15η Φεβρουαρίου. Παγκόσμια Ημέρα κατά του Καρκίνου της Παιδικής και Εφηβικής Ηλικίας. Μία ημέρα που σε αντίθεση με την αμέσως προηγούμενή της δεν περιλαμβάνει δώρα και γιορτές, αλλά εκπροσωπεί τον τεράστιο αγώνα που καταβάλλουν εκατομμύρια οικογένειες σε όλο τον κόσμο, για να μπορέσουν τα παιδιά τους να κερδίσουν αυτό που στην πλειοψηφία των ανθρώπων προσφέρεται απλόχερα: Την υγεία και τη ζωή.
Ρεπορτάζ
ΚΑΤΕΡΙΝΑ ΛΑΜΠΡΟΝΙΚΟΥ
Τέτοιος είναι ο αγώνας που καταβάλλει και το ζεύγος Κουσιαρή, από τον Βόλο, από το 2019, όταν για πρώτη φορά το μοναχοπαίδι τους, ο Γιωργάκης, διαγνώστηκε με λευχαιμία μόλις στα 7 του χρόνια.
Ο αγώνας μεγάλος, η αγωνία ακόμη μεγαλύτερη. Το παιδί άρχισε να υποβάλλεται σε χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες, ενώ μετά τις επιτυχημένες παρεμβάσεις, ακολούθησε ένας χρόνος συντήρησης. Κι ενώ όλα έβαιναν καλά κι οι γιατροί διαβεβαίωναν τους γονείς ότι το ποσοστό επιτυχίας ανέρχεται στο 80%, εκείνοι πριν από έναν χρόνο διαπίστωσαν ότι το παιδί τους ανήκε στο 20% που η «κακιά αρρώστια» επιμένει να επιστρέφει. Έτσι, από τον Ιούνιο του 2022 και για σχεδόν οκτώ μήνες, ολόκληρη η οικογένεια κυριολεκτικά μετακόμισε στους Ξενώνες της Φλόγας στην Αθήνα.
Εκεί τους βρήκαν, τον περασμένο Οκτώβριο, οι εκπρόσωποι της Φλόγας Μαγνησίας, Κωνσταντίνα Τριανταφύλλου και Φωτεινή Χειμώνα, όταν βρέθηκαν στην Αθήνα προκειμένου να βοηθήσουν στο πλαίσιο της διοργάνωσης της μεγάλης τελετής για τα 40 χρόνια της «Φλόγας», που πραγματοποιήθηκε στο Κέντρο Πολιτισμού «Ελληνικός Κόσμος», στις 14 Οκτωβρίου, παρουσία της Προέδρου της Δημοκρατίας κ. Κατερίνας Σακελλαροπούλου.
Οι ξενώνες έγιναν το σπίτι τους
Για την οικογένεια Κουσιαρή, αλλά και για τέσσερις ακόμη οικογένειες από τον Βόλο, οι ξενώνες της «Φλόγας» έγιναν το σπίτι τους για το διάστημα που χρειάστηκε να κάνουν τις θεραπείες τους τα παιδιά.
Μιλώντας στη «Θ» η κ. Τασούλα Κουσιαρή, μητέρα του μικρού Γιώργου, είπε πως ήδη από την πρώτη φορά που το παιδί τους έκανε εισαγωγή για να αντιμετωπίσει τη λευχαιμία, η στήριξη της οικογένειας της «Φλόγας» ήταν ιδιαίτερα σημαντική, πέρα από αυτή που έλαβαν από τη δική τους οικογένεια, συγγενείς και φίλους. «Μας παρείχαν δωρεάν διαμονή στους ξενώνες, τρόφιμα για την ειδική διατροφή του Γιώργου, ενώ πλήρωσαν και κάποιες εξετάσεις», αποκάλυψε η κ. Κουσιαρή, η οποία μετά τη λήξη της πρώτης περιπέτειας, άρχισε κι η ίδια να δραστηριοποιείται ενεργά στη «Φλόγα» Μαγνησίας.
Όλα αυτά, όμως, σταμάτησαν όταν ο μικρός Γιώργος τον Ιούνιο του 2022 διαγνώστηκε εκ νέου με λευχαιμία και χρειάστηκε να κάνει ξανά εισαγωγή στο Παίδων Αθηνών, προκειμένου να υποβληθεί σε χημειοθεραπείες και ακτινοβολίες. Παράλληλα, οι γονείς του υποβλήθηκαν σε εξετάσεις, προκειμένου να διαπιστωθεί εάν είναι συμβατοί δότες μυελού των οστών. «Περιμένουμε τα αποτελέσματα των εξετάσεων, αν και συνήθως οι δότες βρίσκονται από το εξωτερικό, αφού, δυστυχώς, η Ελλάδα είναι πολύ πίσω στην κουλτούρα της δωρεάς μυελού των οστών» είπε η κ. Τασούλα.
Η επιστροφή και ο νέος αγώνας
Η οικογένεια επέστρεψε στο σπίτι της πριν από 10 περίπου ημέρες και πλέον ξεκινά έναν νέο αγώνα για να μπορέσει να προσαρμοστεί στην καινούργια πραγματικότητα.
«Ο Γιώργος είναι πολύ χαρούμενος που γύρισε στο σπίτι του. Περιμένουμε, πλέον, να ολοκληρωθούν οι διαδικασίες από το υπουργείο Παιδείας, ώστε να οριστεί δάσκαλος και να ξεκινήσει το παιδί τα κατ’ οίκον μαθήματα», σημείωσε η μητέρα του.
Τα προβλήματα, ωστόσο, δεν σταματούν, καθώς και οι δύο γονείς έχουν μείνει άνεργοι. Το γεγονός ότι έπρεπε να λείψουν για τόσο μεγάλο διάστημα, ώστε το παιδί να κάνει τη θεραπεία του, τους στοίχισε τις δουλειές τους. Η μητέρα επί 20 χρόνια εργαζόταν σε κατάστημα του Βόλου, από όπου, όμως, αναγκάστηκε να σταματήσει μετά την πρώτη εμφάνιση της λευχαιμίας στον Γιώργο. Στη συνέχεια απασχολήθηκε σε διάφορες εργασίες, με συμβάσεις ορισμένου χρόνου, όπως στην Καθαριότητα του Δήμου Βόλου και σε εργοστάσιο της περιοχής. Αντίστοιχα, ο πατέρας του παιδιού, εργαζόταν σε εργολάβο στον Δήμο, ενώ απασχολείται πλέον περιστασιακά σε αγροτικές εργασίες.
«Αμέσως θα ψάξουμε και οι δύο για δουλειά. Μας καθυστέρησε η κακοκαιρία και οι εργασίες που πρέπει να γίνουν στο σπίτι, το οποίο όλους αυτούς τους μήνες έμεινε κλειστό», είπε η κ. Τασούλα, η οποία παρ’ όλα αυτά δεν χάνει την αισιοδοξία της, αφού όλα πήγαν καλά για το παιδί της.
Η ίδια, πάντως, δηλώνει ότι, εφ’ όσον ομαλοποιηθεί η κατάσταση, θα δραστηριοποιηθεί στη «Φλόγα» Μαγνησίας εκ νέου, ενώ απευθύνει κάλεσμα προς όλους να συνδράμουν στο έργο του Συλλόγου Γονέων και Κηδεμόνων παιδιών με καρκίνο, καθώς, όπως τονίζει, «μας αφορά όλους. Να μη μας αφήνει αδιάφορους. Κανείς δεν ξέρει εάν και πότε θα μας χτυπήσει την πόρτα η αρρώστια».
350 παιδιά κάθε χρόνο νοσούν στην Ελλάδα
Η Παγκόσμια Ημέρα κατά του Παιδικού Καρκίνου γιορτάζεται κάθε χρόνο στις 15 Φεβρουαρίου, με πρωτοβουλία της Διεθνούς Ένωσης Γονέων με Καρκινοπαθή Παιδιά (International Confederation of Childhood Cancer Parent Organizations (ICCCPO), για την ενημέρωση της διεθνούς κοινής γνώμης για τις παιδικές νεοπλασίες (καρκίνους) και για την ευαισθητοποίηση του ευρύτερου κοινωνικού περιβάλλοντος σχετικά με τις ανάγκες των παιδιών που νοσούν από καρκίνο σε όλο τον πλανήτη.
Ο καρκίνος είναι η νούμερο ένα αιτία θανάτου από ασθένεια σε παιδιά μεγαλύτερα του έτους. Το 2020 διαγνώστηκαν στην Ευρώπη 15.500 παιδιά και έφηβοι με καρκίνο και 2.000 μικροί ασθενείς έχασαν τη ζωή τους. Στην Ελλάδα 300 – 350 παιδιά και έφηβοι διαγιγνώσκονται με καρκίνο κάθε χρόνο.