Του Απόστολου Παντσά
Ενώ τα πρωτοβρόχια ήρθαν και τα βαριά τα σύννεφα συνεχίζουν να συσσωρεύονται στον κυβερνητικό ουρανό, το πολιτικό τοπίο αποκτά ολοένα και πιο μεγάλη κινητικότητα εν όψει της εκλογής προέδρου της δημοκρατίας. Οι «γαλάζοπράσινοι» κοιμούνται και ξυπνάνε με τους εφιάλτες των οικονομικών και κοινωνικών εξελίξεων οι δε συριζαίοι, σε φάση trans ακόμη από την ανέλπιστη εύνοια της Μοίρας που τους εναπέθεσε στα σκαλιά της Εξουσίας, τσιμπιούνται για να επιβεβαιώσουν ότι δεν ονειρεύονται και δημοσιοποιούν πενταετή πλάνα που οδηγούν στο θαύμα.
Ήταν φανερό ότι όταν τα φώτα της ΔΕΘ θα έσβηναν τα χιλιοπαινεμένα προβλήματα της καθημερινότητας θα επέβαλαν το δικό τους δίκαιο στη πολιτική πραγματικότητα. Με βασικό πρωταγωνιστή τον ΕΝΦΙΑ και συμπρωταγωνιστές την ανεργία, την ανασφάλιστη και μαύρη εργασία, τα τέλη κυκλοφορίας, τον ΦΠΑ αλλά και με όλα εκείνα τα τερατάκια που στοιχειώνουν την καθημερινότητα του, ο πολίτης πορεύεται στον ωκεανό της εθνικής του αβεβαιότητας. Οι νικητές των δύο αλλεπάλληλων εκλογικών αναμετρήσεων υποχρεώθηκαν γρήγορα να νοιώσουν την άλλη , την πικρή γεύση της εξουσίας. Ξέχασαν τα «λεφτά υπάρχουν», τα 18 σημεία οικονομικής αναγέννησης, τα Ζάππεια ένα και δύο, την επανεκκίνηση της οικονομίας. Ξέχασαν όλα τους τα φραστικά ευρήματα και μπήκαν, εκόντες άκοντες, τελεσίδικα και αμετάκλητα, στο ρόλο του διαχειριστή – υπευθύνου πέρα και πάνω από τον οποίο δεν υπάρχει κανείς να χρεωθεί τα συμβαίνοντα παρά μόνον ο καλός Θεός. Οι «αμαρτίες» των προηγούμενων κυβερνήσεων-δηλαδή των ιδίων-θα συνεχίζουν να είναι, για λίγο διάστημα ακόμη, η προσφιλής καταφυγή τους. Δεν τους πιστεύει βεβαίως κανείς και έχουν πάψει προ καιρού να λειτουργούν σαν ασπίδα για παραλείψεις, σφάλματα, φαβοριτισμούς και συναλλαγές .
Οι παλιοί νταβατζήδες-για να θυμηθούμε την αποδιδομένη στον κ. Καραμανλή, τον νεώτερο, έκφραση-και οι «συντεχνίες» είναι τελικά τα πλέον ανθεκτικά είδη στον εθνικό μας βιότοπο . Ίσως στη θέση τους να μπήκαν η να πρόκειται να μπουν άλλες αλλά το concept παραμένει το ίδιο. Με άλλα λόγια πάντα κάποιοι εκλεκτοί, πάντα κάποιοι πελάτες. Πρόβα τζενεράλε, για μια από τα ίδια πολιτική, ήταν το σώου που παρακολουθήσαμε στη Διεθνή Έκθεση Θεσσαλονίκης που κάλλιστα θα μπορούσε να συναγωνιστεί το …ετήσιο συνέδριο των Άγιων Βασίληδων αφού ο κάθε πικραμένος-αρχηγός κόμματος έβγαζε μόνον δώρα και λαγούς μέσα από το καπέλο του.
Ζήσαμε ,στην πράξη για μια ακόμη φορά, το πρελούντιο , τα προκαταρκτικά της δημιουργίας ενός νέου «οίκου… ενοχής», ενός νέου πελατειακού παραδείσου. Όμως τα ψέματα έχουν κοντά ποδάρια, η μαγεία τους εξαντλείται τάχιστα και σε πολύ λίγο ο απλός πολίτης βρίσκεται πρόσωπο με πρόσωπο με την νέα διαχείριση, τη νέα εξουσία, τις πολιτικές τη , τα νομοθετήματα και τους ανθρώπους της. Οι ωραιολογίες και οι εξυπναδούλες, η δημοκρατική πλειοδοσία και η λαϊκιστική υπερβολή , σταματούν θέλοντας και μη μπρος στα πόδια της καθημερινότητας του πολίτη. Είναι πολύ εύκολο να εφεύρεις ή να συρράψεις ένα νόημα , ένα σύνθημα , ένα όραμα . Γίνεται πολύ δύσκολο να το μετουσιώσεις σε χειροπιαστή πολιτική που να διαμορφώνει καθοριστικά το επίπεδο ζωής των πολιτών . Δεκαρούλα δεν στοιχίζουν τα χοντρά ή τα ωραία λόγια, τα μπαλκονάτα ή τα επικοινωνιακά εφυολογήματα . Ο άπλετος ήλιος της λαϊκής καθημερινότητας όμως φωτίζει σκληρά τα ψεγάδια των επιλογών , την ανεπάρκεια των προσώπων , την ανυπαρξία ουσιαστικής πολιτικής πρότασης και την αδυναμία παραγωγής έργου . Η εξουσία, ποθητή και γλυκιά χιλιολατρεμένη έως τα όρια της ψύχωσης όταν είσαι στην απ’ έξω, γίνεται κακιά, σκληρή και απομυθοποιητική όταν χρειάζεται να την εξασκείς .Εκεί βλέπει γρήγορα κανείς «πόσα απίδια χωράει ο σάκος» και πόσο γυμνός μπορεί να είναι τελικά και ο βασιλιάς της προηγούμενης αντιπολίτευσης. Θα μου πείτε ότι ακόμη είναι γρήγορα για να βγάλει κανείς συμπέρασμα. Σύμφωνοι! Είναι γρήγορα για να δούμε αν θα δώσει τα 751ευρώ , τις 300.000 νέες θέσεις εργασίας, την μείωση του ΕΝΦΙΑ, την εξαφάνιση των κόκκινων δανείων κλπ. Σύμφωνοι. Είναι γρήγορα για να πούμε αν θα ανέβει ή όχι το αφορολόγητο όριο και αν θα ξαναπάρουν τον 13ο ,έστω, μισθό .Σύμφωνοι. Είναι πολύ αργά ο όμως για να περιμένουμε και άλλες δεκαετίες για να δούμε τις σημαντικές και καθοριστικές για την ποιότητα της πολιτικής και της Δημοκρατίας λεπτομέρειες τις οποίες έχει ανάγκη ο τόπος. Δεν ανατρέπεις το «καθεστώς ΝΔ-ΠΑΣΟΚ», αλλά και όλη τη μεταπολιτευτική παθολογία που έχει συσσωρεύσει στον ψυχισμό του Έλληνα με νέες χάνδρες και καινούργια καθρεφτάκια. Έχεις ηθικό χρέος να κάνεις ανατροπές να κάνεις τομές, να αναδείξεις το Δημοκρατικό έλλειμμα και να το καλύψεις . Δεν αναγάγεις το δίπολο «μνημόνιο-αντιμνημόνιο» σε ιδεολογία γιατί απλά δεν μπορεί να είναι το δια βίου δόλωμα. Στη ΔΕΘ ο μεν κ. Σαμαράς ήταν απλά ο εαυτός του ο δε κ. Τσίπρας ατύχησε αφού δεν κατάφερε να εκφράσει την «άλλη αντίληψη» για την πολιτική και στροβιλίστηκε στην ηδονή της ακατάσχετης υποσχεσιολογίας. Αφέθηκε σε αυτό το ιδιότυπο vertigo,στόν γλυκό ίλιγγο, της επικείμενης εξουσίας και αγνόησε ότι κάποια στιγμή, με μαθηματική βεβαιότητα, οι πραγματικά νεωτερικές δυνάμεις της κοινωνίας θα βρουν τελικά τον κοινό τους τόπο, το νέο τους στίγμα και το δυναμικό τρόπο έκφρασης πέρα από ιδεοληπτικές προγονολατρείες και αναχρονιστικούς μηρυκασμούς. Η απομυθοποίηση αυτής της πολιτικής, το κοινωνικό «κραχ» που βιώνει ο πολίτης και οι ανελαστικές του ανάγκες ολοένα και πιο πολύ θα πιέζουν αυτές τις νεωτερικές δυνάμεις να μορφοποιηθούν, να διογκωθούν και να αποκτήσουν ανατρεπτική προοπτική. Μόνον έτσι θα υπάρξει δημοκρατική συνέχεια, λυτρωτική για το λαό και τον τόπο . Με δάσκαλο το παρελθόν και στόχευση στο σύγχρονο Ευρωπαϊκό μέλλον της ανοιχτής μας κοινωνίας το άμεσο μέλλον μας επιφυλάσσει πολλές προκλήσεις