Το παιχνίδι στον εικονικό και πραγματικό κόσμο και τα οφέλη και οι κίνδυνοι για την ψυχική υγεία του παιδιού είναι το θέμα για το οποίο μιλά στη «Θ» η ψυχολόγος MSc, συστημική ψυχοθεραπεύτρια κ. Σοφία Παπαγιαννοπούλου. Η ίδια παρουσιάζει τους δύο κόσμους του παιχνιδιού και την επίδρασή τους στα παιδιά, αλλά και τι πρέπει να κάνουν οι γονείς.
Η κ. Σοφία Παπαγιαννοπούλου τόνισε πως οι μαθητές του Δημοτικού Σχολείου σε αυτή την ηλικία παίζουν το παιχνίδι με κανόνες: «Αυτό σημαίνει πως έχουν ήδη αναπτύξει μία ωριμότητα, ώστε να μπορούν να εμπλέκονται σε ένα παιχνίδι, το οποίο αφορά στο να «μαθαίνω κανόνες», «περιμένω τη σειρά μου», «ανέχομαι τη ματαίωση» κ.λπ. Όλο αυτό έχει πολλά οφέλη όσον αφορά στην ψυχοκοινωνική τους ωρίμανση, αλλά και σε γνωστικό επίπεδο, επειδή μέσα από το παιχνίδι έρχονται σε περιβάλλοντα που έχουν να κάνουν και με τη γλώσσα και με τη σκέψη». Σύμφωνα με την ψυχολόγο και συστημική ψυχοθεραπεύτρια, «στο κοινωνικό κομμάτι ενισχύεται το αίσθημα του ανήκειν, η αυτοπεποίθηση του παιδιού, η συμμετοχή του με συνομήλικους του σε ομάδες κ.λπ.».
Από την άλλη το ψηφιακό παιχνίδι έχει μπει για τα καλά στη ζωή μας και ο ψηφιακός κόσμος είναι μια πραγματικότητα για μικρούς και μεγάλους. «Τα παιδιά από μικρή ηλικία είναι εξοικειωμένα με τον ψηφιακό κόσμο και απολαμβάνουν πολύ να παίζουν ψηφιακά παιχνίδια» τόνισε για να προσθέσει: «Δεν μπορούμε να παραβλέψουμε ότι είναι ένα αναπόσπαστο κομμάτι της κουλτούρας τους και δεν μπορούμε να κλείσουμε τα μάτια σε αυτό. Οφείλουμε να το δούμε. Και αρχικά πρέπει να το αναγνωρίσουμε».
Όσον αφορά στα οφέλη από τα ψηφιακά παιχνίδια είναι, μεταξύ άλλων, η απόλαυση, η ευχαρίστηση, η διασκέδαση, η συναισθηματική αποφόρτιση: «Πέρα από αυτό, επειδή είναι δομημένα σε συγκεκριμένα περιβάλλοντα και έχουν συγκεκριμένους τρόπους που λειτουργούν, δίνουν στο παιδί τη δυνατότητα να βάλει στόχο και κίνητρο για να επιτύχει ένα αποτέλεσμα, ενώ του παρέχει επιβράβευση για το αποτέλεσμα που πέτυχε. Επίσης, το παιδί έρχεται σε επαφή και με καταστάσεις και συνθήκες που προκαλούν και ανάλογα συναισθήματα. Ακόμα και το να μπει σε μία ψηφιακή κοινωνική ομάδα με κοινό ενδιαφέρον είναι στα θετικά, αρκεί σε όλα αυτά να υπάρχει ένα όριο και να μην παραβλέπουμε τους κινδύνους».
Για την ίδια, το όριο έχει να κάνει με την καταλληλότητα των παιχνιδιών για την κάθε ηλικία και τον χρόνο: «Υπάρχουν σχετικές επισημάνσεις για την καταλληλότητα και πρέπει οι γονείς να είναι γνώστες. Σίγουρα τα παιχνίδια αυτά είναι εθιστικά και τα όρια πρέπει να τα βάλουν οι γονείς. Αλλά για να τα βάλουν, πρέπει να αναγνωρίσουν όλα αυτά που το παιδί τους βιώνει μέσα από το παιχνίδι. Πρέπει να μάθουν τι παιχνίδι είναι αυτό, γιατί παίζει, τι το ευχαριστεί. Πρέπει να συζητήσουν με το παιδί τους, να το ρωτήσουν ή ακόμα και να καθίσουν να παίξουν μαζί του για να δουν τι είναι αυτό που το κρατά απασχολημένο».
Ο γονέας πρέπει να είναι ξεκάθαρος στα όρια που βάζει και κυρίως συνεπής. Και τα όρια να μην είναι «σκέτες» απαγορεύσεις ή αρνήσεις, οι οποίες, πολλές φορές, προκαλούν ακόμα μεγαλύτερη επιθετικότητα και βίαιη συμπεριφορά.
Η αγωνία του γονέα είναι το παιδί να μην απομονωθεί κοινωνικά και να μη γίνει βίαιο και επιθετικό. «Σίγουρα από μόνο του το παιχνίδι δεν κάνει κάποιον βίαιο. Πρέπει να υπάρχουν και κάποιοι άλλοι παράγοντες συνδυαστικά» εξηγεί η ίδια.
Οι γονείς πρέπει να είναι σε επαγρύπνηση και να γνωρίζουν πού μπαίνουν τα όρια, που βάση πρέπει να έχει την εμπιστοσύνη, η οποία έχει χτιστεί με το παιδί. «Σημαντικό είναι ως γονέας να έχω ακούσει το παιδί και να έχω κατανοήσει την ανάγκη του. Δεν επιβάλλω ως γονέας κάποιους κανόνες απλά για να τους επιβάλλω. Βάζω κανόνες που είναι χρήσιμοι και το παιδί πρέπει να καταλάβει τη χρησιμότητά τους» κατέληξε.
Η κ. Σοφία Παπαγιαννοπούλου θα μιλήσει με θέμα «Παιχνίδι στον εικονικό και πραγματικό κόσμο: Οφέλη και κίνδυνοι για την ψυχική υγεία του παιδιού» τη Δευτέρα 4 Απριλίου και ώρα 18.00, στο Δημοτικό Σχολείο «Άγιος Ιωσήφ» Βόλου, μετά την αναβολή της ομιλίας που ήταν προγραμματισμένη για χθες.