Μία επίσκεψη στον Βόλο πριν από 23 χρόνια, έμελλε να αλλάξει για πάντα τη ζωή της Ελένης Καρακεζίδη, ποντιακής καταγωγής από τη Ρωσία. Από το 1995 ζει μόνιμα στην Ελλάδα, ενώ την τελευταία πενταετία κατέχει τη θέση της προέδρου στον Ελληνορωσικό πολιτιστικό σύλλογο φιλίας και συνεργασίας Ν. Μαγνησίας, στήνοντας γέφυρες φιλίας μεταξύ των δύο λαών.
Η κ. Καρακεζίδη γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Νοβοροσίσκ, όπου και σπούδασε ρωσική φιλολογία. «Είναι πόλη της Ρωσίας, στην περιοχή του Κράι Κρασνοντάρ και πρόκειται για το μεγαλύτερο λιμάνι της Μαύρης Θάλασσας. Μοιάζει με τον Βόλο σε πολλά πράγματα. Συνδυάζει θάλασσα και βουνό, αν και το Νοβοροσίσκ είναι λίγο πιο μεγάλο από τον Βόλο σε πληθυσμό», σημείωσε και πρόσθεσε: «Είμαι Ελληνίδα από τη Ρωσία. Πόντια στην καταγωγή. Η οικογένειά μου βρέθηκε εκεί από την Τραπεζούντα το 1914. Πριν τη Ρωσική Επανάσταση, αλλά και τη Γενοκτονία των Ποντίων από τους Τούρκους. Ο προπάππους μου έκανε εμπόριο και αποφάσισε να αφήσει τον Πόντο, για να εγκατασταθεί στη Ρωσία αναζητώντας καλύτερες συνθήκες ζωής. Στο Νοβοροσίσκ συναντάς κοντά στους 3.000 Πόντιους».
Στον Βόλο βρέθηκε στα μέσα της δεκαετίας του ’90. «Το 1990 ήρθε πρώτος ο αδερφός μου. Το 1995 τον επισκέφτηκα, αλλά τελικά έμεινα εδώ για πάντα, αφού γνώρισα τον άνδρα μου. Επίσης Πόντιος, από το Νοβοροσίσκ κι εκείνος. Παντρευτήκαμε, κάναμε οικογένεια και μείναμε για πάντα στον Βόλο. Πίσω στη Ρωσία ζουν πλέον η αδερφή και η μητέρα μου. Ούτε που κατάλαβα πώς πέρασαν τόσα χρόνια. Μία ζωή ολόκληρη. Ο καιρός περνά γρήγορα τελικά», επισήμανε η κ. Καρακεζίδη, καθώς γύρισε πίσω τον χρόνο.
Μπόρεσε, πάντως, να προσαρμοστεί σχετικά εύκολα. «Συνήθισα τη ζωή στην Ελλάδα», είπε, ενώ στη συνέχεια αναφέρθηκε στο ζήτημα της γλώσσας, με τη χαρακτηριστική προφορά των Ρώσων που έχουν μάθει ελληνικά: «Ελληνικά δεν μιλούσα καθόλου, όταν πρωτοήρθα. Έμαθα τη γλώσσα στον Βόλο. Όταν μάλιστα πριν από 13 χρόνια άρχισα να δουλεύω με Έλληνες, άρχισα να γράφω και να διαβάζω ακόμη πιο καλά».
Η δραστήρια γυναίκα το 2013 πρωτοστάτησε στην ίδρυση του Ελληνορωσικού συλλόγου, που πλέον αριθμεί 130 μέλη. «Στον Βόλο υπάρχουν πολλοί Έλληνες από την πρώην Σοβιετική Ένωση, αλλά και Ρωσίδες, οι οποίες έχουν παντρευτεί Έλληνες. Φέτος στις εκλογές για την ανάδειξη προέδρου της Ρωσικής Ομοσπονδίας, που έγιναν τον περασμένο Μάρτιο στον Βόλο, προσήλθαν 100 περίπου άτομα», είπε η κ. Ελένη Καρακεζίδη και πρόσθεσε για τους σκοπούς του συλλόγου: «Θέλαμε να δώσουμε έμφαση στην παράδοση και την κοινή κουλτούρα των δύο λαών. Έχω ένα ρωσικό λεξικό, με πάνω από 10.000 λέξεις ελληνικές που έχει δανειστεί η ρωσική γλώσσα. Έχουμε σχεδόν ίδιο αλφάβητο και η βάση του ρωσικού είναι τα ελληνικά γράμματα.
Οι δύο χώρες έρχονται πιο κοντά με τη θρησκεία και τον πολιτισμό. Δημιουργήσαμε μία θεατρική ομάδα και κάθε χρόνο παρουσιάζουμε παραμύθια και άλλα θεατρικά, κάθε Χριστούγεννα και Πρωτοχρονιά, τόσο στα ελληνικά, όσο και τα ρωσικά. Μία φορά παίξαμε και στο Ορφανοτροφείο, για τα παιδιά που είναι εκεί. Έχουμε κάνει επίσης αφιερώματα σε μεγάλους Ρώσους λόγιους, όπως στον Πούσκιν, ο οποίος θεωρείται ο μεγαλύτερος ποιητής της Ρωσίας και την Άννα Αχμάτοβα, εξίσου σπουδαία ποιήτρια. Πραγματοποιούμε και ταξίδια, για να γνωρίσουμε την Ελλάδα, ενώ διατηρούμε επικοινωνία με ελληνικούς συλλόγους της Ρωσίας, πχ στη Μόσχα και αλλού».
Τα μαθήματα ρωσικής γλώσσας παραμένουν πάντως το πιο δυνατό «χαρτί» του Ελληνορωσικού συλλόγου Μαγνησίας, με την πρόεδρό του να λέει: «Διδάσκει η Τατιάνα Κυριαζίδη καθηγήτρια ρωσικής γλώσσας. Από τη στιγμή που εδώ ζει αρκετός κόσμος από τη Ρωσία, είναι βασικό να μη ξεχνάμε τα ρωσικά εμείς, αλλά και τα παιδιά μας. Κάνουμε εξαιρετική δουλειά με τα μαθήματα. Έχουμε λίγους, αλλά καλούς μαθητές κάθε χρόνο. Φέτος τον Ιούνιο ομάδα σπουδαστών μας με μεγάλη επιτυχία πέρασε εξετάσεις και απέκτησε δίπλωμα γνώσης της ρωσικής γλώσσας».