Photo Gallery, Πολιτισμός

Η κινηματογραφική ματιά του Ν. Κολοβού

Αφιέρωμα στο κριτικό έργο του «επί της οθόνης» απόψε στη «Χάρτα»

Στις 8.30 μ.μ. απόψε το βιβλιοπωλείο-καφενείο Χάρτα (Σκενδεράνη 16Α-Β, Βόλος) διοργανώνει βραδιά – αφιέρωμα στο Νίκο Κολοβό.

Θα προβληθεί η ταινία «Επί της οθόνης», η οποία δημιουργήθηκε από τη συρραφή σκηνών 5 κινηματογραφικών έργων και την παράλληλη αναγραφή ή ανάγνωση της κριτικής του Νίκου Κολοβού για τα συγκεκριμένα έργα, τα οποία είναι: Η πηγή των παρθένων του Μπέργκμαν, Αυτό το σκοτεινό αντικείμενο του πόθου του Μπονιουέλ, Το κουρδιστό πορτοκάλι του Κιούμπρικ, Ο θίασος του Αγγελόπουλου και Αποκάλυψη τώρα του Κόπολα. Κριτήριο για την επιλογή τους ήταν να είναι όσο το δυνατόν πιο αντιπροσωπευτικά διαφορετικών ειδών, εποχών και σχολών, έτσι ώστε και  τα σχετικά κριτικά κείμενα, άλλοτε επαινετικά και άλλοτε απορριπτικά – έως και καυστικά ή σαρκαστικά – να αναδεικνύουν  περισσότερες πτυχές του πλούσιου κριτικού έργου του Νίκου Κολοβού. Την ταινία που θα προβληθεί επιμελήθηκαν η Μαρία Τεχνοπούλου και ο Γιάννης Παπαδόπουλος.

Φέτος συμπληρώνονται πέντε χρόνια από τότε που έφυγε από κοντά μας ένας από τους σημαντικότερους διανοούμενους που γέννησε ο Βόλος, ο Νίκος Κολοβός.

Ο Νίκος σπούδασε Νομικά και δικηγόρησε στο Βόλο. Υπήρξε εξαίρετος επιστήμων, ιδιαίτερα αγαπητός στους συναδέλφους του και διετέλεσε δυο φορές πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Βόλου. Αγαπούσε πολύ τη φύση και τα ταξίδια, ήταν δεινός ορειβάτης και έγραψε και δημοσίευσε, εκτός των άλλων, κείμενα για την ελληνική φύση, το περιβάλλον και περιηγητικές εντυπώσεις.

Η μεγάλη του, όμως, αγάπη υπήρξε ο κινηματογράφος. Ασχολήθηκε συστηματικά μαζί του από το 1960, με σειρά θεωρητικών και κριτικών κειμένων. Ήταν από τους βασικούς συντάκτες της δεύτερης, μεταπολιτευτικής περιόδου του περιοδικού Σύγχρονος Κινηματογράφος, συνεργάστηκε με τα περιοδικά Λέξη, Οθόνη, Διαβάζω και άλλα. Συνεργάστηκε επίσης με τις εκδόσεις Αιγόκερος και με τις εκδόσεις του Φεστιβάλ Θεσσαλονίκης. Δίδαξε κινηματογράφο στο τμήμα Αρχιτεκτονικής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας, διετέλεσε διδάκτορας του Τμήματος Κοινωνιολογίας του Παντείου Πανεπιστημίου και συνεργάστηκε με το Τμήμα Πολιτισμού του Ανοιχτού Πανεπιστημίου. Υπήρξε τέλος ο ιδρυτής και επί σειρά ετών Πρόεδρος της Κινηματογραφικής Λέσχης Βόλου.

Έχουν εκδοθεί τα βιβλία του «Το Κωμικό στον Κινηματογράφο», «Κοινωνιολογία του Κινηματογράφου», «Η Γυναίκα στον Κινηματογράφο» και «Θόδωρος Αγγελόπουλος». Έχει συμμετάσχει επίσης με κείμενά του σε πολλές ομαδικές εκδόσεις και έχει μεταφράσει ξενόγλωσσα βιβλία.

Για την κινηματογραφική κριτική έχει γράψει, μεταξύ άλλων, στο βιβλίο του  «Δοκίμια Θεωρίας και Κριτικής Κινηματογράφου» εκδ. Καστανιώτη, 1993.

«…Τα ανοίγματα (οι γρίλιες) απ’ τα οποία η κινηματογραφική κριτική έβλεπε και κατέγραφε αξίες ηθικές και αισθητικές έκλεισαν, γιατί η μαζική κουλτούρα επέβαλε την ηθική της ψυχαγωγίας και του πολλαπλασιαζόμενου κέρδους. Μπροστά σ’ αυτές τις επιτακτικές αρχές οι κοινωνικές αξίες, το ανθρωπιστικό όραμα, η αισθητική συγκίνηση και το καλό γούστο εκτιμάται με εμπορευματικά κριτήρια. Η κριτική μπροστά σ’ αυτή την καταιγιστική ισοπέδωση και την κυριαρχία της ψυχρής ομοιομορφίας έμεινε απαθής και άοπλη. Η αισθητική του χρονικά καινούριου και η ηθική του οικονομικά κερδισμένου επέβαλαν και στην κριτική τη δημιουργική απραξία και απαξία…

Ραντεβού

με την «έβδομη

τέχνη»

στη Νέα Ιωνία

Πιστή στο ραντεβού της με το κινηματογραφόφιλο κοινό η Κινηματογραφική Κοινότητα Ν. Ιωνίας συνεχίζει για τη φετινή χειμερινή περίοδο τις προβολές στο Μεταξουργείο (Καραμπατζάκη και Αναπαύσεως) κάθε Παρασκευή στις 9:30 το βράδυ. Διάθεση εισιτηρίων 8:30 μ.μ. Την Παρασκευή 1/4 προβάλλεται η ταινία «Τι απέγινε η Ελί», About Elly. Ιράν, 2009. Σκηνοθεσία-σενάριο: Ασγκάρ Φαραντί. Παίζουν: Γκολσιφτνέ Φαραχανί, Σαχάμπ Χοσεϊνί, Ταρανέ Αλιντουστί.

Η εξαφάνιση μιας νεαρής νηπιαγωγού σε μια παραθαλάσσια βίλα φέρνει στην επιφάνεια το συντηρητισμό και την υποκρισία της αστικής τάξης σε μια ταινία χαμηλών τόνων, με ωραία ατμόσφαιρα και εξαιρετικές ερμηνείες – βραβείο σκηνοθεσίας στο Φεστιβάλ Βερολίνου.

Ο Ασγκάρ Φαραντί επιδίδεται σε ένα αόρατο ρεσιτάλ κινηματογραφικής αισθητικής.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το