Σε συνέντευξή του στη «Θ» ο βουλευτής Μαγνησίας του ΣΥΡΙΖΑ Α. Μεϊκόπουλος δηλώνει ότι η κυβέρνηση Μητσοτάκη παρακολουθεί απαθής την επερχόμενη καταστροφή, γιατί μια τέτοια εξέλιξη εξυπηρετεί το σχέδιό της για την αναδιανομή υπέρ των ισχυρών οικονομικών συμφερόντων, και επιμένει στην πρόσκληση προς το ΚΙΝΑΛ για προγραμματική συνεννόηση. Τονίζει πως οφείλουν τα δύο κόμματα να συμπράξουν για μια προοδευτική διακυβέρνηση, ενώ μιλά και για τις εσωκομματικές διαφορές εντός του ΣΥΡΙΖΑ δηλώνοντας πως το πρόβλημα του κόμματος δεν είναι ιδεολογικό, αλλά πολιτικό. Σε αυτή τη «γραμμή» του «πολιτικού προβλήματος» αναφέρεται και στη στάση του ΣΥΡΙΖΑ τοπικά-προ και μετά διακυβέρνησης- για το μεγάλο ζήτημα της καύσης σκουπιδιών στον Βόλο. «Όποιος άλλαξε άποψη τον καλωσορίζω στην σωστή πολιτική θέση που απηχεί και την αγωνία χιλιάδων ανθρώπων», είναι η τοποθέτηση – αιχμή του Α. Μεϊκόπουλου.
Η περίοδος της καραντίνας, έχει ήδη δημιουργήσει μη αναστρέψιμες συνέπειες. Tο lockdown υποχωρεί και αυτό που μένει ως νέα κανονικότητα είναι η εκ περιτροπής εργασία, οι μειώσεις μισθών, οι αθρόες απολύσεις και τα «λουκέτα». Τι θα κάνατε εσείς εάν ήσασταν Κυβέρνηση.
Η ΝΔ από την αρχή της υγειονομικής κρίσης έκανε δύο στρατηγικές επιλογές. Να μη στηρίξει επαρκώς την εργασία και τους εργαζομένους και να μεταθέσει τα προβλήματα και τις προκλήσεις, που δημιούργησε η πανδημία, για το μέλλον στη λογική του «βλέποντας και κάνοντας». Αν η υγειονομική κρίση συνέβαινε με τον ΣΥΡΙΖΑ στο τιμόνι της διακυβέρνησης, πρώτο αντανακλαστικό θα ήταν να δώσουμε πραγματική «ανάσα» στον κόσμο της εργασίας με ένα ενισχυμένο χρηματοδοτικό πακέτο της τάξεως των 26 δισ. ευρώ. Θα προχωρούσαμε σε άμεση χρηματοδότηση 8 δισ. ευρώ για τη στήριξη της εργασίας με πλήρη μισθολογική και ασφαλιστική κάλυψη των εργαζομένων από το κράτος, με ταυτόχρονη στήριξη των ελεύθερων επαγγελματιών και αυτοαπασχολούμενων με ποσό ανά μήνα ίσο με το 1/12 του περσινού ετήσιου εισοδήματός τους, και όχι σε αναστολή των συμβάσεων εργασίας των εργαζομένων του ιδιωτικού τομέα. Οι μικρομεσαίες επιχειρήσεις και οι αγροτικοί συνεταιρισμοί θα είχαν λάβει 3 δισ. ευρώ μη επιστρεπτέα ενίσχυση, ενώ οι φορολογικές και ασφαλιστικές υποχρεώσεις των πληγεισών επιχειρήσεων θα βρίσκονταν ήδη σε αναστολή για τουλάχιστον ένα εξάμηνο. Ταυτόχρονα, θα παρείχαμε αναστολή των υποχρεώσεων προς τις τράπεζες για όσο διαρκεί η υγειονομική κρίση, ενώ θα παρέχονταν εγγυήσεις του Ελληνικού Δημοσίου ύψους 12 δισ. ευρώ, αντίστοιχα με το πρόγραμμα της ΕΚΤ. Είναι ευθύνη της ΝΔ να μας πει γιατί επέλεξε τον δρόμο της αποσπασματικής στήριξης των μικρομεσαίων επιχειρήσεων και της αποδόμησης των εργασιακών θέσεων στον ιδιωτικό τομέα. Είναι συνειδητή επιλογή της ΝΔ να αντιμετωπίσει την πανδημία ως ευκαιρία για ένα νέο γύρο αναδιάρθρωσης της οικονομίας και της εργασίας, σάρωσης των μισθών, κλεισίματος χιλιάδων μικρομεσαίων επιχειρήσεων και υποαμειβόμενων εργαζόμενων. Προχωρεί σε μειώσεις μισθών 20% στον ιδιωτικό τομέα με πλήρη ευελιξία ως προς τις συμβάσεις και τα ωράρια. Όλα αυτά μπορούν να ανατραπούν αν ο κόσμος της εργασίας στηριχθεί πραγματικά.
Στο επίπεδο της παιδείας η τηλεκπαίδευση μπορεί να αντικαταστήσει τη δια ζώσης μαθησιακή διαδικασία και να δώσει επί μέρους λύσεις σε μεγάλα προβλήματα που αντιμετωπίζουν τα παιδιά και το σύστημα. Γιατί η άρνησή σας διαπερνά το σύνολο του πολυνομοσχεδίου οριζόντια;
Είναι προφανές ότι η τηλεκπαίδευση δεν μπορεί να αντικαταστήσει τη δια ζώσης μαθησιακή διαδικασία, εκτός και αν η κυβέρνηση αντιλαμβάνεται τον ρόλο του εκπαιδευτικού ως ένα απρόσωπο εργαλείο παράδοσης μαθημάτων και διόρθωσης εργασιών. Πιστεύω στην προσωπική σχέση δασκάλου-μαθητή και στη συμβολή του εκπαιδευτικού στο χτίσιμο της προσωπικότητας του μαθητή. Σε καμία περίπτωση δεν θα επιτρέψουμε στην κυβέρνηση να χρησιμοποιήσει την τηλεκπαίδευση ως τρόπο για να υπεκφύγει από τα πραγματικά προβλήματα και τις ανάγκες της Δημόσιας Εκπαίδευσης. Το ελληνικό σχολείο απαιτεί ουσιαστική στήριξη και ενίσχυση στις υποδομές, ψηφιακή αναβάθμιση και κυρίως εμπιστοσύνη στους ανθρώπους του. Υπάρχουν πολλές ρυθμίσεις που μας γυρίζουν σε άλλες εποχές και δεν ταιριάζουν σε ένα μοντέρνο και ευρωπαϊκό σχολείο. Διαφωνούμε με την αύξηση του αριθμού των μαθητών ανά τάξη, τη «σχολειοποίηση» του νηπιαγωγείου, την επαναφορά της παιδαγωγικά αποτυχημένης τράπεζας θεμάτων και την αύξηση του εξεταστικού φόρτου. Ρυθμίσεις όπως η αύξηση του αριθμού των εξετάσεων και η εισαγωγή ηλικιακού ορίου στα ΕΠΑΛ «κλείνουν το μάτι» στην ιδιωτική εκπαίδευση, ενώ μεγάλο αγκάθι αποτελεί το ζήτημα της κάμερας στη σχολική αίθουσα. Είναι ζήτημα ηθικό να προστατεύσουμε τα προσωπικά δεδομένα των παιδιών.
Δημοσκοπήσεις… δείχνουν πως για να «γυρίσει η ήλιος» για τον ΣΥΡΙΖΑ θέλει δουλειά πολλή. Τα εσωκομματικά προβλήματα κυριαρχούν στην επικαιρότητα και οι προσκλήσεις στο ΚΙΝΑΛ πέφτουν στο κενό.
Ο ΣΥΡΙΖΑ μπορεί να ηττήθηκε στην τελευταία εκλογική αναμέτρηση, όχι όμως στρατηγικά. Οι πολίτες που τον στήριξαν πάρα τον απίστευτο λαϊκισμό και τις σε ημερήσια διάταξη επιθέσεις της πλειοψηφίας των ΜΜΕ επί 4 χρόνια, του έδωσαν το γενναίο ποσοστό του 32% στέλνοντας παράλληλα κι ένα ηχηρό μήνυμα. Ότι επιβάλλεται ο μετασχηματισμός του κόμματος και η πραγματική ζεύξη του με τον κόσμο για να μπορέσουν να εκφραστούν και οργανωτικά όλοι αυτοί οι άνθρωποι μέσα στο κόμμα. Είναι μια κίνηση που επιβάλλει τη δημιουργία μια νέας, κοινωνικής και πολιτικής πλειοψηφίας που θα οδηγήσει σε μια νέα προοδευτική διακυβέρνηση. Σίγουρα στη διαδικασία αυτή υπάρχουν διάφορες αποχρώσεις και διαφορετικές απόψεις, ωστόσο το πρόβλημα του ΣΥΡΙΖΑ δεν είναι ιδεολογικό, αλλά πολιτικό. Ο δημοκρατικός κόσμος της χώρας ζητεί προγραμματική αντιπαράθεση, συγκλίσεις και εφαρμοσμένη πολιτική στην καθημερινότητα. Σε αυτό το μετεκλογικό τοπίο οφείλεις να αναγνωρίζεις τους φυσικούς σου συμμάχους και να επιδιώκεις την προγραμματική συνεννόηση στα μείζονα θέματα. Το παράδειγμα άλλων μεγάλων χωρών της Ε.Ε., όπως η Ισπανία, η Πορτογαλία, όπου τα προοδευτικά κόμματα συμπράττουν, είναι ζωντανό. Το ίδιο οφείλουμε να πράξουμε και στην Ελλάδα.
Με αφορμή το περιβαλλοντικό νομοσχέδιο, στη Μαγνησία φάνηκε για μια ακόμη φορά η «διγλωσσία» του ΣΥΡΙΖΑ, μιας και κυρίαρχο ζήτημα είναι η καύση σκουπιδιών. Στήριξη του π. υπουργού κ. Φάμελλου όταν με σθένος υποστήριζε την καύση και κατακραυγή του κ. Χατζηδάκη για τις επιλογές του.
Σε σχέση με το Περιβαλλοντικό Νομοσχέδιο του κ. Χατζηδάκη η κριτική μας εστιάζεται στο ότι η περιβαλλοντική αδειοδότηση λογίζεται ως χρονοβόρα διοικητική διαδικασία, το Περιβάλλον ως αναπτυξιακό ανάχωμα και ανασταλτικός παράγοντας για νέες επενδύσεις. Στην πραγματικότητα, όμως, αυτή η υποτιθέμενη επίσπευση με ασφυκτικές προθεσμίες και χωρίς ουσιαστική αξιολόγηση των μελετών δημιουργεί συνθήκες ανασφάλειας δικαίου και αποθαρρύνει τους σοβαρούς επενδυτές. Εκτός βέβαια αν θέλουμε επιχειρηματικότητα της αρπαχτής. Ωστόσο, το θέμα της καύσης των σκουπιδιών δεν μπορούμε να το προσεγγίζουμε ξεχωριστά από τη συνολική νομοθεσία για το Περιβάλλον πόσο μάλλον να έχουμε μια θολή στρατηγική στη διαχείριση των απορριμμάτων σε εθνικό επίπεδο. Ιδιαίτερα στη Μαγνησία, όπου η καύση εναλλακτικών καυσίμων και η πολυπαραγοντική αέρια ρύπανση αποτελούν ζητήματα αιχμής για την πλειοψηφία των πολιτών εδώ και χρόνια. Δεν μπορεί άλλη θέση να έχουμε για την καύση RDF από το ΤΙΤΑΝ στη Θεσσαλονίκη και άλλη για την καύση των ίδιων υλικών από την ΑΓΕΤ στον Βόλο. Σε αυτό το σημείο να τονίσω σε ό,τι με αφορά προσωπικά, η ευαισθησία μου για το θέμα τόσο της καύσης RDF, όσο και για το γενικότερο θέμα της αέριας ρύπανσης στον Βόλο δεν είναι ούτε όψιμη, ούτε τωρινή. Από την αρχή του προβλήματος εξέφρασα δημόσια την άποψη ότι πρέπει να γίνει αναστολή της ΑΕΠΟ για καύση RDF, να ελεγχθεί η ΑΓΕΤ σε σχέση με το αν διαθέτει κατάλληλο μηχανολογικό εξοπλισμό για την καύση τέτοιων υλικών, να αναζητηθεί άλλη καύσιμη ύλη πιο φιλική προς το περιβάλλον και να εγκατασταθεί στην πόλη επαρκές δίκτυο μετρητών της αέριας ρύπανσης. Οι απόψεις μου αυτές έγιναν γνωστές και ήταν αντίθετες με την επίσημη θέση της τότε πολιτικής ηγεσίας του υπ. Περιβάλλοντος. Πιστεύω ότι εξέφρασα και εκφράζω την πλειοψηφία των απλών μελών του ΣΥΡΙΖΑ Μαγνησίας αλλά και της τοπικής κοινωνίας. Όποιος άλλαξε άποψη τον καλωσορίζω στη σωστή πολιτική θέση που απηχεί και την αγωνία χιλιάδων ανθρώπων στον Βόλο. Την ίδια θέση έχω και για τη δημιουργία εργοστασίου SRF στον Βόλο. Δεν πρέπει η πόλη μας να γίνει υποδοχέας σκουπιδιών από όλη την Ελλάδα για να τα μετατρέπει σε καύσιμη ύλη για τις τσιμεντοβιομηχανίες.
Η δικαιοσύνη επί της διακυβέρνησης ΣΥΡΙΖΑ κατηγορήθηκε για εμπλοκή σε τοξικούς κυβερνητικούς σχεδιασμούς, με κορυφαία την υπόθεση Novartis. Αυτή η υπόθεση δηλητηριάζει δημοκρατικούς θεσμούς και φαίνεται πως θα «σέρνεται» για καιρό.
Ο πολιτικός κόσμος θα πρέπει να αφήσει τη Δικαιοσύνη να κάνει τη δουλειά της. Το πρόβλημα εντοπίζεται τη στιγμή που η ΝΔ, και ως αξιωματική αντιπολίτευση αλλά και σήμερα ως κυβέρνηση, με διάφορες μεθοδεύσεις και παρασκηνιακές διαρροές προσπαθεί να διαστρεβλώσει, να αποπροσανατολίσει και να αποσαθρώσει αυτή την πολύκροτη υπόθεση. Να πείσει, δηλαδή, ότι δεν υπάρχει σκάνδαλο Novartis και ότι οι υπερτιμολογήσεις φαρμάκων στην Ελλάδα, η εμπλοκή πολιτικών προσώπων σε αυτές, τα πολλαπλάσια κέρδη που αποκόμιζε η εταιρεία και η συνακόλουθη ζημιά δισεκατομμυρίων ευρώ για το Ελληνικό Δημόσιο αποτελούν «σκευωρία» του ΣΥΡΙΖΑ για να εξοντώσει τους πολιτικούς του αντιπάλους. Πολιτική ευθύνη για τη ζημιά που υπέστη το Ελληνικό Δημόσιο σίγουρα υπάρχει, και μάλιστα μεγάλη. Και καλό είναι οι πολιτικοί χώροι, στελέχη των οποίων είχαν τη διοικητική ευθύνη, επιτέλους να την αναλάβουν. Μένει να αποδειχτεί αν υπάρχει και ποινική ευθύνη.