Πολιτισμός

Παιδικά βιβλία που ξεχώρισαν – Επιλογές από την πρόσφατη βιβλιοπαραγωγή

Του Βασίλη Κουτσιαρή,
συγγραφέα παιδικών βιβλίων

Από τα παιδικά βιβλία που κυκλοφόρησαν τους τέσσερις τελευταίους μήνες επέλεξα πέντε πραγματικά όμορφα βιβλία, που απευθύνονται κυρίως σε παιδιά νηπιαγωγείου και πρώτων τάξεων δημοτικού σχολείου. Τα βιβλία που ξεχώρισα είναι: «Το τραγούδι του Πέτρου» (εκδ. Καστανιώτη), «Το τερατάκι του Μίλο» (εκδ. Ψυχογιός), «Πώς να μετρήσεις ώς το ένα (Κι ούτε να σκεφτείς τα μεγαλύτερα νούμερα)» (εκδ. Ίκαρος), «Υπάρχουν στον Παράδεισο άσπρα γιασεμιά;» (εκδ. Κέδρος). Αγαπημένο μου, το βιβλίο των Maile Meloy και Felicita Sala: «Το χταπόδι τό ’σκασε» που κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Παπαδόπουλος και αναφέρεται στο δικαίωμα να ζουν ελεύθερα όλα τα πλάσματα της γης. Καλή σχολική χρονιά εύχομαι σε όλους και όλες!

Βιβλία που ξεχώρισαν

Το τραγούδι του Πέτρου
Νίνα Βαβούρη


Εικόνες: Ελίζα Βαβούρη
Καστανιώτης
Ο Πέτρος είναι ένας γάιδαρος που αγαπάει να παίζει λύρα και να τραγουδάει. Καθημερινά κατεβαίνει μόνος στην αγαπημένη του παραλία, αφού κανείς από τους άλλους γαϊδάρους δεν κάνει παρέα μαζί του. Σιγά σιγά μαζεύονται δίπλα του διάφορα ζώα, αφού το τραγούδι του είναι μαγικό.
Μια μέρα, μια βάρκα, που επιπλέει στα ρηχά, τραβά την προσοχή του. Πλησιάζει και βλέπει στριμωγμένο μέσα ένα μεγαλόσωμο ζώο. Αν και του μιλά, δεν παίρνει καμιά απάντηση. Έτσι, του κάνει νόημα να τον ακολουθήσει και σύντομα φτάνουν σπίτι του. Φυσικά, δεν αργούν τα νέα να διαδοθούν, πόσο μάλλον σε ένα μικρό νησί σαν και αυτό που ζει ο Πέτρος. Οι πρώτοι περίεργοι γάιδαροι κάνουν την εμφάνισή τους κι αρχίζουν τις ερωτήσεις. Ακολουθούν φήμες και κουτσομπολιά. Είναι τόσα πολλά, που ούτε η μουσική του δεν έχει τη δύναμη να τα σκεπάσει…
Ένα πολύ όμορφο βιβλίο κυκλοφόρησε πριν λίγους μήνες από τις εκδόσεις Καστανιώτη. Πρόκειται για μια καλογραμμένη και τρυφερή ιστορία που αναφέρεται στη διαφορετικότητα, τη φιλία, την αγάπη, την αποδοχή, και στο πόσο δύσκολο είναι ακόμα και σήμερα σε μια κλειστή κοινωνία να ενταχθεί οποιοσδήποτε δεν ακολουθεί τους κανόνες της. Η μουσική, απελευθερωτική και αναζωογονητική, έρχεται να υπενθυμίσει για ακόμη μια φορά τη σημασία της στη ζωή μας. Οι εικόνες της Ελίζας Βαβούρη εντυπωσιάζουν με τη δυναμική και τη μελαγχολία που εκπέμπουν.

Το τερατάκι του Μίλο


Κείμενο – εικόνες: Tom Percival
Μετάφραση: Πετρούλα Γαβριηλίδου
Ψυχογιός
Ο καλύτερος φίλος του Μίλο είναι ο Τζέι. Μένει ακριβώς δίπλα και περνάνε υπέροχα μαζί. Μια μέρα, όμως, μετακομίζει στην άλλη πλευρά του δρόμου ένα κοριτσάκι, η Σούζι. Ο φίλος του ο Τζέι πηγαίνει τακτικά σπίτι της χωρίς να ενημερώνει τον φίλο του. Ο Μίλο δεν αντέχει άλλο και ξυπνά το πρασινομάτικο τέρας της ζήλιας, το οποίο εμφανίζεται μπροστά του και δεν τον αφήνει σε ησυχία. «Ο Τζέι είναι δικός σου φίλος, όχι της Σούζι!», «Σε κοροϊδεύουν!», «Περνούν καλύτερα χωρίς εσένα!» του λέει. Έτσι, ο Μίλο αποφασίζει να σταματήσει να τους βλέπει. Η Σούζι, όμως, καταλαβαίνει πόσο λείπει ο ένας στον άλλο και πλησιάζει μια μέρα τον Μίλο…
Άλλο ένα βιβλίο του αγαπημένου συγγραφέα – εικονογράφου Tom Percival (Το ποτάμι, Ίκαρος, 2022 – Τα φτερά του Νόρμαν, Ψυχογιός, 2019) κυκλοφόρησε πριν από λίγους μήνες. Και αυτό ακολουθεί το γνωστό ύφος του δημιουργού. Λιτός, αλλά ουσιαστικός λόγος, αξιαγάπητοι χαρακτήρες, όμορφες εικόνες και πάντα ένα τρυφερό και μελαγχολικό κλείσιμο. Το θέμα του για άλλη μια φορά ενδιαφέρον. Η ζήλια και η δυσκολία διαχείρισής της από τον συμπαθέστατο ήρωα Μίλο. Η εμφάνιση του τρίτου προσώπου (της Σούζι) ταράζει τον κόσμο του και δεν ξέρει πώς να αντιδράσει. Άραγε, χωράει κι άλλος σε μια κολλητή παρέα; Βιβλίο που αξίζει να διαβαστεί από μαθητές νηπιαγωγείου και μικρών τάξεων δημοτικού σχολείου.

Πώς να μετρήσεις ώς το ένα
(Κι ούτε να σκεφτείς τα μεγαλύτερα νούμερα)


Caspar Salman
Εικόνες: Matt Hunt
Μετάφραση: Μαριλένα Πανουργιά
Ίκαρος
Ένα πραγματικά πρωτότυπο και χιουμοριστικό βιβλίο κυκλοφόρησε από τις εκδόσεις Ίκαρος. Από την πρώτη κιόλας σελίδα μάς παραξενεύει η προτροπή του συγγραφέα να ακολουθήσουμε τις οδηγίες. «Τι μπορεί να συμβεί, για να μην το κάνουμε αυτό;», «Άραγε, πόσο δύσκολο είναι να μετρήσει κανείς ώς το ένα;» είναι μόνο μερικά από τα ερωτήματα που μου έρχονται στο μυαλό. Ξεφυλλίζοντας το βιβλίο, γίνεται αμέσως κατανοητή η αρχική προτροπή του. Ενώ στα δύο πρώτα σαλόνια εμφανίζεται μόνο ένα αντικείμενο (ένα μήλο κι ένας ελέφαντας), στα επόμενα δεν συμβαίνει το ίδιο. Έτσι, στο τρίτο σαλόνι, ενώ κυριαρχούν δύο τεράστιες φάλαινες, ο συγγραφέας ζητά να βρούμε πόσα λουκάνικα βλέπουμε (υπάρχει ένα μικρό στη δεξιά σελίδα). Αντίστοιχα στο τέταρτο σαλόνι, ενώ κυριαρχούν τρία μεγάλα μπολ με σούπα, ο συγγραφέας ζητά να βρούμε πόσα μυγάκια κολυμπάνε στη σούπα (υπάρχει ένα στο μεσαίο μπολ).
Με το έξυπνο εύρημα αυτό, τα μικρά παιδιά θα παρακούσουν την εντολή. Φυσικά, και θα βρουν το ένα αντικείμενο που τους ζητά ο συγγραφέας, αλλά θα προχωρήσουν στην αρίθμηση. Είναι τόσο εντυπωσιακά τα αντικείμενα που παρουσιάζονται και με τέτοιο τρόπο τοποθετημένα στις σελίδες, που θα τραβήξουν το ενδιαφέρον τους. Αυτό που γνωρίζουμε σίγουρα είναι ότι θα κατακτήσουν τον αριθμό ένα. Μέχρι πού θα φτάσουν, όμως, στην αρίθμηση, πιστέψτε με, δεν το γνωρίζει κανείς.

Υπάρχουν στον Παράδεισο άσπρα γιασεμιά;


Μαρία Πιερή – Στασίνου
Εικόνες: Αποστόλης Ιωάννου
Κέδρος
Ο Αλέξανδρος πηγαίνει στην τρίτη Δημοτικού και ζει με τη μητέρα του σε ένα μικρό διαμέρισμα στον τρίτο όροφο μιας πολυκατοικίας. Από τη βεράντα του τις τελευταίες μέρες τράβηξε την προσοχή του ένα μυστηριώδες σπιτάκι. Δεν άργησε φυσικά να το πλησιάσει για να το παρατηρήσει καλύτερα. Η εξώπορτα ήταν κλειδαμπαρωμένη, γύρω από το σπίτι ορθωνόταν ένας ψηλός φράχτης, στην αυλή βρίσκονταν παντού αναποδογυρισμένοι σκόρπιοι τενεκέδες, και το κυριότερο… πίσω από τις σκουρόχρωμες κουρτίνες του παραθύρου, του φάνηκε πως κάποιος τον παρακολουθούσε. Σύντομα θα προσπαθούσε να πάρει περισσότερες πληροφορίες από τον Χαράλαμπο, έναν μαθητή από μεγαλύτερη τάξη, που το μαγαζί του πατέρα του βρισκόταν ακριβώς απέναντι από το μυστηριώδες σπίτι. Δυστυχώς, ούτε εκείνος είχε απαντήσεις στα ερωτήματά του. Αποφάσισε, όμως, να τον βοηθήσει. Έτσι, μαζί με άλλα δυο παιδιά, τον Λούη και τη Λητώ άρχισαν να καταστρώνουν τα σχέδιά τους…
Άλλη μια ωραία δουλειά από τη Μαρία Πιερή – Στασίνου, η οποία μας είχε συστηθεί το 2017 με το εξαιρετικό «Ζει το Ντόντο;» που είχε κυκλοφορήσει από τις ίδιες εκδόσεις. Συγκινητική η ιστορία και όμορφες οι ασπρόμαυρες εικόνες του Αποστόλη Ιωάννου. Το μυστήριο κυριαρχεί καθ’ όλη τη διάρκεια της ιστορίας και θα χρειαστεί να φτάσουμε στις τελευταίες σελίδες για να πάρουμε σχεδόν όλες τις απαντήσεις. Και λέω σχεδόν, γιατί ένα ερώτημα – σκόπιμα – θα παραμείνει αναπάντητο. Για παιδιά από τρίτη Δημοτικού και πάνω.

Αγαπημένο βιβλίο

Το χταπόδι το ’σκασε


Συγγραφέας: Maile Meloy
Εικόνες: Felicita Sala
Μετάφραση: Γιώργος Τσακνιάς
Εκδόσεις Παπαδόπουλος
Ηλικία: 3+
Το χταπόδι ζούσε ευτυχισμένο στη σπηλιά του. Χάζευε τους αστερίες, τα μύδια και τα ψάρια που πέρναγαν έξω από την πόρτα του. Καθάριζε την άμμο που έφερναν τα δυνατά κύματα στη σπηλιά του, ενώ δεν έχανε την ευκαιρία να τρώει τα καβουράκια που πότε πότε εισέρχονταν στον χώρο του. Μια μέρα πιάστηκε από έναν άνθρωπο και οδηγήθηκε σε ένα γυάλινο σπίτι που δεν έμοιαζε με τη σπηλιά του. Διαπίστωσε πως εκεί δεν ήταν μόνο του. Υπήρχαν και άλλα γυάλινα σπίτια με καρχαρίες, αστερίες και άλλους φιλοξενούμενους. Μια γυναίκα παρατηρούσε καθημερινά το χταπόδι. Του είχε μάθει να βγάζει και φωτογραφίες τους ανθρώπους που το επισκέπτονταν. Του έβαζε δοκιμασίες, το τάιζε καλά, αλλά εκείνο δεν ήταν ευχαριστημένο. Του έλειπε η παλιά του ζωή. Έτσι, ένα βράδυ, όταν τα φώτα έσβησαν, βγήκε από τη γυάλα του, σύρθηκε κάτω από την πόρτα και βρέθηκε κοντά στον ωκεανό…
Ένα πραγματικά ξεχωριστό βιβλίο με ένα δυνατό μήνυμα. Όλα τα πλάσματα της γης οφείλουν να είναι ελεύθερα και να ζουν στο φυσικό τους περιβάλλον. Δυστυχώς, δεν είναι όλα τυχερά, όπως ο ήρωας της δικής μας ιστορίας, που καταφέρνει τελικά να σπάσει τα δεσμά του και να επιστρέψει εκεί που πραγματικά ανήκει, όχι τυχαία βέβαια αφού το χταπόδι συγκαταλέγεται στα πιο ευφυή όντα του πλανήτη. Αξίζει να αναφερθεί πως το βιβλίο είναι βασισμένο σε πραγματική ιστορία. Το 2015 ένα χταπόδι με το όνομα Ίνκι το έσκασε από το Εθνικό Ενυδρείο της Νέας Ζηλανδίας, βγαίνοντας από το δοχείο του που δεν ήταν καλά κλεισμένο και μέσω ενός σωλήνα, επέστρεψε πίσω στον ωκεανό. Το βιβλίο αυτό αξίζει να συζητηθεί σε μια τάξη και να αποτελέσει αφόρμηση για περαιτέρω έρευνα γύρω από το θέμα. Απευθύνεται κυρίως σε μαθητές προσχολικής και πρωτοσχολικής ηλικίας.

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το