Της Ράνιας Γάτου
Είναι γεγονός ότι οι εσωτερικοί και οι εξωτερικοί παράγοντες μπορεί να επηρεάσουν σημαντικά τον άνθρωπο. Η ένταξη του ανθρώπου στις υποκουλτούρες όπως είναι η φτώχεια, τα χαμηλά επίπεδα εκπαίδευσης, μπορεί να προδιαθέτουν εγκληματικές τάσεις. Εμείς οι άνθρωποι είναι καλό να ζούμε με πνεύμονα την κυρίαρχη ελεύθερη βούληση. Να ενεργούμε ελεύθερα. Να ζούμε με συναίσθηση ευθύνης και ομαλό προσανατολισμό. Να μην γινόμαστε έρμαια των υποσυνειδήτων παραγόντων, ώστε ο φόβος να δρα ως συμφεροντολογικό κίνητρο. Με γνώμονα την αυτογνωσία να προστατεύουμε τον εαυτό μας από τις συμμορίες που γεννούν τα άγρια ένστικτα. Το κάθε άτομο έχει χρέος ηθικό να προστατεύει τον εαυτό του από την επιδίωξη της προσωρινής ευχαρίστησης και να σταθμίζει τις συνέπειες των ασυνείδητων και συνειδητών κινήτρων του. Η επαρκής σοβαρότητα των συνεπειών πρέπει να αποτρέπει τον άνθρωπο από την κάθε εγκληματική συμπεριφορά. Ο Lambert Adolphe Jacques Quetelet βρήκε ότι η ηλικία, το φύλο, η φτώχεια, η εκπαίδευση, και η κατανάλωση αλκοόλ, είναι σημαντικοί παράγοντες που σχετίζονται με το έγκλημα. Ο Lance Lochner διεξήγαγε τρία διαφορετικά ερευνητικά πειράματα που μοιράστηκαν το ίδιο συμπέρασμα:. Η εκπαίδευση περιορίζει την εγκληματικότητα κατά ένα σημαντικό περιθώριο.
Ο Γάλλος φιλόσοφος και κοινωνιολόγος David Émile Durkheim αναφέρει ότι θεωρείται το έγκλημα ως μια αναπόφευκτη πτυχή της κοινωνίας, με την άνιση κατανομή του πλούτου και άλλες διαφορές μεταξύ των ανθρώπων. Δεν θα πρέπει να ενισχυθεί η εγκληματική συμπεριφορά, γιατί το έγκλημα μαθαίνεται μέσω της αλληλεπίδρασης των συνομηλίκων. Η κοινωνιολόγος Robert Merton, δείχνει ότι η mainstream κουλτούρα, ειδικά στις Ηνωμένες Πολιτείες, είναι κορεσμένη με τα όνειρα των ευκαιριών, της ελευθερίας και της ευημερίας. Οι περισσότεροι άνθρωποι αγοράζουν πάνω σε αυτό το όνειρο, και γίνεται ένα ισχυρό πολιτιστικό και ψυχολογικό κίνητρο. Η άνιση κοινωνική δομή στρέφει τον άνθρωπο σε παράνομα μέσα. Καλλιεργώντας αξίες και νόημα στη ζωή αποτρέπουμε τα παράνομα στοιχεία μέσα μας. Ο Albert K. Cohen και ο Φρόυντ, αναφέρουν ότι η παραβατικότητα μεταξύ των χαμηλότερων κοινωνικών τάξεων στους νέους, είναι μια αντίδραση ενάντια στις κοινωνικές νόρμες της μεσαίας τάξης. Η υιοθέτηση των υγιών κοινωνικών προτύπων εμποδίζει την έλλειψη σεβασμού και σκληρότητας ενάντια στις αρχές. Οι εγκληματικές ενέργειες προκύπτουν βάση μιας αποκλίνουσας κοινωνίας ιδιαίτερων πολιτιστικών χαρακτηριστικών και ιδιαίτερα από σκληρές οικονομικές δυσχέρειες.
Ο Travis Warner Hirschi εντόπισε τέσσερα βασικά χαρακτηριστικά: «Προσκόλληση σε άλλους”, “πίστη στην ηθική εγκυρότητα των κανόνων”, “δέσμευση για την επίτευξη”, και “συμμετοχή σε συμβατικές δραστηριότητες”. Όσο περισσότερο ένα άτομο διαθέτει αυτά τα χαρακτηριστικά, τόσο λιγότερο πιθανό (ες) είναι να γίνει αποκλίνουσα (ή ποινική) η συμπεριφορά του. Από την άλλη πλευρά, αν οι παράγοντες αυτοί δεν είναι παρόντες κατάλληλοι, ένα άτομο είναι πιο πιθανό να γίνει εγκληματίας. Ο Hirschi επεκτάθηκε σε αυτή τη θεωρία με την ιδέα ότι ένα άτομο με χαμηλό αυτοέλεγχο είναι πιο πιθανό να γίνει εγκληματίας.
Στο άρθρο του ο Gary Becker με τίτλο “Έγκλημα και τιμωρία” το 1965 και το 1970 με το άρθρο του ο George Stigler με τίτλο «Η επιβολή Optimum των Νόμων ” αναφέρονται στην ορθολογική επιλογή, δηλαδή υποστηρίζουν την εξής θεωρία: ότι οι εγκληματίες, σαν τους άλλους ανθρώπους, ζυγίζουν το κόστος, τους κινδύνους και τα οφέλη, όταν αποφασίζουν να διαπράξουν το έγκλημα και σκέφτονται με οικονομικούς όρους.
Καταλήγοντας, το κάθε έγκλημα εναντιώνεται στις αξίες και το φυσικό δίκαιο της κοινωνίας. Η κοινωνία είναι βαπτισμένη μέσα σε νόμους και σε ηθικές αξίες, οι οποίες προστατεύουν τον πολίτη από κάθε είδους βλάβη. Αναφορικά με τα πολιτιστικά πρότυπα και ήθη τα εγκλήματα διαφέρουν
(π.χ. το οργανωμένο έγκλημα, πολιτικό έγκλημα, το έγκλημα της δημόσιας τάξης, το εταιρικό έγκλημα, και το λευκό κολάρο-έγκλημα).
Οι άνθρωποι οι οποίοι δεν θεμελίωσαν τη ζωή τους με πνευματικές προϋποθέσεις είναι απροστάτευτοι σε όλα τα παιχνίδια του θυμικού.