Το Σινέ Ιωλκός συνεχίζει τις προβολές του στην πανέμορφη αυλή του Αρχοντικού Ζαφειριού, στον Άγ. Ονούφριο, με την προβολή ταινιών από την παγκόσμια ταινιοθήκη, καλύπτοντας έτσι όλες τις προτιμήσεις των σινεφίλ.
Την ερχόμενη Τετάρτη 26 Ιουλίου και ώρα 9.00 μ.μ. θα προβληθεί η ταινία
Το Σινεμά ο Παράδεισος (Nuovo Cinema Paradiso), κοινωνική, έγχρωμη του 1988,
ιταλογαλλική ταινία, σε σκηνοθεσία και σενάριο του Τζουζέπε Τορνατόρε.
Διάρκεια: 1.55’
Υπόθεση: Σε ένα μικρό χωριό της Ιταλίας, ο νεαρός Τότο γίνεται φίλος με τον Αλφρέντο, τον μηχανικό προβολής του τοπικού σινεμά. Μέσα από τη φιλία τους, ο Τότο αποκτά έναν πατέρα που ποτέ δεν είχε, ενώ μαγεύεται από το σινεμά και τις ταινίες. Καθώς μεγαλώνει ο Τότο, έρχεται η ώρα που θα πρέπει να αποχαιρετήσει τους γνωστούς του για να αναζητήσει την τύχη του στην πόλη. Ύστερα από 30 χρόνια, ο Τότο ενημερώνεται για τον θάνατο του Αλφρέντο και επιστρέφει στο χωριό του για την κηδεία…
«Το βλέμμα του Σαλβατόρε όταν μαθαίνει τα νέα του θανάτου του Αλφρέντο είναι ένα βλέμμα άδειο. Δεν θυμίζει σε τίποτα το γεμάτο λαχτάρα βλέμμα του μικρού Τότο που μπαίνοντας στην καμπίνα προβολής του μοναδικού σινεμά του Τζιανκάλντο στη Σικελία ανακάλυψε τον κόσμο όλο – και κάτι περισσότερο: Έναν φίλο, έναν πατέρα, τον έρωτα, την αμαρτία, την απογοήτευση, τη σημασία του να βλέπεις όσα οι άλλοι δεν μπορούν ή δεν πρέπει να δουν. Όσο τρομακτική κι αν μοιάζει η επιστροφή του Σαλβατόρε στο μέρος όπου γεννήθηκε και από το οποίο λείπει εδώ και 30 χρόνια, άλλο τόσο μοιάζει απαραίτητη. Σαν σκηνή μιας ταινίας που αν λείψει αφήνει την ιστορία στη μέση, χωρίς τη λυτρωτική πιθανότητα της κάθαρσης, σαν όλα να έμειναν όπως τα ξέχασε η Ιστορία και όλοι όσοι έπαιξαν σαν πρωταγωνιστές ή κομπάρσοι μέσα σε αυτήν».
Το «Σινεμά ο Παράδεισος» ήταν από την πρώτη του κιόλας προβολή μια ταινία από αυτές που γυρίζονται μόνο μια φορά στην ιστορία, δεν μπορεί κανείς (ούτε ο ίδιος ο δημιουργός τους) να επαναλάβει την αίσθηση που μεταφέρουν και αναγκάζουν το μεγάλο βιβλίο του σινεμά να τις συμπεριλάβει δίπλα στα μεγάλα και ανυπέρβλητα αριστουργήματα της έβδομης τέχνης, χωρίς να είναι απαραίτητα ένα τέτοιο.
Η συναισθηματική του δύναμη είναι τέτοια που μοιάζει με ένα ωστικό κύμα που παρασύρει τα πάντα, μαζί και κάθε κριτική που θα έμενε προσκολλημένη στις «ευκολίες», την απλοϊκότητα ή την υπέρμετρη νοσταλγία που μοιάζει να θέλει να χωρίσει τον κόσμο (και το σινεμά) στην εποχή πριν από το «Σινεμά ο Παράδεισος» και στην εποχή μετά. Ο «Σινεμά ο Παράδεισος» είναι – ήταν και στην πρώτη του προβολή αλλά τώρα πια σίγουρα – ένα κομμάτι συλλογικής μνήμης. Δίκαια απέσπασε το Όσκαρ Καλύτερης Ξενόγλωσσης Ταινίας εκείνη της χρονιάς, το μεγάλο βραβείο της Επιτροπής στις Κάννες και μια από τις μεγαλύτερες εμπορικές επιτυχίες όλων των εποχών. Είναι μια ταινία αυτόματα κλασική, με τον τρόπο των αμερικάνικων classics ή ακόμη καλύτερα των κλασικών εικονογραφημένων που αφηγούνται μια ιστορία με νόημα, ικανή εκτός από ένα ανάγνωσμα ή θέαμα που θα γεμίσει δύο και παραπάνω υπέροχες ώρες να λειτουργήσει και ως ένα μάθημα ζωής. Είναι το αντίο σε αυτό που για τον καθένα είναι η εφηβεία. Αντίθετα με την προφανή επίφαση νοσταλγίας και το καταναγκαστικό του «λαΐκού» θεάματος (όχι πάντα με την κακή έννοια). Ο Τορνατόρε είναι πιο τολμηρός και πιο μοντέρνος. Ο ήρωάς του θα ζήσει – όπως τη θυμάται – όλη του την εφηβεία μέχρι που έφυγε από το μέρος που έζησε τα ωραιότερα χρόνια της ζωής του. Και θα επιστρέψει πίσω στην ενήλική ζωή του κρατώντας στα χέρια του μια παρακαταθήκη. Όλων των εικόνων που δεν είδε ποτέ…
Η είσοδος είναι ελεύθερη, προαιρετικά τρόφιμα ή βιβλία για τη βιβλιοθήκη του Κέντρου Πολιτισμού Ιωλκός.