Τον Απρίλιο του 2015 ένας φονικός σεισμός 7,8 Ρίχτερ έπληξε το Νεπάλ. Ενας σεισμός 900 φορές ισχυρότερος από εκείνον που είχε εκδηλωθεί στην Κεφαλλονιά, ένα φαινόμενο που οι επιστήμονες παρομοίασαν με «πυρηνική βόμβα».
Για την καθημερινότητα των φτωχών κατοίκων του Νεπάλ η περιγραφή ήταν απολύτως ακριβής: Μόνο στην περιοχή Sindupalchuk ο Εγκέλαδος κατέστρεψε το 99% των σπιτιών.
Δύο χρόνια μετά το εφιαλτικό εκείνο χτύπημα, 37 Ελληνες εθελοντές μεταβαίνουν στο Νεπάλ με σκοπό να βοηθήσουν την κοινότητα Takure στην ανοικοδόμηση ενός σχολείου και κάποιων σπιτιών. Την ευθύνη για την οργάνωση της αποστολής έχουν αναλάβει ο Ελπιδοφόρος και η Δώρα, ένα ζευγάρι νέων ανθρώπων που επισκέπτονται για δεύτερη φορά την περιοχή, καθώς πέρυσι τον Ιανουάριο είχαν συμμετάσχει μαζί με ξένους εθελοντές στο χτίσιμο ενός θερμοκηπίου που στόχευε στην ενίσχυση των εσόδων της τοπικής κοινωνίας μέσω της καλλιέργειας και της πώλησης καφέ και αβοκάντο.
Οι 35 άνθρωποι που θα τους ακολουθήσουν προέρχονται από διάφορες περιοχές της Ελλάδας, έχουν ποικίλες επαγγελματικές ενασχολήσεις και διαφορετικές ηλικίες, όμως τους ενώνει η πεποίθηση ότι ο κόσμος μπορεί να γίνει καλύτερος με τη συμμετοχή όλων. Η ανταπόκριση στο άκουσμα της ιδέας ήταν αξιοσημείωτη. Το αρχικό κάλεσμα προέβλεπε ως ανώτατο όριο τις 25 συμμετοχές, όμως περισσότεροι από 80 άνθρωποι, γνωστοί ή άγνωστοι των διοργανωτών, εκδήλωσαν ενδιαφέρον. Τελικά ο αριθμός για πρακτικούς λόγους έκλεισε στα 35 άτομα, τα οποία θα αναχωρήσουν στις 6 Απριλίου από την Αθήνα και θα παραμείνουν στο Νεπάλ ?σε μια απόσταση 120 χιλιομέτρων από το Κατμαντού? για 12 ημέρες.
Υπνος σε σκηνή
«Δεν πρόκειται για διακοπές. Η διαμονή θα γίνει στην κατασκήνωση της οργάνωσης Conscious Impact, η οποία έχει δημιουργήσει μια μοναδική οικοκοινότητα πολύ ωραία διαμορφωμένη. Οι εθελοντές θα χρειαστεί να έχουν μαζί τους σκηνή και sleeping bag, το φαγητό θα είναι χορτοφαγικό παραδοσιακό νεπαλέζικο, ενώ θα χωριστούμε σε ομάδες οι οποίες θα αναλάβουν καθήκοντα για το μαγείρεμα και το πλύσιμο των πιάτων. Ακούγεται λίγο σαν προσκοπική κατασκήνωση, αλλά το σκηνικό είναι μοναδικό» εξηγεί ο Ελπιδοφόρος. «Η θέα και τα τοπία είναι μοναδικά, οι άνθρωποι πολύ φιλόξενοι και ο σκοπός μας πολύ ουσιαστικός. Εκτός των οικοδομικών εργασιών θα περπατήσουμε στα χωριά και θα γνωριστούμε με τους κατοίκους, θα επισκεφθούμε το σχολείο και θα παίξουμε με τα παιδιά». Εμπειρίες που όπως λέει ο ίδιος δεν μπορεί παρά να σου αλλάζουν τη ζωή.
«Πέρυσι στο ταξίδι μας στην Ασία, μετά το Νεπάλ συνεχίσαμε με τη Δώρα για το Βιετνάμ, όπου βοηθούσαμε να φτιαχτεί μια σχολική αίθουσα. Οι άνθρωποι σε αυτές τις περιοχές ζουν πολύ φτωχικά, όμως δεν συναντάς το στερεότυπο περί δυστυχίας που έχουμε στο μυαλό μας. Παρά τη φτώχεια τους χαμογελούν συνέχεια, μοιράζονται πολύ πρόθυμα ό,τι έχουν. Αλλάζεις ως άνθρωπος μέσα από τέτοια βιώματα και αυτό θέλαμε να το μοιραστούμε και με άλλα άτομα» επισημαίνει και συνεχίζει: «Οταν μιλάμε για κατασκευή σπιτιών και σχολείου πρέπει να διευκρινίσουμε ότι εκεί όλα χτίζονται με πρωτόγονα υλικά, αχυρόμπαλες, χώμα, ό,τι υλικό υπάρχει εύκαιρο. Οι άνθρωποι ζουν σε τσίγκινα σπίτια μαζί με τα ζώα τους, οι κοινότητες είναι απομονωμένες, χωρίς πρόσβαση σε μέσα βιοπορισμού.
150 δέντρα
Το 26 μέτρων θερμοκήπιο που φτιάξαμε πέρυσι λειτούργησε με 150 δέντρα αβοκάντο, τα οποία μοιράστηκαν ένα σε κάθε νοικοκυριό και πλέον αποδίδει. Μόλις μεγαλώνουν τα δενδρύλλια -είτε αβοκάντο είτε καφέ- οι άνθρωποι τα παίρνουν, τα βάζουν στο μικρό τους χωραφάκι και όταν είναι έτοιμα πουλάνε τους καρπούς. Αυτά τα προγράμματα έχουν τη φιλοσοφία “αν κάποιος πεινάει, μην του δίνεις ψάρια, μάθε τον να ψαρεύει”» συνεχίζει ο Ελπιδοφόρος.
«Το ωραίο είναι ότι μαθαίνουμε την εξέλιξη των πραγμάτων καθώς κρατάμε αρκετές επαφές με τους ανθρώπους που γνωρίζουμε στα ταξίδια. Αυτό, άλλωστε, είναι το όμορφο της υπόθεσης. Δημιουργούνται δεσμοί, κάνουμε κάτι που έχει αντίκρισμα στην τοπική κοινωνία…».
Τι είναι τα ταξίδια «αλληλόδρασης»
Ο Ελπιδοφόρος και η Δώρα ήταν τελειόφοιτοι της ΑΣΟΕΕ όταν πήραν μια απόφαση που θα άλλαζε τη ζωή τους: Τα ταξίδια «αλληλόδρασης». «Ολα ξεκίνησαν το 2010 από ένα πρόγραμμα Erasmus στην Ινδία. Μένοντας έξι μήνες εκεί ζήσαμε πολλά που μας έκαναν να δούμε τον κόσμο αλλιώς», διηγείται ο Ελπιδοφόρος. «Θελήσαμε, λοιπόν, να δουλέψουμε και σε άλλες χώρες. Εργαστήκαμε στο Κέιπ Τάουν για τρία χρόνια και αποφασίσαμε να επιστρέψουμε στην Ελλάδα διασχίζοντας την Αφρική με μέσα μαζικής μεταφοράς. Στη διαδρομή επί μήνες βοηθούσαμε εθελοντικά σε ορφανοτροφεία, παραγκουπόλεις, χτίσαμε σχολεία, πηγάδια. Γι’ αυτό το ταξίδι, το AfricaQuest, φτιάξαμε ένα ντοκιμαντέρ το οποίο προβάλαμε ανά την Ελλάδα, με αποτέλεσμα να μας γνωρίσουν και άλλοι άνθρωποι». Επειτα από δύο χρόνια εργασίας την Αγγλία, ώστε να συγκεντρωθούν τα απαραίτητα χρήματα και να οργανωθεί η επόμενη δράση, ο Ελπιδοφόρος και η Δώρα ταξίδεψαν στην Ασία -όπου μεταξύ άλλων συμμετείχαν στην κατασκευή του θερμοκηπίου στο Νεπάλ. Για το AsiaQuest έχει επίσης δημιουργηθεί ντοκιμαντέρ, το οποίο θα προβληθεί τον Μάρτιο σε 23 πόλεις της χώρας (πληροφορίες στο http://www.dreamtravelive.com). Και τα σχέδια συνεχίζονται. Αλλωστε «έχουμε πλέον αποφασίσει ότι θέλουμε να κάνουμε πράγματα που να μην περιορίζονται στον χώρο…», λένε.
Η χαρά της προσφοράς στον συνάνθρωπο
«Οποιος κάνει ένα μικρό βήμα προς μια άλλη κατεύθυνση αποκτά διαφορετική νοοτροπία. Είναι δύσκολο αρχικά το να πας κόντρα στο ρεύμα, αλλά τελικά σε απελευθερώνει. Η χαρά του να δίνεις και να μοιράζεσαι έστω κάτι μικρό με κάποιον άλλον είναι κάτι που δεν συγκρίνεται με την απόκτηση κανενός αγαθού» λένε ο Ελπιδοφόρος και η Δώρα. «Τα χαμόγελα και η ικανοποίηση στα πρόσωπα των ανθρώπων που βοηθήσαμε στην Αφρική προσφέροντας νερό με το πηγάδι στο Σουδάν, ιατροφαρμακευτική περίθαλψη στο ιατρείο στην Τανζανία, φαγητό στα ορφανοτροφεία σε Νότιο Αφρική και Αιθιοπία και εκπαίδευση με τη σχολική αίθουσα που χτίσαμε στην Κένυα, πράγματα που εμείς θεωρούμε δεδομένα, αλλά για κάποιους ανθρώπους είναι άπιαστο όνειρο, ήταν οι πιο έντονα συναισθηματικά στιγμές της ζωής μας, τις οποίες δεν πρόκειται να ξεχάσουμε ποτέ». Και όλα αυτά όπως εξηγούν έγιναν «με τα 5-10 ευρώ που μαζεύαμε από φίλους και γνωστούς. Λιθαράκι λιθαράκι, όμως, χτίσαμε όλοι μαζί κάτι μοναδικό και μόνο έτσι θα αλλάξει ο κόσμος μας…».
ΤΟ ΠΡΟΦΙΛ ΤΗΣ ΟΜΑΔΑΣ
Η Δώρα και ο Ελπιδοφόρος έχουν την ευθύνη για την οργάνωση της αποστολής στο Νεπάλ τον Απρίλιο. Οι 35 άνθρωποι που θα τους ακολουθήσουν προέρχονται από διάφορες περιοχές της Ελλάδας, έχουν ποικίλες επαγγελματικές ενασχολήσεις και διαφορετικές ηλικίες. Στη φωτογραφία δίπλα, το ζευγάρι από ταξίδι του στην Αφρική
Πηγή: Έθνος