Η εξέδρα στο Καλλιμάρμαρο έχει στηθεί. Στον Τύμβο τα πάντα είναι έτοιμα για τη μεγάλη εκκίνηση. Φορτηγά, τροχονόμοι, βοηθητικό προσωπικό, ρυθμισμένα για τη μεγάλη γιορτή.
Ο Μαραθώνιος της Αθήνας, ο αυθεντικός, ξεκινά.Ανάμεσα στους 50.000 δρομείς του κινούνται αθόρυβα οι αφανείς ήρωες του Μαραθωνίου. Κανείς δεν θα μάθει το όνομά τους, κι ας κατορθώνουν τους δικούς τους καθημερινούς άθλους.
Οι ανώνυμοι δρομείς που διένυσαν χιλιάδες χιλιόμετρα μέχρι να φτάσουν εδώ, υπερβαίνουν τα όριά τους, πετυχαίνουν στόχους, δίνουν ιδιαίτερη έννοια στη λέξη αγώνας. Το «Εθνος» παρουσιάζει δύο από αυτούς, ανθρώπους με θετική ενέργεια, που ξεκίνησαν από διαφορετικά σημεία της Ελλάδας για να τρέξουν σήμερα στην πρωτεύουσα: Τον κ. Νίκο Καναβό από την Πάτρα, ο οποίος έχει συμμετάσχει σε όλους τους Μαραθωνίους της Αθήνας από το 1983 μέχρι σήμερα έχοντας στο ενεργητικό του 78 τερματισμούς στην κλασική διαδρομή και την κ. Αργυρώ Πλουμή από την Κρήτη, γιαγιά 12 παιδιών, η οποία μετρά περισσότερες από 72 συμμετοχές σε αγώνες. Οι άγνωστοι πρωταγωνιστές του Μαραθωνίου γράφουν και φέτος ιστορία…
Δύο γενιές
Εχουν τρέξει συνολικά 103 Μαραθωνίους. Και έχουν διανύσει αγωνιστικά περισσότερα από 4.300 χιλιόμετρα διαδρομής… Ο λόγος για τον μαραθωνοδρόμο κ. Νίκο Καναβό από την Πάτρα και τους δύο γιους του, ηλικίας 32 ετών και 28 ετών. Μια οικογένεια με δύο γενιές δρομέων.
Ο 68χρονος κ. Καναβός, συνταξιούχος καθηγητής των ΤΕΙ, ξεκίνησε να τρέχει Μαραθώνιο το 1981. Τότε που ελάχιστοι ασχολούνταν με το τρέξιμο και που οι αγώνες διεξάγονταν χωρίς προβολή και χωρίς θεατές. Οταν το 1983 διοργανώθηκε στην Αθήνα ο πρώτος Κλασικός Μαραθώνιος, ο κ. Καναβός ήταν ένας από τους λίγους συμμετέχοντες. Η αρχή είχε γίνει: Στα 33 χρόνια που ακολούθησαν από τότε, δεν έχει λείψει από καμία διοργάνωση του θεσμού ενώ παράλληλα ταξιδεύει σε αρκετές χώρες του κόσμου για να συμμετάσχει σε αγώνες: Αγγλία, Αμερική, Ιταλία, Γερμανία και αλλού… Συνολικά έχει τερματίσει σε 78 Μαραθωνίους στην Ελλάδα και στο εξωτερικό, ενώ έχει συμμετάσχει και σε άλλους δύο τους οποίους εγκατέλειψε λόγω τραυματισμού.
Καθώς τα χρόνια περνούσαν, τα παιδιά του επηρεάστηκαν από το πρότυπο ζωής του πατέρα με αποτέλεσμα να ακολουθήσουν κι εκείνα τη διαδρομή του στον αθλητισμό. Στη σημερινή εκκίνηση στον Τύμβο του Μαραθώνα ο κ. Καναβός θα δώσει το «παρών» μαζί με τον μεγαλύτερο γιο του, τον 32χρονο Ανδρέα, ο οποίος είναι κάτοχος διδακτορικού τίτλου στην Πληροφορική και έχει συμμετάσχει σε 18 αγώνες. «Ξεκίνησα για να κόψω το τσιγάρο, επειδή η δουλειά μου ήταν πνευματική δεν μπορούσα να συγκεντρωθώ να διαβάσω λόγω καπνίσματος. Πλέον τρέχω 60-100 χιλιόμετρα την εβδομάδα γιατί μου αρέσει», λέει ο ίδιος μιλώντας στο «Εθνος». «Αρχισα το 1981 να τρέχω στην κλασική διαδρομή και από τότε δεν σταμάτησα ποτέ. Εχουν αλλάξει πολλά. Στα πρώτα χρόνια τα πράγματα ήταν λίγο ερασιτεχνικά. Τρέχαμε πάρα πολύ λίγοι, μας θεωρούσαν περίεργους έως παρεξηγήσεως, δεν υπήρχαν θεατές ενώ κάποιες φορές μας περιόριζαν στο μισό ρεύμα, δηλαδή σε μία λωρίδα, και δίπλα κυκλοφορούσαν αυτοκίνητα!». Τα πράγματα άρχισαν να αλλάζουν στην προετοιμασία των Ολυμπιακών Αγώνων.
«Για παράδειγμα μπήκε καινούριος ασφαλτοτάπητας, φτιάχτηκε η απότομη ανηφόρα της Αγίας Παρασκευής», λέει ο κ. Καναβός. «Τα πράγματα άλλαξαν. Παλιότερα ψάχναμε να βρούμε αγώνες και δεν βρίσκαμε, πλέον το τρέξιμο έχει μπει στη ζωή μας…».
Εχει 4 παιδιά και 12 εγγόνια. Ομως η μέρα της δεν μοιάζει με αυτή των συνηθισμένων γιαγιάδων. Η 64χρονη κ. Αργυρώ Πλουμή από τα Ανώγεια της Κρήτης είναι μαραθωνοδρόμος. Ξεκίνησε να τρέχει στα 52 της χρόνια, όντας χήρα με τέσσερα παιδιά και εργαζόμενη στην καθαριότητα του Αρχαιολογικού Μουσείου Ηρακλείου. Χάρη στη συνέπεια και την επιμονή της έφτασε στο σημείο να τιμηθεί πριν από δύο χρόνια από τον ΣΕΓΑΣ για τη συμμετοχή της σε περισσότερους από 70 Μαραθωνίους… Και δεν είναι λίγες οι φορές που αφήνει πίσω της κοπέλες 20 ετών…
«Θα πάθεις καρδιά»
«Συνήθιζα κάθε μέρα να πηγαίνω στη θάλασσα», διηγείται στο «Εθνος». «Μετά το κολύμπι έκανα λίγο τρέξιμο. Εκεί μια μέρα με είδαν από τον Σύλλογο Δρομέων και μου είπαν να ξεκινήσω να τρέχω. Οταν το είπα στα παιδιά μου τους φάνηκε τρελό, μου είπαν σε αυτήν την ηλικία να αρχίσεις να τρέχεις, θα πάθεις καμιά καρδιά. Εγώ έτρεξα δυο γύρους στο Στάδιο και ζορίστηκα. Λέω τα παιδιά μου έχουν δίκιο. Συνέχισα όμως. Δεν τα παράτησα. Και λίγο καιρό μετά πήρα το πρώτο μου κύπελλο στα 10 χιλιόμετρα στο Ρέθυμνο…». Συμπαραστάτες στην προσπάθεια αυτή έχει πλέον τα παιδιά και τα εγγόνια της. «Το τρέξιμο είναι κάτι που μου δίνει υγεία, μου καθαρίζει το μυαλό. Βλέπω τηλεόραση και αρρωσταίνω. Βγαίνω και δεν σκέφτομαι τα καθημερινά. Φάρμακα δεν πίνω καθόλου και ταξί δεν παίρνω ποτέ. Ανεβαίνω ανηφόρες και δεν λαχανιάζω, συναγωνίζομαι τα κοριτσάκια. Πηγαίνω το πρωί να τρέξω, γιατί μου αρέσει καλύτερα, μετά πάω για μπάνιο, επιστρέφω και κάνω τις δουλειές μου», λέει. «Εκανα πάντα μεγάλες αποστάσεις, ήμουν μόνη και έπρεπε να δουλεύω πολύ, όλη την ημέρα έτρεχα. Ισως αυτό βοήθησε. Ετσι είναι η ζωή. Λέω ”κουράγιο”, είναι καλύτερο αυτό, είναι υγεία, από το να καθόμαστε στον καναπέ…».
Πηγή: Έθνος