Γνωριμία με την τέχνη στο Λύκειο Ελληνίδων
Το Λύκειο των Ελληνίδων Βόλου απευθύνει ανοικτή πρόσκληση την Παρασκευή 16 Δεκεμβρίου και ώρα 20.00 στην εκδήλωση των εγκαινίων της υφαντικής έκθεσης στο ανακαινισμένο αστικό σπίτι (διατηρητέο οίκημα) του Λυκείου.
Πρόκειται για μια περιήγηση στην υφαντική, την τέχνη που ταξίδεψε ανά τον χρόνο και ανέδειξε την ευαισθησία, τη χάρη και τη φαντασία που έκρυβαν τα επιδέξια χέρια των γιαγιάδων μας και έδωσε έργα που μαρτυρούν την επιβλητικότητα και την καλλιτεχνική ευαισθησία των γυναικών μιας άλλης εποχής. Έργα που απαιτούν ευαισθησία, υπομονή, φαντασία, αυθορμητισμό, χρόνο και αφοσίωση για ένα αποτέλεσμα που αργεί να ολοκληρωθεί.
Μέσα από μια πλειάδα εκθεμάτων, είδη για τον εσωτερικό χειμερινό στολισμό του σπιτιού καθώς και εξωτερικά γυναικεία ενδύματα, η παρούσα έκθεση επιχειρεί να αναδείξει τον τεχνοτροπικό πλούτο της τέχνης του αργαλειού, όπως εκφράστηκε και καλλιεργήθηκε από το αντίστοιχο τμήμα του Λυκείου που λειτούργησε διαχρονικά, από την ίδρυσή του, μετά τα γεγονότα του Πολέμου του 1940, και για παραπάνω από τρεις ακόμη δεκαετίες, στο Βόλο.
Παράλληλα, η έκθεση καταγράφει ένα μικρό ιστορικό οδοιπορικό (αυτό που έγινε δυνατό να εντοπιστεί) στα υφαντά που δημιουργήθηκαν στη μικρή εκείνη εστία πολιτισμού αποτίνοντας φόρο τιμής στις γυναίκες που εργάστηκαν, όλα αυτά τα χρόνια, στα εργαστήρια του αργαλειού του Λυκείου των Ελληνίδων Βόλου. Είναι γνωστό ότι το Λύκειο διά μέσου των εργαστηρίων του, κυρίως μετά τους σεισμούς του 1955, κατέγραψε σημαντικότατο έργο στον τομέα της καλλιέργειας της υφαντικής με τεράστια κοινωνική προσφορά μέσω της εκπαίδευσης και με σημαντικότατη συμβολή σε έναν από τους παραδοσιακούς κλάδους της παραγωγικής οικονομίας της χώρας μας.
Στο διάστημα 1949-1988 υπήρξαν αρκετές γυναίκες του Λυκείου, σημαντικές προσωπικότητες της τοπικής μας κοινωνίας, που όχι μόνο στήριξαν τη δράση αυτή του Λυκείου αλλά τάχθηκαν με μεγάλη αφοσίωση στην εξυπηρέτηση των σκοπών της με συνέπεια και προσφέροντας εργασία επί πολλά χρόνια, όπως οι αείμνηστες Ειρήνη Μπρισίμη, Μαρία Γκέκου, Χαρίκλεια Χρυσοχοΐδη, Λέλα Καπουρνιώτη, Μαρία Ποταμιάνου, Βέρα Μυτιληναίου, Εριφύλη Κόκκαλη, Χριστίνα Καλούση (πέθανε πριν από λίγες ημέρες) για την πρώτη περίοδο, και η Καίτη Ψιώτα αργότερα, η οποία υπήρξε η ψυχή του εργαστηρίου του αργαλειού για 25 ολόκληρα χρόνια έως και το τέλος της λειτουργίας του) κ.ά.
Εκτός από τη μικρή συλλογή του Λ.Ε.Β. η οποία προέρχεται κυρίως από ό,τι έχει διασωθεί από τα παλιά του εργαστήρια υφαντικής, η έκθεση συμπληρώνεται από προσφορές φίλων και υποστηρικτών του Λυκείου, των οποίων οι οικογένειες είχαν εμπιστευτεί τη διακόσμηση του σπιτιού τους και τα ρούχα τους στις έμπειρες και δεξιοτέχνες υφάντριες του Λυκείου. Στην έκθεση παρουσιάζονται παραδοσιακά είδη σπιτιού (κιλίμια, χράμια, μαξιλάρια, μπάντες διάδρομοι, μπαστά, σεντόνια, κουρελούδες, κουρτίνες κ.ά.), τσάντες, επιτοίχια πανό, εσάρπες, κασκόλ και γυναικεία ρούχα το ύφασμα, των οποίων είχε υφανθεί στο εργαστήριο του Λυκείου με επιπρόσθετα υφαντά κεντήματα μοναδικής ποιότητας και αισθητικής.
Έχει ενδιαφέρον ότι σήμερα το Λύκειο των Ελληνίδων Βόλου, πιστό στις αξίες της διατήρησης του λαϊκού πολιτισμού, συνεχίζει την παράδοση της τέχνης του αργαλειού. Όπως είναι γνωστό οργάνωσε και λειτουργεί, από διετίας, εργαστήριο υφαντικής σε ένα νέο χώρο, ειδικά εξοπλισμένο (Δον Δαλεζίου – Ρ. Φεραίου) δίνοντας με αυτόν τον τρόπο έμφαση, όχι μόνο στη σύγχρονη καλλιτεχνική δημιουργία, αλλά και στη διαχρονική παραδοσιακή τέχνη. Σκοπός της επαναλειτουργίας εργαστηρίου αυτού είναι η διατήρηση των παραδοσιακών τεχνών, που σήμερα τείνουν να εξαφανιστούν. Παράλληλα, όμως, στοχεύει να δώσει σε γυναίκες και άνδρες της ευρύτερης περιοχής μας επαγγελματική κατάρτιση σε μία εποχή, όπου η ανεύρεση εργασίας είναι ιδιαίτερα δύσκολη.