Την ανάγκη για την τήρηση των κανόνων της εγκράτειας, της πραότητας και της τιμιότητας, σε μια κρίσιμη εποχή, όπου αναζητούνται οι αυθεντικοί ηγέτες, τόνισε μεταξύ άλλων στο χαιρετισμό του ο μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, στη διάρκεια των χθεσινών εκδηλώσεων για τον εορτασμό τού πολιούχου Αγίου Νικολάου και του φερώνυμου Μητροπολιτικού Ναού. Οι εκδηλώσεις χαρακτηρίστηκαν από λαμπρότητα και ευλάβεια, ενώ μεγάλη ήταν και η συμμετοχή του κόσμου.
Το πρωί τελέστηκε στο Μητροπολιτικό Ναό η πολυαρχιερατική Θεία Λειτουργία με την παρουσία των μητροπολιτών Θηβών και Λειβαδείας κ. Γεωργίου καθώς και Δημητριάδος κ. Ιγνατίου και των επισκόπων Βελεστίνου κ. Δαμασκηνού και Σαλώνων κ. Αντωνίου. Το «παρών» έδωσαν ο περιφερειάρχης Θεσσαλίας κ. Κώστας Αγοραστός, ο δήμαρχος Βόλου κ. Πάνος Σκοτινιώτης, η βουλευτής Μαγνησίας κ. Μαρίνα Χρυσοβελώνη, εκπρόσωποι των Στρατιωτικών και Λιμενικών Αρχών και της Τοπικής Αυτοδιοίκησης καθώς και πλήθος πιστών.
Ακολούθησε η λιτάνευση της ιερής εικόνας και του ιερού λειψάνου του Αγίου Νικολάου στους κεντρικούς δρόμους της πόλης με κατάληξη στην παραλία, ενώ προεξήρχε η Φιλαρμονική του Δήμου.
Στην παραλία του Βόλου τελέστηκε η αρτοκλασία και ακολούθως ο κ. Ιγνάτιος εκφώνησε τον καθιερωμένο εόρτιο χαιρετισμό του, τονίζοντας τις αξίες της πραότητας και της εγκράτειας.
Στην αρχή επισήμανε πως ο Άγιος Νικόλαος, προστάτης των ναυτικών, αλλά και πολιούχος της πόλης μας, ήταν υπόδειγμα ηγέτη και εμπνευστή, κάνοντας τον παραλληλισμό με τη σημερινή εποχή.
Ειδικότερα, υπογράμμισε πως «η εποχή μας αναζητεί και πάλι τους αυθεντικούς ηγέτες, διότι όλοι μας μπορούμε να ομολογήσουμε ότι ξεχάσαμε τους κανόνες της Χρηστότητας, της τιμιότητας, της εγκράτειας και χάσαμε την εμπιστοσύνη κάθε ηγεσίας. Αυτό συνέβη γιατί, πολλές φορές, οδηγηθήκαμε μέσα από βίαιες καταστάσεις, εκβιάσαμε πράγματα. Και βέβαια, όταν δεν τηρούνται οι κανόνες και υπάρχει αναντιστοιχία λόγων και έργων, τότε προκαλείται η βία, που έχει μόνο τραγικά αποτελέσματα διχασμού. Τότε αποδεικνύεται ότι η φθορά προκύπτει, όταν λείπει η εγκράτεια, όταν ο πλουτισμός γίνεται στόχος ζωής, όταν τα υλικά αγαθά οδηγούν σε απληστία και χάνεται το μέτρο, στο βωμό του κέρδους, που δεν διστάζει να καταπατά αρχές και ανθρώπους… Πρέπει να σταθούμε, τούτη ιδιαίτερα την στιγμή, ο καθένας στο χώρο της ευθύνης του, τηρώντας τους κανόνες, κάνοντας την πίστη πράξη, γιατί αυτό είναι που μας έλειψε. Είμαστε εύκολοι στα λόγια και τις υποσχέσεις, αλλά όταν πρέπει να τηρήσουμε τους κανόνες, τότε κανόνας γίνεται η παραβίαση των νόμων και των κανόνων. Αυτό μας κατατρέχει στον τόπο μας και πρέπει, με ηρεμία και ψυχραιμία, αρνούμενοι κάθε βία, απ’ όπου κι αν προέρχεται, να οριοθετήσουμε και πάλι μια πορεία που θα αποκαταστήσει την εμπιστοσύνη, που τόσο έχει λείψει. Δεν υπάρχει χειρότερη κοινωνία απ’ την καχύποπτη κοινωνία. Όλα αυτά, όμως, θα έχουν αποτέλεσμα εάν επανέλθουμε σε δρόμο αρετής, τιμιότητας και εγκρατείας, άρχοντες και λαός, ποιμένες και ποίμνιο. Όλοι πρέπει να αναγνωρίσουμε τα λάθη μας και με μετάνοια να ξαναχαράξουμε ένα δρόμο εγκράτειας και ολιγάρκειας, που θα επαναφέρει το κλίμα της εμπιστοσύνης που έλειψε».
Ο κ. Ιγνάτιος επαίνεσε τη στάση του βολιώτικου λαού στην περίοδο της κρίσης που διανύουμε και αναφέρθηκε στο δίχτυ αλληλεγγύης που έχει δημιουργηθεί στην πόλη μεταξύ της τοπικής Εκκλησίας αλλά και των υπόλοιπων φορέων με στόχο την παροχή σίτισης και στέγης στους άπορους. «Κάνουμε προσπάθεια για να κρατήσουμε ζωντανή την ελπίδα του κόσμου» τόνισε ο ίδιος, ενώ έκανε έκκληση για ενότητα του λαού σε αυτή τη δύσκολη στιγμή που περνά η χώρα.
Ο βίος του Αγίου Νικολάου
Ο Άγιος Νικόλαος, αρχιεπίσκοπος Μύρων της Λυκίας, ο Θαυματουργός, γεννήθηκε στα Πάταρα της Λυκίας γύρω στα 250 μ.Χ. Χειροτονήθηκε πρεσβύτερος και μετά το θάνατο του αρχιεπισκόπου Μύρων της Λυκίας εκλέχτηκε αρχιεπίσκοπος.
Έτρεφε μεγάλη αγάπη για τους φτωχούς και τους αδυνάτους. Ίδρυσε στην Αρχιεπισκοπή του φτωχοκομείο, ξενώνα, νοσοκομείο και άλλα φιλανθρωπικά ιδρύματα.
Στις δύσκολες στιγμές των διωγμών του Διοκλητιανού εμψύχωνε το ποίμνιό του και ιδιαίτερα τους νέους. Γι’ αυτό συλλαμβάνεται, φυλακίζεται και βασανίζεται. Υπομένει όμως όλες τις διώξεις και τις ταλαιπωρίες προς δόξαν Κυρίου.
Μετά την κατάπαυση των διωγμών από τον αυτοκράτορα Μέγα Κωνσταντίνο αναλαμβάνει και πάλι το ποιμαντικό του έργο στα Μύρα.
Το 325 μ.Χ. λαμβάνει μέρος στην Α’ Οικουμενική Σύνοδο, που έγινε στη Νίκαια της Βιθυνίας, και καταπολέμησε τις απόψεις του Αρείου. Υπερασπίζεται με σθένος την Ορθοδοξία και αναδεικνύεται «κανών πίστεως» και διδάσκαλος του Ευαγγελίου, ενώ παράλληλε συνέχισε το ποιμαντικό του έργο. Πέθανε το 330 μ.Χ.