Την παύση της εφαρμογής του θεσμού των ΔΥΕΠ και την ένταξη όλων των Προσφυγόπουλων σε τυπικά σχολεία με την υποστήριξη διαδικασιών ελληνομάθειας σε Τάξεις Υποδοχής ΖΕΠ Ι, εισηγείται ο Διευθυντής Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας Σωκράτης Σαβελίδης , με υπόμνημα στον υπουργό Κώστα Γαβρόγλου. Για τη μεταβατική περίοδο ο κ. Σαβελίδης προτείνει ενέργειες δια των οποίων θα πραγματοποιείται ενημέρωση των στελεχών της υπηρεσίας μας αλλά και του κοινού για το πνεύμα και το γράμμα της ισχύουσας νομοθεσίας η οποία προάγει τη φοίτηση των προσφυγόπουλων σε τακτικό σχολείο.
Ο κ. Σαβελλίδης Μαγνησίας επισημαίνει στον υπουργό Παιδείας ότι: Οι ΔΥΕΠ απομακρύνουν τα προσφυγόπουλα από τους έλληνες συμμαθητές τους: Οι ΔΥΕΠ παρότι κατά γενική ομολογία ήταν η αμεσότερη λύση το χρόνο ίδρυσής τους, σήμερα, απομακρύνουν τα προσφυγόπουλα από τους Έλληνες συμμαθητές τους, συντελούν στην απομόνωσή τους, ευνοούν στην κακώς εννοούμενη ομαδοποίηση με όλα τα ανεπιθύμητα αποτελέσματά της, στερούν τη δυνατότητα ένταξής τους στην κοινωνία και περιορίζουν όλα τα προαναφερθέντα ωφελήματα για το ελληνικό σχολείο και τους ήδη φοιτώντες μαθητές. Οι “ευχαριστημένοι” από τη φοίτηση των προσφυγόπουλων σε ΔΥΕΠ : Άποψή μας αποτελεί το ότι εκείνοι οι οποίοι «είναι ευχαριστημένοι» από τη φοίτηση των προσφυγόπουλων σε ΔΥΕΠ είναι όσοι θέλουν ή ευκολύνονται να απομονώσουν τα προσφυγόπουλα από τους έλληνες μαθητές, πράγμα το οποίο επιτυγχάνεται με τον πιο «ανώδυνο» τρόπο, με τη φοίτησή τους σ’ αυτές.
Το δίλημμα: Αντιμετωπίζοντας το θέμα στην ουσία του, αντιμετωπίσαμε το δίλημμα στο να μεριμνήσουμε για τη φοίτηση των προσφυγόπουλων σε ΔΥΕΠ ή να προβούμε στις συνήθεις διαδικασίες εγγραφής τους σε τυπικά σχολεία με την υποστήριξη Τάξεων Υποδοχής. Βεβαίως το δίλημμα δε διήρκεσε πολύ αφού η φοίτηση των προσφυγόπουλων σε τυπικό σχολείο αποτελεί την επιλογή με τα περισσότερα πλεονεκτικά χαρακτηριστικά τόσο για την κάλυψη της αναγκαιότητας της ουσιαστικής εκπαιδευτικής ένταξης των παιδιών προσφύγων όσο και για το όφελος των ήδη φοιτούντων μαθητών των τυπικών σχολείων με πρωταρχική ωφέλεια την καλλιέργεια των αρχών του ανθρωπισμού.
Οι πιέσεις: Επιχειρήσαμε και πετύχαμε τη δρομολόγηση της ένταξη ΟΛΩΝ των προσφυγόπουλων σε τυπικό σχολείο με υποστήριξη Τάξεων Υποδοχής. Όμως στην προσπάθειά μας αυτή, δεχθήκαμε σημαντικές πιέσεις στο να κατευθύνουμε, μεγάλο αριθμό αυτών των παιδιών σε ΔΥΕΠ. Αυτές οι πιέσεις δεν προέρχονταν από πολίτες οι οποίοι αυτοαποκαλούνται «ανθρωπιστές» αλλά εφευρίσκουν χίλια προσχήματα για να μη καθίσουν τα ελληνόπουλα στο ίδιο θρανίο με προσφυγόπουλα… Οι πιέσεις αυτές προέρχονταν από υπηρεσιακά στελέχη δια προφορικών εντολών ή σχετικών εισηγήσεων αλλά κι από συνδικαλιστές, χωρίς κανένα ευσταθές επιχείρημα –κατά την άποψή μας-.
Ισότητα , απαλοιφή των διακρίσεων: Τα προαναφερθέντα μας οδηγούν στη διαπίστωση ότι στο πεδίο της εκπαίδευσης των παιδιών των προσφύγων, παρουσιάζεται το φαινόμενο του να προάγονται, μάλλον αθέλητα, τακτικές αντίθετες στις αρχές του εκπαιδευτικού μας συστήματος όπως αυτές προσδιορίζονται από το Άρθρο 1 του Ν 1566/85 περί ανθρωπισμού, ισότητας, απαλοιφής των διακρίσεων, της αποτελεσματικότητας της ένταξής τους στο σχολείο και την κοινωνία αλλά και της ανάπτυξης της πολυδύναμης ικανότητας του ελληνικού σχολείου.