Του Ανδρέα Δογκάκη*
Γ’ ΜΕΡΟΣ
Δυστυχώς οι εγκληματικές παραλείψεις δεν σταματούν εδώ, αφού ως διά μαγείας το 60% της παροχής της 2Τ χάνεται στη διαδρομή π.χ. από τα 10m3/sec που ξεκινάνε από τον Πηνειό, καταλήγουν τα 4m3/sec στον ταμιευτήρα. Και ενώ ο φορέας αναφέρει ότι ανταγωνιστικοί φορείς πιθανόν ή ακόμη και μεμονωμένοι αγρότες να παίρνουν κατά τη διαδρομή ποσότητες του νερού η Περιφερειακή Αρχή κωφεύει.
Και το κακό συνεχίζεται… Ποιος αλήθεια γνωρίζει για το φυσικό φίλτρο που κατασκευάστηκε στην απόληξη της 1Τ και συγκεκριμένα για τον τεχνητό υγρότοπο με καλαμώνες 110 περίπου στρεμμάτων που βρίσκεται στην περιοχή του αντλιοστασίου της Πέτρας; Ουδέποτε λειτούργησε ή ακόμα και αν λειτούργησε δεν λειτούργησε σωστά. Ο βασικός του ρόλος στη λειτουργία του έργου είναι να μαζεύει από την 1Τ τις απορροές του κάμπου (στραγγίδια), τα οποία και είναι τα πιο βεβαρημένα σε ρυπαντικά φορτία, που με τους καλαμώνες θα αποτελούσε το φυσικό φίλτρο, το οποίο δεν λειτουργεί και δεν λειτούργησε σωστά ΠΟΤΕ πάλι με ευθύνη της Περιφέρειας… Το γεμίζουν χωρίς πρόγραμμα χωρίς μετρήσεις, και δεν είναι τυχαίο ότι το είχαν ξεχάσει για σχεδόν έναν χρόνο κλειστό, σχεδόν ξεραμένο (άλλωστε στη συνημμένη αεροφωτογραφία που τραβήχτηκε σε ανύποπτο χρόνο φαίνεται ότι είναι ξερό όπως και σήμερα άλλωστε), αλλά ακόμη και τώρα δεν ασχολείται κανένας με αποτέλεσμα να ΚΑΤΑΛΥΟΝΤΑΙ οι περιβαλλοντικοί όροι και όλα τα νερά που εισρέουν στη λίμνη εισρέουν χωρίς ελεγχόμενο φιλτράρισμα με ΚΑΘΑΡΗ ΕΥΘΥΝΗ ΤΗΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑΣ χωρίς μετρήσεις, άρα το βασικό περιβαλλοντικό φίλτρο δεν λειτουργεί, ενώ το 40% που απομένει κατά τη διαδρομή από τον ΠΗΝΕΙΟ από την 2Τ (το πιο καθαρό) που καταφέρνει να φτάσει στον Ταμιευτήρα, καθώς και η παροχή της 1Τ με το πιο επιβαρυμένο νερό, καταλήγει σε περίπου ισόποσες ποσότητες στην Κάρλα. Οι υποχρεώσεις της Περιφέρειας να παίρνονται στοιχεία μετρήσεων ποσότητας και ποιότητας νερού στην είσοδο και την έξοδο για τον υδροβιότοπο (το φυσικό φίλτρο) δεν τηρούνται με μόνη εξαίρεση τον φύλακα που ανοίγει και κλείνει τις αντλίες χωρίς να έχει τις απαραίτητες γνώσεις και χωρίς να έχουμε εικόνα από τις παροχές εισροών παρά μόνο κάποιες γενικές εκτιμήσεις μεγεθών. Άρα ποια διαχείριση εκτελεί η Περιφέρεια; Τηρεί πλήρως ή τουλάχιστον μερικώς τις υποχρεώσεις της; Ή στο πλαίσιο μιας γενικότερης επικοινωνιακής πολιτικής που εξασκεί τα τελευταία χρόνια υπόσχεται διάφορα μεταθέτοντας τα προβλήματα στο μέλλον;
Μήπως ενδιαφέρθηκαν για τις πλωτές εξέδρες που χρειάζονται να φωλιάσουν οι Αργυροπελεκάνοι, μια και με την αύξηση της στάθμης των υδάτων οι φωλιές τους θα εξαφανιστούν, με αποτέλεσμα να φύγουν από την Κάρλα, ένα από τα πιο σπάνια και προστατευόμενα είδη πτηνών της ΕΥΡΩΠΗΣ ΠΟΥ ΜΑΣ ΚΑΝΟΥΝ ΤΗΝ ΤΙΜΗ να φωλιάζουν στη λίμνη;
Κι ενώ όλες οι προαναφερθείσες δράσεις π.χ. παροχόμετρα, θέσεις θέασης, παρακολούθησης online περιβαλλοντικών μεγεθών θα μπορούσαν να ενταχθούν στο ΠΕΠ, η Περιφέρεια με πρωτοφανή αδιαφορία κι αναποτελεσματικότητα δεν ασχολείται καθόλου ΟΔΗΓΩΝΤΑΣ ΤΗ ΒΙΟΠΟΙΚΙΛΟΤΗΤΑ ΤΗΣ ΛΙΜΝΗΣ ΣΕ ΣΙΓΟΥΡΗ ΑΝΑΣΧΕΣΗ.
Όσο για την παρακολούθηση της ποιότητας των νερών του Ταμιευτήρα από τον Φορέα Διαχείρισης υλοποιήθηκε σε μηνιαία βάση στο παλιό ΕΠ-ΥΜΕΠΕΡΑΑ πρόγραμμα της παρακολούθησης ποιότητας υδάτων που στη συνέχεια συνεχίστηκε με τη συνδρομή του Περιφερειακού Εργαστηρίου Δημόσιας Υγείας Θεσσαλίας, που υπάγεται στο ΚΕΕΛΠΝΟ, ενώ εδώ και τρία χρόνια συνεχίζεται με χρήματα της Περιφέρειας (να πούμε και ότι κάνει και κάτι) με ευθύνη του Τμήματος Υδροοικονομίας. Τελικά σαν αποτέλεσμα των όλων παραπάνω το ήδη μέτριας ποιότητας νερό σαν εισερχόμενο στη λίμνη υποβαθμίζεται ακόμη περισσότερο, εφόσον δεν υπάρχει η απαραίτητη κυκλοφορία. Όσο για τους θανάτους των πτηνών και ιδιαίτερα των Αργυροπελεκάνων που παρατηρήθηκαν τα τελευταία χρόνια τους καλοκαιρινούς μήνες, παρόλο που υπάρχουν κυανοβακτήρια στα νερά της λίμνης, σύμφωνα με το έκτακτο πρόγραμμα παρακολούθησης που υλοποίησε ο Δημόκριτος σε νεκρά πουλιά και ψάρια δεν ανιχνεύθηκαν καθόλου κυανοτοξίνες και φυσικά τους ΕΛΕΓΧΟΥΣ ΤΟΥΣ ΠΛΗΡΩΝΕΙ ΓΙΑ ΑΚΟΜΗ ΜΙΑ ΦΟΡΑ ΤΟ ΥΠΟΥΡΓΕΙΟ. Η ανασύσταση της λίμνης Κάρλας ήταν και είναι ένα όνειρο ζωής για τους φορείς και τους κατοίκους της ευρύτερης περιοχής της Θεσσαλίας, οι οποίοι ΑΠΑΙΤΟΥΝ από την πολιτεία την προστασία της, ώστε να αποτελέσει ξανά πηγή ζωής, ανάπτυξης και τουρισμού. Τελειώνοντας θα τελειώσω με μια απόστροφο του Ελύτη προς την Περιφέρεια: «…μη παρακαλώ σας μη λησμονάτε τη χώρα μου»…
*Ο Ανδρέας Δογκάκης είναι αγρονόμος-τοπογράφος μηχανικός, περιβαλλοντολόγος MSc, υποψήφιος περιφερειακός σύμβουλος Μαγνησίας με τον Δημήτρη Κουρέτα