργεί αυτόνομα, ως Γηραιά Αλβιόνα ή παράρτημα των ΗΠΑ, παρά Ευρωπαϊκά, ενώ η Ιταλία περνάει κρίση εδώ και δυό – τρεις δεκαετίες.). Το «Βουκουρέστι» προικισμένο με σοβαρότητα κι ορθολογισμό παραδίδει «masterclass» κάνοντας περήφανους τους λαούς της Βαλκανικής Χερσονήσου, για το κίνημα αναβίωσης του νεορεαλισμού, τρίτης γενιάς. Βαθιά κοινωνική και πολιτική ταινία κάτω από την επιφάνεια, και με πολλά υπονοούμενα.
Η ταινία πολύ λιτά κι ελλειπτικά, αποκτά ένα δικό της εσωτερικό ρυθμό, με αφαιρετική λειτουργία από τις λίγες σκηνές μονοπλάνων, ενώ καταγράφει σε πραγματικό χρόνο, ό,τι έχει σχέση με την υπόθεση που εξιστορεί, πιστά στο «γράμμα του Νόμου», αλληγορικά στην «κατά συνείδηση» έκφραση και πρακτική. Αφήνει στο θεατή αρκετό χρόνο για να σκεφτεί – ενδιάμεσα – εναλλάσσοντας σκηνές διαλόγων με κείνες των μεγάλων σιωπών, σωματικής – καθημερινής – δράσης. Η αφήγηση είναι δοκιμιογραφικού χαρακτήρα, περιγράφοντας λεπτομερώς όλες τις πτυχές στη σημασία της εφαρμογής του Νόμου, ενώ στη φόρμα επιλέγει ένα αργό «υπνωτικό» ύφος με εύστοχα, περίτεχνο και πολύπλοκο στην εξέλιξή του στυλ. Μέσα από το πιο απλό παράγεται το πιο σύνθετο. Στην ουσία μιλάμε για ένα νέο είδος νουβέλ βαγκ που γέννησε η Ρουμανία, την πρώτη δεκαετία του 2000, επηρεασμένη σαφώς από το αυθεντικό κίνημα της Πολωνικής βερσιόν παρά της δημοφιλέστερης Γαλλικής. Ο σκηνοθέτης εξαντλεί το θέμα του απ’ όλες τις πλευρές, ζωντανεύοντας το ενδιαφέρον με επιχειρήματα φιλοσοφικής και ηθικής υιοθετώντας τη Σωκρατική μέθοδο διαλεκτικής. Κάθε ερώτηση έχει μία απάντηση και κάθε απάντηση γεννά ένα νέο ερώτημα… Φαύλος κύκλος. Η αναζήτηση της αλήθειας φέρνει αντιμέτωπους τον υπαρξισμό και τον ηθικό ιδεαλισμό. Η τελική λύση στο δράμα, εξαγνίζει την ψυχή, λυτρώνει και επιβεβαιώνει τη σοφία του ανώνυμου νομοθέτη.