Βολιώτισσα αγιογράφος συμμετέχει με τρία έργα της σε έκδοση του Πατριαρχείου της Μόσχας

Τον περασμένο Ιούλιο, η Σοφία Παπαϊωσήφ έλαβε πρόσκληση από τη Nataliya Zivanovic, υπεύθυνη του εκδοτικού οίκου του Πατριαρχείου της Μόσχας, που συντάσσει τον ετήσιο κατάλογο «Ορθόδοξη Χριστιανική Τέχνη» και παρουσιάζει τη δουλειά καλλιτεχνών από κάθε γωνιά του κόσμου. Η Βολιώτισσα αγιογράφος και θεολόγος συμμετείχε με τρία έργα της στην έκδοση της ρωσικής εκκλησίας, η οποία κυκλοφόρησε πριν από λίγες ημέρες.

Ο ογκώδης κατάλογος των 496 σελίδων φέτος συντάχθηκε για 6η χρονιά στη σειρά από το 2016 και παρουσιάζει όλες τις τάσεις της σύγχρονης χριστιανικής τέχνης από 26 χώρες συνολικά (Αυστραλία, Αργεντινή, Αρμενία, Λευκορωσία, Βουλγαρία, Γερμανία, Ελλάδα, Γεωργία, Ιταλία, Κύπρος, Νότια Κορέα, Λιθουανία, Σκόπια, Μολδαβία, Νορβηγία, Πολωνία, Σερβία, ΗΠΑ, Ταϊβάν, Ουκρανία, Γαλλία, Κροατία, Μαυροβούνιο, Σουηδία, Ρωσία και Εσθονία).

«Από την πρώτη στιγμή αγάπησα την αγιογραφία. Στην αρχή πήγα στη σχολή «Διά χειρός», με πρώτο δάσκαλό μου τον με δάσκαλο τον πρωτοπρεσβύτερο Δημήτριο Κατούνη. Έπειτα για έναν χρόνο παρακολούθησα σεμινάριο στη Λάρισα, ενώ γράφτηκα και στη ΧΕΝ Βόλου συμμετέχοντας στο τμήμα αγιογραφίας την τελευταία εξαετία», είπε η 34χρονη Βολιώτισσα, η οποία φέτος συμπληρώνει δέκα χρόνια ενασχόλησης με τη συγκεκριμένη τέχνη, την αποκαλούμενη και εικαστική θεολογία.

Στο εργαστήριό της, η Σοφία Παπαϊωσήφ συνδυάζει διάφορες τεχνικές στην αγιογράφηση. Για παράδειγμα, φτιάχνει εικόνες με στιλβωτό χρυσό, μία παλιά μέθοδο που εφαρμόστηκε για πρώτη φορά από αγιογράφους του Αγίου Όρους στα χρόνια της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας: «Στη συγκεκριμένη τεχνική, αφού προετοιμάσεις το ξύλο, χρυσώνεις την εικόνα. Ύστερα με τον αχάτη στιλβώνεις τα φύλλα χρυσού, τα γυαλίζεις και μετά κάνεις σχέδια που τα πατάς από πάνω και τα «χτυπάς» με πλουμίδια».

Με τη θεολογία και την αγιογραφία να είναι δύο έννοιες που αλληλοσυμπληρώνονται, η κ. Παπαϊωσήφ, η οποία το 2009 αποφοίτησε από τη Θεολογική Σχολή του Αριστοτελείου Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης, σημείωσε: «Κάλλιστα, μπορεί κάποιος να θεολογήσει, κοιτάζοντας απλά και μόνο μία εικόνα. Ειδικά τα παλιότερα χρόνια, που δεν υπήρχε μόρφωση, μάθαινες πράγματα από μία αγιογραφία, π.χ. για τη ζωή του Χριστού ή τους βίους Αγίων. Προσωπικά μου αρέσει η θεολογία μέσω της εικόνας».

Η Βολιώτισσα αγιογράφος υπογράμμισε επίσης την ιδιαιτερότητα που παρουσιάζει η τέχνη που υπηρετεί από το 2011, καθώς θρέφει τις ψυχές των πιστών: «Όταν κοιτάζουμε μία εικόνα, θα πρέπει να μας προσφέρει αγαλλίαση. Γι’ αυτό και προσπαθώ κάθε φορά ο πιστός να μη σκέφτεται το χέρι εκείνου που έφτιαξε την εικόνα, αλλά να μετέχει και ο ίδιος στο θείο μυστήριο». Όσο για τις δυσκολίες της αγιογραφίας; «Είναι μία τέχνη αρκετά κοπιαστική και απαιτεί να αφιερώνεις πολύ χρόνο, π.χ. δεν μπορείς να αγιογραφήσεις μία εικόνα, εάν προηγουμένως δεν μελετήσεις. Υπάρχουν πολλές λεπτομέρειες, μέχρι και για το χρώμα που θα χρησιμοποιήσεις στον χιτώνα», ξεκαθάρισε.

Κλείνοντας, αναφέρθηκε στη συμμετοχή της στον φετινό κατάλογο του Πατριαρχείου Μόσχας: «Πριν από λίγες ημέρες έφτασε στα χέρια μου η έκδοση. Έλαβα την πρόσκληση του εκδοτικού οίκου τον Ιούλιο του 2020, ενώ μου ζήτησαν να συμμετάσχω και στον επόμενο κατάλογο που θα κυκλοφορήσει το Πατριαρχείο. Συμμετείχα με τρία έργα μου. Δύο εικόνες που απεικονίζουν την Παναγία και τον Άγιο Στυλιανό, ενώ φιλοτέχνησα και έναν σταυρό με στιλβωτό χρυσό. Εφόσον εγκρίθηκαν από την κριτική επιτροπή, συμπεριλήφθηκα στον κατάλογο που παρουσιάζει καλλιτέχνες από δεκάδες χώρες ανά τον κόσμο».