Της Νένας Ζήση*
Ως γυναίκες και ως σοροπτιμίστριες, στο πλαίσιο του στόχου μας «Εξάλειψη της βίας κατά των γυναικών», διοργανώνουμε θεατρικό δρώμενο με τίτλο «Trafficking: Με τα μάτια του θύματος». Στις 29 Νοεμβρίου σε γνωστό cafe του Βόλου («Ελέφαντας»), που προσελκύει νεανικό κοινό, κυρίως φοιτητές του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και με τη συμμετοχή μελών του ομίλου μας και μελών της Α21, ο όμιλος «Θέτις» συμμετέχει στην παγκόσμια δράση ενάντια στη βία κατά των γυναικών με το γενικό τίτλο «Let’s orange the world». Η δράση εντάσσεται στην ευρύτερη καμπάνια του γενικού γραμματέα Ηνωμένων Εθνών που χρησιμοποιεί το πορτοκαλί χρώμα σαν κοινό-ενωτικό στοιχείο παγκόσμιας προβολής των δραστηριοτήτων ευαισθητοποίησης πάνω σε αυτό το μείζονος σημασίας θέμα. Φωτίζουμε το κτίριο πορτοκαλί, φορούμε πορτοκαλί στοιχεία στα ρούχα μας, χρησιμοποιούμε πορτοκαλί ομπρέλες με τυπωμένο το σοροπτιμιστικό λογότυπο και τη λέξη STOP, φωτίζουμε με προβολείς σε πορτοκαλί χρώμα το εσωτερικό του cafe, μοιράζουμε ενημερωτικά φυλλάδια της Α21 που επιδιώκουν να ευαισθητοποιήσουν την κοινωνία πάνω στα μεγάλα προβλήματα που είναι η βία κατά των γυναικών και η εμπορία των ανθρώπων, καθώς και να γνωστοποιήσουν την ύπαρξη της γραμμής 1109 που είναι η γραμμή πληροφόρησης, αλλά και καταγγελιών για τα δύο αυτά σημαντικά κοινωνικά θέματα.
Στο θεατρικό δρώμενο γίνεται προσπάθεια να αποδοθεί στις βασικές της γραμμές η τραγική μοίρα πολλών γυναικών που στην προσπάθειά τους να ξεφύγουν από τις άθλιες συνθήκες διαβίωσης στα μέρη καταγωγής τους, στον δρόμο για την Ευρώπη της ευμάρειας, της Δημοκρατίας και των ίσων δικαιωμάτων πέφτουν θύματα εκμετάλλευσης.
Η Χόουπ (Ελπίδα), η δικιά μας ηρωίδα, γνωρίζει το σκληρό πρόσωπο της σεξουαλικής κακοποίησης στην πατρίδα της και στη συνέχεια και της εκπόρνευσης στην Τουρκία, αλλά δυστυχώς και στην Ελλάδα, στον καταυλισμό της Μόρια. Ο Παράδεισος τελικά δεν ήταν ούτε στο γαλανό Αιγαίο, απουσίαζε. Στις ακτές της Ευρώπης η κακή της μοίρα μαζί της είχε ξεβράσει και το κτήνος του trafficking. Κάθε φορά τα πρόσωπα, οι διακινητές δηλαδή και οι σωματέμποροι, είναι άλλοι, αλλά ο τρόπος και ο σκοπός τους ίδιος. Σωματική και ψυχολογική βία, εκβιασμοί, όλα χρησιμοποιούνται για να τη διοχετεύσουν πάλι στον σκοτεινό δρόμο σεξουαλικής εκμετάλλευσης ακόμη και εδώ, στον καταυλισμό, τόπο μαρτυρίου και στέρησης χιλιάδων συνανθρώπων της. Ακόμη και εδώ η σάρκα έχει τη δικιά της αξία και αποκτά τη δικιά της τιμή στα αχόρταγα χέρια των εμπόρων των ανθρώπων. Αδύναμη να αντιδράσει η Χόουπ, απροστάτευτη παραδίνεται στο δίκτυο των μαστροπών και το μοιραίο, ώσπου σε μια επιχείρηση της Ελληνικής Αστυνομίας συλλαμβάνεται και οδηγείται στο τμήμα.
Εδώ ολοκληρώνεται το θεατρικό δρώμενο. Όμως τα ερωτηματικά θα παραμείνουν να αιωρούνται στο αέρα στο ζεστό μισοσκόταδο του cafe που φιλοξενεί την εκδήλωση. Ποιος ξέρει τάχα; Θα τελειώσει εκεί η περιπέτεια της Χόουπ; Και οι άλλες Χόουπ, που ακολουθούν τη δικιά μας Χόουπ; Τι θα γίνει με τις άλλες Χόουπ που κατά μυριάδες στιβιάζονται στα παράλια της Τουρκίας ή της Λιβύης ή του Μαρόκου έτοιμες αν κινήσουν για τον «υπεσχημένο παράδεισο»;
Θα συγκινηθούμε με την ιστορία της Χόουπ, θα την αναδείξουμε και μετά όλα καλά, γυρίζουμε στη θαλπωρή του σπιτιού και της κοινωνίας μας; Μα η Χόουπ δεν είναι ένα πρόσωπο, είναι μυριάδες, δεν τις χωράει κανένα αστυνομικό τμήμα, καμιά Μόρια, καμιά Λέσβος ή Λαμπεντούζα. Πρέπει να αφήσουμε τις δικαιολογίες και τους καναπέδες. Γερά να χτυπήσουμε τις καμπάνες των συναγερμών. Τους ανθρώπους να ξυπνήσουμε, τις κοινωνίες να ενημερώσουμε, να θωρακίσουμε, να μην αφήσουμε σε κανέναν την πολυτέλεια να πει «εγώ δεν το ήξερα, κανείς δεν μου το είπε». Κανείς να μην ξεφύγει από τη συλλογική του ευθύνη, κανείς να μη δικαιώσει τον «ωχαδερφισμό» του, κανείς να μην τον χαρεί. Αυτός, αυτοί, εμείς είμαστε συνεργοί όσο γινόμαστε μόνο παρατηρητές και κριτές, όσο επιτρέπουμε να συμβαίνουν αυτά. Το εμπόριο των ανθρώπων είναι μια παράμετρος και της δικιάς μας κοινωνίας, της δικιάς μας γειτονιάς και μας αφορά άμεσα. Να γιατί σαν «Θέτις», σαν Σοροπτιμιστικός όμιλος, θέσαμε σε απόλυτη προτεραιότητα τον εστιασμό μας πάνω στο θέμα και την ανάδειξή του.
Βιντεοσκοπούμε την εκδήλωση, την προβάλλουμε σε έντυπο Τύπο και ηλεκτρονικά μέσα, δημιουργούμε σποτ και το ανεβάζουμε στο you-tube με σκοπό την ενημέρωση της τοπικής κοινωνίας και όχι μόνο. Η εκδήλωση έρχεται σε συνέχεια της συνδιοργάνωσης δράσεων με την Α21 και συνδέεται με τη σύμβαση του Συμβουλίου της Ευρώπης για την πρόληψη της βίας κατά των γυναικών και της ενδοοικογενειακής βίας που υπογράφηκε το 2011 στην Κωνσταντινούπολη. Η επικύρωσή της από την ελληνική Βουλή με τον νόμο 4531/18, μετά από προσπάθεια 12 γυναικείων οργανώσεων (μεταξύ αυτών και η Σοροπτιμιστική Ένωση Ελλάδος), αποτελεί το νομοθετικό επιστέγασμά της. Αφιερώνουμε τη δράση στη γυναίκα – σύμβολο στον αγώνα εναντίον του ΙSIS που έλαβε φέτος το Νόμπελ Ειρήνης και ορίστηκε από τον ΟΗΕ «πρέσβειρα για την αξιοπρέπεια των θυμάτων του τράφικινγκ», την 25χρονη Νάντια Μουράντ Μπασέ Τάχα.
*Η Νένα Ζήση είναι πρόεδρος του Σοροπτιμιστικού Ομίλου Βόλου «Θέτις»