Της Μαίρης Τσακνάκη Γαβαλά
1 put a smell on you.
Οι μυρωδιές είναι οι αναμνήσεις μου από τα ελληνικά καλοκαίρια. Ο τρόπος που τις επεξεργάζομαι ακόμα εξηγεί το φαινόμενο Proust.
A la recherche du temps perdu.
Αναζητώντας τον χαμένο χρόνο.
Ελληνικό καλοκαίρι, γεμάτο αρώματα.
Αν για τον Proust οι Madeleines πυροδοτουν με τη μυρωδιά τους τις αναμνήσεις του, για μένα το καβουρντισμένο αμύγδαλο του μπακλαβά που η μάνα έφτιαχνε για τη γιορτή μου και ο βασιλικός στη γλάστρα «ανασταίνουν» έναν κόσμο αξέχαστο, απλό, αυθεντικό, γνήσιο ελληνικό.
Senses and sensibilities που πυροδοτούν τη νοσταλγία.
Μεγαλώνοντας, αραιώνουν οι στιγμές αυτές που θα μπουν στη συλλογή μας και αυτό τις κάνει ακόμα πιο πολύτιμες.
Οι αναμνήσεις μου έγιναν ιστορίες, αφηγήσεις. Ο χρόνος είναι δονκιχωτικός ανεμόμυλος… Ο χρόνος της στιγμής ή χρόνος της διάρκειας;
Ανάμεσα στο χτες και στο σήμερα, οι γέφυρες δεν μπορούν να κοπούν. Ανάμεσα στο χθες και στο σήμερα υπάρχει μια σύνδεση ακατάλυτη που εγγυάται την ελευθερία μας και μας βοηθάει να ζήσουμε καλύτερα.
Βρισκόμαστε σε ένα σταυροδρόμι όπου όλα θα εξαρτηθούν από τις επιλογές μας.
Όσο για την άλλη όψη της νοσταλγίας η γραφή, είναι ο μοναδικός εγγυητής της διανοητικής μας ακριβείας.
Η λογοτεχνία εμφυσά ζωή σε όλα.
Γράφω, παίζω με τις λέξεις, αυτό με σώζει, αυτό είναι το φάρμακο στη νοσταλγία.
Γράφω και για την κατανόηση αυτού του τόσο σημαντικού για τη δημοκρατία, αλλά και για τη ζωή των ανθρώπων, συστήματος που είναι οι εφημερίδες και γενικά ο Τύπος. Η λογοτεχνία σε συνάντηση με τον Τύπο, μια σχέση αγάπης και μίσους, που ονομάσαμε νεωτερικότητα. Συστατικά στοιχεία απαραίτητα στον νέο υβριδικό κόσμο όπου ζούμε.
Σ’ αυτό τον κόσμο, που φοβίζει λίγο εμάς τους «παλιούς» ας κρατήσουμε λίγο από τη νοσταλγία και ας αφήνουμε πού και πού κάποια madeleine να ερεθίζει τα ρουθούνια μας και να ξυπνάει τις αισθήσεις μας.
Αγαπημένε μου Proust, νοσταλγώ τα χρόνια των σπουδών μου όπου εσύ με το Baudelaire, τη Jacqueline de Romilly και το Bernanos και τόσους άλλους μας έμαθαν ένα ιδιαίτερο Humanisme που ακόμα και σήμερα προωθεί η Γαλλοφωνία.
Le français.
Τα Γαλλικά, μιλώντας αυτή τη γλώσσα, μυρωδιές, εικόνες, λέξεις, θάμβος πλημμυρίζει την ψυχή μου.
Vous, chers amis, parlez-vous français?