Το ΠΑΜΕ Δημοσίου καταγγέλλει τον Ταμία του Σωματείου Εργαζομένων στο 304 ΠΕΒ και τον Γραμματέα του ΔΣ του Νομαρχιακού Τμήματος Μαγνησίας της ΑΔΕΔΥ, για το γεγονός ότι συμμετείχαν στην αξιολόγηση, επισημαίνοντας μεταξύ άλλων ότι με τη στάση τους αυτή υπονομεύουν τους αγώνες των δημοσίων υπαλλήλων,
Όπως, ειδικότερα, αναφέρεται σε σχετική ανακοίνωση:
Το ότι οι ΔΑΚΕ, ΠΑΣΚΕ, ΑΡΚΙ/ΣΥΡΙΖΑ, οι παρατάξεις του παλιού και νέου κυβερνητικού συνδικαλισμού, είναι υπέρ της “αξιολόγησης” είναι γνωστόν τοις πάσι. Έχουν στηρίξει όλες τις αντιδραστικές αλλαγές, είναι υπέρ της επιχειρηματικής λειτουργίας των υπηρεσιών, της παράδοσης κοινωνικών υπηρεσιών σε ιδιώτες. Είναι οι παρατάξεις των κομμάτων που ψήφισαν όλα τα μνημόνια. Στην αρχή, όλοι μαζί έλεγαν ότι «ο νόμος Βερναρδάκη δεν έχει τιμωρητικό χαρακτήρα», αργότερα ότι «ο νόμος Βερναρδάκη είναι καλύτερος από τον νόμο Μητσοτάκη». Η επιχειρηματολογία των ΔΑΚΕ – ΠΑΣΚΕ ότι “οι δοτοί – αρεστοί προϊστάμενοι, που με ανάθεση έχουν τοποθετηθεί, θα είναι οι αξιολογητές των δημοσίων υπαλλήλων και άρα κατανοούμε τι αξιολόγηση θα κάνουν…” είναι αστεία και αποπροσανατολιστική. Το πρόβλημα δεν είναι εάν κάνει την “αξιολόγηση” ένας αρεστός στην κυβέρνηση, αλλά ποιο θα είναι το περιεχόμενο της “αξιολόγησης”, με ποια κριτήρια αυτή θα γίνει. Αυτή είναι η ουσία. Έτσι όχι μόνο αθωώνουν την κυβέρνηση, αλλά είναι και στην ίδια γραμμή. Αυτό όμως δεν τους εμποδίζει, κάτω και από την πίεση που δέχονται από Σωματεία και Ομοσπονδίες, φραστικά τουλάχιστον και στο επίπεδο των διακηρύξεων να διατυπώνουν θέση για “μπλοκάρισμα της αξιολόγησης”. Έτσι, η ΕΕ της ΑΔΕΔΥ έκανε την ανάγκη φιλότιμο και αποφάσισε “απεργία – αποχή όλων των δημοσίων υπαλλήλων από κάθε διαδικασία αξιολόγησης και σε όλα τα επίπεδα”.
Όμως, το «όσο πιο ψηλά τόσο χειρότερα» δεν ισχύει πάντα, καθ’ ότι ο Ταμίας (Π.Α.Σ.Κ.Ε / Σωματείο Εργαζομένων 304 ΠΕΒ) και ο Γραμματέας (Δ.Α.Κ.Ε / Σύλλογος Εσωτερικής Φρουράς ΕΚΚΝ Βόλου) του ΔΣ του Νομαρχιακού Τμήματος Μαγνησίας της ΑΔΕΔΥ έσπευσαν να εφαρμόσουν την αντιδραστική κρατική “αξιολόγηση”. Ο πρώτος αξιολογήθηκε ως πρόθυμος, ενώ ο δεύτερος ως προϊστάμενος – αξιολογητής αξιολόγησε τους υφισταμένους του, υλοποιώντας την αντιαπεργιακή και εκβιαστική τροπολογία Γεροβασίλη. Πρόκειται για τον ορισμό της σύμπραξης με την κυβέρνηση! Όχι μόνο δεν κουνούν το μικρό τους δαχτυλάκι για να οργανωθούν οι αγώνες των δημοσίων υπαλλήλων, αλλά βάζουν τρικλοποδιές, τους υπονομεύουν.
Αναντίρρητα, το πρόβλημα είναι πολιτικό. Η βασική αιτία είναι η στη λογική της ενσωμάτωσης κατεύθυνση της πλειοψηφίας στην ηγεσία του συνδικαλιστικού κινήματος (στην κυρίαρχη δομή του).
Η θέση και η στάση μας απέναντι στην αξιολόγηση έχει να κάνει με το περιεχόμενο και τους σκοπούς που αυτή υπηρετεί. Δεν είμαστε γενικά ενάντια στην αξιολόγηση αλλά ενάντια στο συγκεκριμένο περιεχόμενο, στους σκοπούς και στις επιδιώξεις που προωθεί το ταξικό κράτος μέσω της “αξιολόγησης”.
Ως ταξικό συνδικαλιστικό κίνημα δε συμβιβαστήκαμε και, πολύ περισσότερο, δεν επιβραβεύσαμε την τεμπελιά, τη ρεμούλα και την κοπάνα. Ποτέ δε διαμορφώσαμε θέση που να λέει ότι είμαστε ενάντια σε κάθε έλεγχο στα εργασιακά καθήκοντα κάθε υπαλλήλου.
Δεν παραγνωρίζουμε ότι υπάρχουν προβλήματα απόδοσης στην εργασία κάποιων δημοσίων υπαλλήλων, όμως γι’ αυτά υπάρχει το αντίστοιχο θεσμικό – νομικό πλαίσιο, με το οποίο μπορούν ν’ αντιμετωπιστούν. Το βέβαιο είναι πως για τις δυσλειτουργίες του δημόσιου τομέα δεν ευθύνονται οι υπάλληλοι.
Εμείς θεωρούμε ότι ο δημόσιος υπάλληλος πρέπει να είναι σωστός και αποδοτικός στη δουλειά του. Όμως, άλλο πράγμα είναι αυτό και άλλο η απόδοση αυτή να συνδέεται με την αξιολόγηση, με την περικοπή μισθού, την κινητικότητα και τις απολύσεις. Πρώτοι απ’ όλους εμείς επιβραβεύουμε όλους εκείνους τους συναδέλφους, π.χ. τους νοσηλευτές και τους γιατρούς που κόντρα σε κάθε δυσκολία είναι δίπλα στους ασθενείς τους, τον δάσκαλο, τον παιδαγωγό που δίνει τη μάχη, κόντρα στις μεγάλες ταξικές ανισότητες, να μορφωθούν όλα τα παιδιά.
Καλούμε όλους τους δημόσιους υπαλλήλους, τα σωματεία, τις Ομοσπονδίες, όλους τους τίμιους συνδικαλιστές να δώσουν τον καλύτερο εαυτό τους για να μπλοκάρουμε τις διαδικασίες της “αξιολόγησης” και να διεκδικήσουμε τα δίκαια αιτήματά μας, δίνοντας την πρέπουσα απάντηση στους κυβερνώντες. Συνεχίζουμε τον αγώνα μας πιο αποφασιστικά, με περισσότερη επιμονή. Έχουμε το δίκιο και τη δύναμη για να είμαστε οι νικητές!