Ο Τζορτζ Κλίντον απέκτησε το δικό του αστέρι στη Λεωφόρο της Δόξας. Ο πρωτοπόρος της funk αναφέρθηκε στις επιτυχίες και τις δύσκολες στιγμές της επτά δεκαετιών καριέρας του στη μουσική κατά την τελετή απονομής αστεριού πριν από μερικές ημέρες.
Ο 82χρονος θρύλος, τιμήθηκε στην τελετή, στην οποία μίλησαν ο τραγουδιστής των Red Hot Chili Peppers, Άντονι Κίντις, η θρυλική τραγουδοποιός της Motown, Τζέινι Μπράντφορντ και ο δικηγόρος ειδικός σε θέματα πολιτικών δικαιωμάτων Μπεν Κραμπ.
Εκατοντάδες θαυμαστές συγκεντρώθηκαν στη Λεωφόρο του Χόλιγουντ έξω από την Ένωση Μουσικών για να παρακολουθήσουν τα αποκαλυπτήρια του 2.769ου αστεριού, αφιερωμένου στον Τζορτζ Κλίντον.
«Αισθάνομαι ωραία σαν ***» είπε ο Κλίντον. «Είμαι απίστευτα περήφανος» πρόσθεσε.
Ο Κλίντον, ο οποίος μεγάλωσε στο Πλέινφιλντ του Νιου Τζέρσεϊ επισήμανε ότι προτού γίνει τραγουδοποιός της Motown Records τη δεκαετία του 1960 δεν ήταν πάντα αποδέκτης επαίνων.
«Έμαθα νωρίς σε αυτό το ταξίδι ότι είσαι τόσο σπουδαίος όσο η τελευταία σου επιτυχία» είπε ο Κλίντον τραγουδιστής, τραγουδοποιός, δισκογραφικός παραγωγός και αρχηγός των Parliament και Funkadelic.
«Έπρεπε λοιπόν να κρατάς τα πράγματα σε μια προοπτική, για να μην παίρνουν τα μυαλά σου αέρα. Ανακάλυψα ότι θα υπήρχαν στιγμές που φαινόταν ότι όλοι ήξεραν το όνομά σου. Υπήρχαν και στιγμές που κανείς δεν σε ήξερε. Έμαθα να σέβομαι την ισορροπία» διευκρίνισε.
O Κλίντον θυμήθηκε ότι εμπνεύστηκε να δημιουργήσει ένα συγκρότημα doo-wop αφού άκουσε τους Frankie Lymon & The Teenagers, αλλά είπε ότι απορρίφθηκε από τη Motown «επειδή δεν φαινόμασταν τόσο καλοί όσο οι Temptations», όπως τόνισε. Πρόσθεσε ότι αυτό τον οδήγησε να υιοθετήσει μια νέα εμφάνιση εμπνευσμένη από τους χίπις αναφερόμενος στα πρωτοποριακά συγκροτήματά του Funkadelic και Parliament. «Περίπου όσο πιο αντι-Motown θα μπορούσατε να έχετε!» πρόσθεσε.
Είπε ότι η απόκτηση αστεριού στη Λεωφόρο του Χόλιγουντ έχει ιδιαίτερη σημασία, καθώς ζούσε στην περιοχή, όταν μετακόμισε στο Λος Άντζελες. «Ξέρω αυτή τη γειτονιά εδώ. Ξέρω αυτούς τους δρόμους» είπε. «Ξέρω τι σημαίνει να βλέπεις αυτά τα ονόματα στους δρόμους, αυτά τα αστέρια. Συχνά τα κοίταζα και ονειρευόμουν ότι μια μέρα μπορεί να βρίσκομαι εδώ κάτω» τόνισε.
Πριν από την ομιλία του Κλίντον, ο Κίντις ανέβηκε στο βήμα για να μοιραστεί τις αναμνήσεις του από τότε που είδε πρώτη φορά συναυλία του Κλίντον και από την περίοδο που μετακόμισε με τα άλλα μέλη του συγκρότηματός του, των Red Hot Chili Peppers στο σπίτι του δισκογραφικού παραγωγού στο Μίσιγκαν, όταν ο θρυλικός μουσικός έκανε την παραγωγή του δεύτερου άλμπουμ τους, Freaky Styley του 1985.
«Ξεκινήσαμε να ηχογραφούμε και ο Τζορτζ άρχισε να μας διδάσκει» είπε ο Κίντις. «Για μένα προσωπικά, ο Τζορτζ έγινε αμέσως φίλος, δάσκαλος, μέντορας, πατρική φιγούρα, συνωμότης, υποκινητής και, ειλικρινά, συντονιστής εξωγήινων εγχειρημάτων, για να λέμε την αλήθεια».
Στη συνέχεια τραγούδησε ένα απόσπασμα από τον «πνευματικό ύμνο» των Parliament, όπως χαρακτήρισε το τραγούδι του 1975 «P. Funk (Wants to Get Funked Up)».
«Θα σας πω την ιστορία του Τζορτζ Κλίντον, της μουσικής ιδιοφυΐας και σχεδιαστή ρούχων» είπε. «Αλλά πριν από όλα αυτά ήταν ένας τύπος που φορούσε κοστούμι τριών τεμαχίων, με μαλλιά που πάντα ήταν φουντωτά, αλλά είχε έναν χαρτοφύλακα γεμάτο όνειρα» ανέφερε η Τζέινι Μπράντφορντ.
ΠΗΓΗ: ΑΠΕ-ΜΠΕ