Μπορεί να πέρασαν σχεδόν τρεις εβδομάδες από τότε που έπεσε θύμα δύο ανήλικων, οι οποίοι επιχείρησαν να της αρπάξουν την τσάντα, όμως, τα σημάδια από τα χτυπήματα που δέχθηκε μια 50χρονη στον Βόλο παραμένουν. Όπως και η μανία με την οποία της συμπεριφέρθηκαν οι 17χρονοι δράστες, έχει αφήσει βαθιά αποτυπώματα στην ψυχή της.
«Το μεγαλύτερο σοκ στη ζωή μου ήταν αυτό το περιστατικό» περιγράφει στη «Θ» η κ. Σοφία, που εξιστορεί το τι πέρασε για περίπου ένα λεπτό, όσο διήρκεσε η επίθεση των 17χρονων Ρομά.
Το όλο γεγονός τής έχει δημιουργήσει φοβία, καθώς όπως αναφέρει με γλαφυρότητα, πλέον όταν περπατά και βλέπει κάποιον νεαρό να πλησιάζει αλλάζει πεζοδρόμιο, ώστε να μην τον συναντήσει, γιατί φοβάται μην της κάνει κακό…
Θυμάται τι πέρασε το βράδυ της 20ής Ιανουαρίου, περπατώντας αμέριμνη σε σημείο του Βόλου που δεν μπορεί κάποιος να το χαρακτηρίσει απόμερο. «Ήταν 21.05 και βρισκόμουνα πάνω στον δρόμο ανεβαίνοντας τη Δεληγεώργη στο ύψος της οδού Μαγνήτων. Εκείνη την ώρα δεν βρισκόταν κοντά μου κάποιος άλλος περαστικός. Μιλούσα στο τηλέφωνο, έχοντας την τσάντα μου γυρισμένη στο στήθος μου. Ξαφνικά πήρε το μάτι μου δύο άτομα να με πλησιάζουν στρίβοντας από τη Ρήγα Φεραίου. Προτού προλάβω να αντιδράσω νιώθω ένα χέρι να μου πιάνει τον αυχένα, τραβώντας με προς τα κάτω» εξηγεί, λέγοντας πως προς στιγμή νόμιζε πως ήταν ο σύζυγός της. «Αφού με έριξε ο ένας κάτω άρχισε να με χτυπά με μπουνιές και κλωτσιές, προσπαθώντας να μου αρπάξει το κινητό τηλέφωνο. Ο άλλος που φορούσε φούτερ με κουκούλα με βαρούσε στο κεφάλι και άκουσα από τον έναν να λέει «πάρε την τσάντα της». Εγώ κρατούσα σφικτά την τσάντα μου και προσπαθούσα να μην τη χάσω, αφού μέσα είχα, εκτός από 200 ευρώ, και την άδεια παραμονής μου και το διαβατήριο, ενώ θα χρειαζόταν μεγάλη διαδικασία στη συνέχεια για να επανεκδώσω τα έγγραφα. Φώναζα «βοήθεια» και κρατούσα την τσάντα, μπορώ να πω ότι ο ξυλοδαρμός διήρκεσε περίπου μισό λεπτό. Κατουρήθηκα από τον φόβο μου, καθώς πονούσα από τα χτυπήματα και έβλεπα μόνο σκοτάδι, νομίζοντας πως βρίσκομαι σε ένα κακό όνειρο. Πλέον όταν περπατάω και δω κάποιον νεαρό να έρχεται, αλλάζω πεζοδρόμιο, γιατί φοβάμαι και δεν έχω ξεπεράσει τα τραύματα που μου άφησαν οι δύο 17χρονοι Ρομά» εξομολογείται η 50χρονη γυναίκα με καταγωγή από την Αλβανία.
«Ακούω θόρυβο και πετάγομαι πάνω»
Οι δράστες αντιλαμβανόμενοι πως δεν πρόκειται να αφήσει την τσάντα της, τράπηκαν σε φυγή, έχοντας το κινητό της τηλέφωνο, αφήνοντάς την ξαπλωμένη στον δρόμο. «Μπορεί να φώναζα «βοήθεια», ωστόσο, δεν πέρασε κανένας. Σηκώθηκα και κακήν κακώς έφτασα στο σπίτι μου, που βρίσκεται σε κοντινή απόσταση. Φώναζα, έκλαιγα και πονούσα, με είδε ο σύζυγός μου σε αυτή την κατάσταση και μεταφέρθηκα στο Νοσοκομείο. Είχα φοβερό πονοκέφαλο και από τα χτυπήματα μού είπαν οι γιατροί πως μετακινήθηκαν πέντε σπόνδυλοι στον αυχένα και από τότε έχω κολάρο» περιγράφει η 50χρονη, η οποία συμπληρώνει πως λόγω του παλτού που φορούσε, ένα ποσοστό της δύναμης των χτυπημάτων απορροφήθηκε. «Με πονούσε, επίσης πολύ το αριστερό μου χέρι και δεν μπορούσα για μέρες να το σηκώσω. Κάθε μέρα παίρνω παυσίπονα και τρέχω ακόμα σε γιατρούς. Ήταν μια τραυματική εμπειρία. Πλέον φοβάμαι πολύ να μετακινούμαι μόνη μου. Βρίσκομαι 20 χρόνια στην Ελλάδα και ποτέ άλλοτε δεν φοβόμουν. Ακούω τον παραμικρό θόρυβο στο σπίτι και πετάγομαι επάνω. Όταν το περάσει κάποιος αυτό, τότε καταλαβαίνει πόσο δύσκολο είναι. Αλλιώς στα λόγια όλα εύκολα» κλείνει την περιγραφή της η κ. Σοφία.
Υπενθυμίζεται πως τις 21 Ιανουαρίου η Αστυνομία προχώρησε στη σύλληψη των δύο 17 χρόνων, με καταγωγή από την Πελοπόννησο, που το είχαν σκάσει από το Ίδρυμα Αγωγής Ανηλίκων στη Νέα Ιωνία. Τους ασκήθηκε δίωξη για ληστεία και επικίνδυνη σωματική βλάβη, σε βαθμό κακουργήματος και μετά την απολογία τους στον ανακριτή πήραν τον δρόμο για τη φυλακή.