Ενθουσιασμένος από τη συνεργασία του με το Δημοτικό Περιφερειακό Θέατρο Βόλου εμφανίζεται ο Θοδωρής Οικονομίδης, ο οποίος συμμετέχει στη φετινή παραγωγή του ΔΗΠΕΘΕ με τίτλο «Το σακάκι που βελάζει». Ο καλλιτέχνης μίλησε για την παράσταση, μία κωμωδία που έχει γράψει ο Βούλγαρος Στανισλάβ Στρατίεβ κι έχει ανέβει από τις 10 Ιανουαρίου στο θέατρο της «Παλαιάς Ηλεκτρικής» σε σκηνοθεσία Γρηγόρη Γαλάτη.
Ο Θοδωρής Οικονομίδης στην 25χρονη καριέρα του έχει αποσπάσει βραβεία, τόσο για προηγούμενα έργα του, όσο και για την προσφορά του σε θεατρικές παραγωγές στην περιφέρεια. Η συνεργασία του με το ΔΗΠΕΘΕ Βόλου ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς, με τον Μακεδόνα ηθοποιό (κατάγεται από το νησί της Θάσου), να εκφράζεται με τα καλύτερα λόγια για τους συντελεστές της παράστασης. Ερμηνεύει συνολικά έξι διαφορετικούς χαρακτήρες, υποδυόμενος τους ρόλους των υπαλλήλων, που… ταλαιπωρούν τον ήρωα του έργου.
Το έργο γράφτηκε πριν από 44 χρόνια, όταν ακόμη στη Βουλγαρία υπήρχε το κομμουνιστικό καθεστώς και πρωταγωνιστής ήταν ένας ήρωας, που πέφτει θύμα της γραφειοκρατίας. Το γεγονός ότι εν έτει 2020 η πραγματικότητα δεν απέχει παρά ελάχιστα από τις καταστάσεις που περιέγραψε το μακρινό 1976 ο Στρατίεβ, βρίσκεται στο επίκεντρο της σατιρικής κωμωδίας, την οποία οι Βολιώτες έχουν την ευκαιρία να παρακολουθήσουν μέχρι την Κυριακή 8 Μαρτίου. «Το ζήτημα της γραφειοκρατίας δεν απασχολεί μόνο τους Έλληνες, αλλά είναι παγκόσμιο φαινόμενο», έσπευσε να ξεκαθαρίσει ο κ. Οικονομίδης, για να προσθέσει: «Ο Γρηγόρης Γαλάτης, ο οποίος είναι και ο καλλιτεχνικός διευθυντής του ΔΗΠΕΘΕ Βόλου, με τη σκηνοθεσία του κατάφερε να προσδώσει έναν επίκαιρο τόνο στο έργο. Όλοι δουλέψαμε αρκετά πάνω στο κείμενο και δώσαμε την απαραίτητη «φρεσκάδα» στην παράσταση, που στην ουσία σατιρίζει το «τέρας» της γραφειοκρατίας».
Συγκρίνοντας το χθες με το σήμερα, όσον αφορά στην ταλαιπωρία των πολιτών από το… χαρτοκρατούμενο Δημόσιο, που αρνείται πεισματικά να ακολουθήσει την τεχνολογική εξέλιξη, ο Θοδωρής Οικονομίδης σχολίασε: «Την εποχή που ο Στρατίεβ έγραψε το έργο, τα πράγματα ήταν πιο σκληρά στην πατρίδα του. Όμως και σήμερα στην Ελλάδα τα πράγματα με τη γραφειοκρατία μπορεί να είναι και σε χειρότερο βαθμό. Και η φιλοσοφία του έργου, γιατί εμείς είμαστε μόνο ερμηνευτές, ας μην το ξεχνάμε αυτό, είναι πως ο μόνος τρόπος για να γλυτώσουμε από τη γραφειοκρατία, είναι το ανθρώπινο στοιχείο. Να αφήσουμε για λίγο τα χαρτιά και τους νόμους και να σταθούμε στον άνθρωπο. Μπορεί να ακούγεται φιλοσοφικός ο προβληματισμός, αλλά επειδή στην παράσταση κάνω τον υπάλληλο, που στέκεται στο γράμμα του νόμου, ίσως πρέπει να δούμε λίγο παραπέρα. Δεν φταίνε εκείνοι που στελεχώνουν τις κρατικές υπηρεσίες, αλλά η νομοθεσία. Δεν μπορεί για παράδειγμα το 2020 να χρησιμοποιούμε ακόμη στρόγγυλες σφραγίδες και χαρτιά, ενώ όλα μπορούν να διεκπεραιωθούν με ένα email. Ο κόσμος έχει εξελιχθεί και η σύγχρονη τεχνολογία, σαφώς μπορεί να διευκολύνει τον πολίτη».
Στη συνέχεια κι αφού ξεκαθάρισε ότι «Το σακάκι που βελάζει» δεν είναι πολιτικό θέατρο, αλλά μία σάτιρα, που εστιάζει πάνω σ’ ένα σοβαρό ζήτημα, σημείωσε: «Όλοι μας έχουμε ταυτιστεί, έστω μία φορά, με τον ήρωα, αλλά πάνω απ’ όλα το έργο υπό τη σκηνοθετική επίβλεψη του κ. Γαλάτη βγάζει πολύ γέλιο και ο κόσμος έχει την ευκαιρία να περάσει καλά στο θέατρο». Κλείνοντας δε, εστίασε στην ανταπόκριση του κοινού, λέγοντας: «Στην Αθήνα έχουμε χίλιες παραστάσεις τον χρόνο. Όμως και η περιφέρεια «διψάει» για θέατρο. Κι επειδή ακριβώς είναι πιο περιορισμένο σε μία πόλη της επαρχίας, πρέπει να είναι πιο προσεγμένη μία παράσταση, ώστε να μπορέσει ο κόσμος να την καταλάβει και να διασκεδάσει. Αυτή είναι η ουσία του θεάτρου, άλλωστε, που βρίσκεται και στο DNA του Έλληνα. Κι επιπλέον, επειδή στον Βόλο συνάντησα «ζεστασιά» και εξαιρετικούς συνεργάτες, βλέπω πολύ θετικά την προοπτική συνέχισης της παρουσίας μου εδώ».
* Οι παραστάσεις θα συνεχιστούν μέχρι τις 8 Μαρτίου. Πραγματοποιούνται κάθε Παρασκευή στις 21.15, αλλά και κάθε Σάββατο και Κυριακή στις 20.00.