Το μεγαλύτερο event του φετινού καλοκαιριού στον Βόλο βρίσκεται προ των πυλών. Όλα είναι έτοιμα για το «Volos Reunion – Summer edition», που θα πραγματοποιηθεί αυτό το Σαββατόβραδο στο Μπούρτζι στα Πευκάκια, σ’ ένα από τα πλέον εμβληματικά σημεία διασκέδασης της πόλης. Ο Μίμης Χριστόπουλος, εκ των διοργανωτών του μεγάλου πάρτι που «ζωντανεύει» τα θρυλικά ’90s, μιλά για την αυριανή εκδήλωση που θα ξυπνήσει μνήμες από το παρελθόν σε πολλούς Βολιώτες.
Μπορεί τα πάντα να προχωρούν μπροστά, όμως την ίδια στιγμή, κανείς δεν αμφισβητεί ότι οι αναφορές στο παρελθόν αποτελούν αναπόσπαστο κομμάτι της ζωής μας. Και η επιτυχία του προηγούμενου reunion που έγινε τα Χριστούγεννα του 2018 έδειξε ότι οι Βολιώτες, οι οποίοι σήμερα έχουν «πατήσει» τα πρώτα… -άντα, θυμούνται με νοσταλγία την εποχή της νιότης τους και θέλουν να γυρίσουν πίσω σε όσα έζησαν τη δεκαετία του 1990.
Ο Μίμης Χριστόπουλος, 44 ετών σήμερα, πριν από τρεις περίπου δεκαετίες αποφοίτησε από το 5ο Γυμνάσιο Βόλου. Οι στιγμές που έζησε στην εφηβεία του, στάθηκαν αφορμή τον Οκτώβριο του 2017 να οργανώσει μαζί με έναν ακόμη συμμαθητή του, ένα reunion της τάξης του. Στο πρώτο κάλεσμα ανταποκρίθηκε σχεδόν όλη η παρέα από το Γ5 τμήμα, στο οποίο ανήκε ο νεαρός τότε Βολιώτης. Δύο μήνες αργότερα, το πάρτι επαναλήφθηκε με τη συμμετοχή όλων όσων αποφοίτησαν το 1990 από το 5ο Γυμνάσιο.
«Την πρώτη φορά συγκεντρώθηκε αρχικά το τμήμα μου. Πήγαμε για φαγητό, καθίσαμε, τα είπαμε, γελάσαμε και φυσικά θυμηθήκαμε τα παλιά», εξήγησε ο κ. Χριστόπουλος, ο οποίος στη συνέχεια περιέγραψε πώς από την αρχική ιδέα επανένωσης των συμμαθητών του, το reunion εξελίχθηκε σε αντάμωμα μίας ολόκληρης γενιάς: «Όταν ανεβάσαμε φωτογραφίες στο Facebook, αρκετοί συμμαθητές μας από τα υπόλοιπα τμήματα, μάς ζήτησαν να διοργανώσουμε κάτι ανάλογο για όλους όσοι γεννηθήκαμε το 1975 και το 1990 τελειώσαμε το γυμνάσιο. Στο δεύτερο reunion ήμασταν 65 άτομα περίπου. Δημοσιεύσαμε νέο υλικό στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, το ένα έφερε το άλλο και κάποια στιγμή έπεσε η ιδέα να γίνει ένα μεγάλο πάρτι για τους απόφοιτους του ’90 όλων των γυμνασίων του Βόλου, της Νέας Ιωνίας και της Αγριάς».
H ανταπόκριση του κόσμου στο πάρτι που έγινε στις 23 Δεκεμβρίου 2018, κατέστησε αναπόφευκτη την επανάληψη του εγχειρήματος, με τον Μίμη Χριστόπουλο να λέει: «Μας το ζητούσαν επιτακτικά όλο το προηγούμενο διάστημα. Ιδιαίτερα όσοι δεν μπόρεσαν να δώσουν το «παρών» στο χριστουγεννιάτικο reunion. Γι’ αυτό και πήραμε την απόφαση να το επαναλάβουμε μέσα στο καλοκαίρι. Τα Χριστούγεννα συγκεντρώσαμε σχεδόν 1.000 άτομα στο πάρτι. Η παρουσία ξεπέρασε κάθε προσδοκία και τώρα με βάση την κίνηση στο group που έχουμε στο Facebook και τα τηλεφωνήματα που δεχόμαστε, υπολογίζουμε σε ακόμη μεγαλύτερη προσέλευση στο σαββατιάτικη συνάντηση».
Η εθελοντική διάθεση που διέπει τους διοργανωτές είναι ο κοινός παρονομαστής για όλους εκείνους που «τρέχουν» το event της 13ης Ιουλίου. «Tα πάρτι γίνονται για φιλανθρωπικό σκοπό. Τα καθαρά έσοδα θα δοθούν για την αγορά αναπηρικών αμαξιδίων για το σωματείο κινητικά αναπήρων Ν. Μαγνησίας «Ιππόκαμπος». Επιπλέον, δεν είμαστε επιχειρηματίες, ούτε επαγγελματίες της νύχτας. Αποτελούμε μία παρέα, που μας αρέσει να κάνουμε αυτά που κάναμε τότε», κατέστησε σαφές ο κ. Χριστόπουλος και συμπλήρωσε: «Τα ’90s ήταν μία πολύ δυνατή δεκαετία για τον Βόλο μουσικά, λόγω των μαγαζιών που υπήρχαν τότε. Θέλουμε να αναβιώσουμε τη λάμψη εκείνης της εποχής, αφού τα clubs που υπήρχαν τότε, συγκρίνονταν άνετα με αθηναϊκά. Ποιος ξεχνά, άλλωστε, μαγαζιά, όπως το Καφέ Σαντάν, το Blaze, το Oil, το Sanitarium, το Cinema, την Κρύπτη, που το καθένα έχει γράψει τη δική του ιστορία στη διασκέδαση του Βόλου;».
Όμως, πέρα από τη μουσική, εξίσου διαφορετικά κυλούσαν και οι ρυθμοί της ζωής. «Τότε δεν μέναμε κολλημένοι πίσω από έναν υπολογιστή, αν και σήμερα τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης μας βοήθησαν απίστευτα στο να σμίξουμε πολλοί παλιοί συμμαθητές. Τότε ήμασταν συνέχεια έξω κάνοντας βόλτες, μαζευόμασταν σε σπίτια, κάναμε πάρτι και φυσικά χορεύαμε. Καμία σχέση με το σημερινό σκηνικό της διασκέδασης», θυμήθηκε με νοσταλγία ο Μίμης Χριστόπουλος, ο οποίος κατέληξε με νόημα: «Οι αναμνήσεις είναι δύσκολη υπόθεση. Είτε καλές, είτε άσχημες, σου μένουν. Δεν φεύγουν ποτέ. Και με πάρτι, όπως αυτό του Σαββάτου, θα έχουμε την ευκαιρία να περάσουν από μπροστά μας όσα ζήσαμε παιδιά».