Για όσους έχουν διαβάσει το κλασικό μυθιστόρημα της Δανέζας Κάρεν Μπλίξεν «Πέρα από την Αφρική», η εμπειρία του Πέτρου Κούκουρα παραπέμπει άνετα στην ποδοσφαιρική εκδοχή αυτού του Έλληνα «ιεραπόστολου» της στρογγυλής θεάς, ο οποίος προσπαθεί να ανακαλύψει τα… μυστικά που κρύβει η Μαύρη Ήπειρος. Ο εν λόγω προπονητής ποδοσφαίρου, ο οποίος τον περασμένο μήνα γιόρτασε τα 33α γενέθλιά του, πριν από λίγες εβδομάδες υπέγραψε τριετές συμβόλαιο συνεργασίας με την Sports Club Villa, ομάδα της Premier League της Ουγκάντα.
Ο νεαρός τεχνικός που διατηρεί σχέσεις με τον Βόλο μια και έζησε εδώ μέχρι την εφηβεία του (γεννήθηκε στην Καβάλα και με το που τέλειωσε το 2ο Γυμνάσιο, η οικογένειά του μετακόμισε στη Θεσσαλονίκη), υπέγραψε τριετές συμβόλαιο συνεργασίας με τον νέο του σύλλογο. Έκανε έτσι την τρίτη κατά σειρά… στάση στη «Μαύρη Ήπειρο» μετά τη θητεία σε σύλλογο της Γκάνα και το πέρασμά του από τη νεοσύστατη εθνική ομάδα του Νότιου Σουδάν ως βοηθός ομοσπονδιακός προπονητής. Ο Πέτρος Κούκουρας που διαδέχθηκε τον Ουγκαντέζο Edward Kaziba είδε το όνομά του να προστίθεται στη βραχεία λίστα των ξένων τεχνικών, οι οποίοι έχουν εργαστεί στον πάγκο της SC Villa, με πρώτο διδάξαντα τον Άγγλο Geoff Hudson, τον Ισπανό Antonio Flores και τους Σέρβους Srdjan Zivojnov και Mulutin Sredojevic, αν και ο τελευταίος, ο οποίος βρίσκεται στο τιμόνι της εθνικής ομάδας της Ουγκάντα, το μακρινό 2003 σύνδεσε το όνομά του με ένα από τα μεγαλύτερα σκάνδαλα στην ιστορία της SC Villa και τον «κάλπικο» τίτλο που κατέκτησε εκείνη τη χρονιά.
Ο Κούκουρας, ο οποίος εντός ελληνικών συνόρων πρόλαβε να εργαστεί σε Κορδελιό, ΠΑΟΝΕ, Σπάρτη και Απόλλωνα Πόντου, είναι… κοσμογυρισμένος. Αφότου υποχρεώθηκε να σταματήσει πολύ νέος να παίζει ποδόσφαιρο λόγω των συχνών τραυματισμών του (στον Βόλο ξεκίνησε από την ακαδημία του Ολυμπιακού Βόλου και έπειτα έπαιξε στον Παλατιακό, ομάδα του τοπικού πρωταθλήματος, με προπονητή τον Ηλία Δενελάβα), πηγαίνοντας στο Ηνωμένο Βασίλειο για σπουδές, άρχισε να ασχολείται με την προπονητική και πλέον κατέχει δίπλωμα προπονητή UEFA A. Κι αφού διετέλεσε μέλος του τμήματος scouting της αγγλικής Reading FC, έπειτα για οκτώ μήνες ταξίδεψε στη μακρινή Αργεντινή παρακολουθώντας προπονήσεις της Racing Club, της Chacarita Juniors, της Banfield, αλλά και της Club Atlético Atlanta στο Μπουένος Άιρες, ακολουθώντας τον αδελφό του, Δημήτρη, ο οποίος επίσης ασκεί το επάγγελμα του προπονητή ποδοσφαίρου. Από τη Λατινική Αμερική βρέθηκε σε άλλη ήπειρο, καθώς για μία διετία απασχολήθηκε ως προπονητής και τεχνικός διευθυντής σε ακαδημία της Κίνας στη Γκουαντζού – κοντά στο Χονγκ Κονγκ -, όπου πλέον συνεχίζει ο αδελφός του έχοντας τα ηνία της ακαδημίας της Γιουβέντους στην πόλη Νατζίνγκ. Μέχρι που τη σεζόν 2018-’19 το αφρικανικό «όνειρο» πήρε σάρκα και οστά για τον Πέτρο Κούκουρα, ο οποίος έχει εμπειρίες από την ποδοσφαιρική κουλτούρα τεσσάρων ηπείρων.
Με το διαρκές «πήγαινε-έλα» σε όλα τα μήκη και πλάτη του κόσμου να έχει γίνει αγαπημένη συνήθεια, η κατάληξη στην Ουγκάντα που στα ‘70s συνδέθηκε με τον διαβόητο δικτάτορα Αμίν Νταντά, είναι το καινούργιο στοίχημα που θέλει να κερδίσει ο νεαρός coach. Και δεν είναι μόνο η αγωνιστική πρόκληση για την SC Villa, η οποία πέρυσι τερμάτισε στην 10η θέση και θέλει να ανακτήσει τη χαμένη της αίγλη όταν «σάρωνε» τους τίτλους στην Ουγκάντα. Ο Έλληνας προπονητής λέει για τον τωρινό προορισμό του: «Αν και όλοι στην Ελλάδα μνημονεύουν την Ουγκάντα, θέλοντας να μιλήσουν υποτιμητικά για κάτι, όσοι την επισκεφθούν σίγουρα θα αλλάξουν γνώμη. Η χώρα αυτή δεν μου είναι άγνωστη. Το 2019-’20 που εργαζόμουν στο Νότιο Σουδάν, επειδή ανακαινιζόταν το γήπεδο που χρησιμοποιούσε η εθνική στην πρωτεύουσα Τζούμπα, παίζαμε για το Copa Africa και τα προκριματικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου στη γειτονική Ουγκάντα. Εκεί γνωρίστηκα και με τον ατζέντη, ο οποίος έκλεισε το deal με την Villa. Και αυτό που μπορώ να πω με σιγουριά είναι ότι οι Ουγκαντέζοι παθιάζονται όσο λίγοι με το ποδόσφαιρο».
Όσο για το εάν τον κυριεύει ο νόστος και σκέφτεται την επιστροφή στην Ελλάδα; «Όπου γης και πατρίς. Θα γύριζα μόνο υπό προϋποθέσεις. Το πιο σημαντικό για μένα είναι ότι έχω δει τα πάντα σε όλο τον κόσμο και δεν υπάρχει τίποτα που να με εκπλήσσει πλέον, είτε στη ζωή είτε στο ποδόσφαιρο».
