Τοπικά

Ο Λαρισαίος που μιμήθηκε τον… Φειδιππίδη

Τον άθλο που Φειδιππίδη με μοναδικό σκοπό να ακουστεί το όνομα της Λάρισας, μιμήθηκε με απαράμιλλο τρόπο ο Νίκος Κόντης που αν και αγγίζει τα 50 του χρόνια κατάφερε να αποδείξει πως η θέληση και το πείσμα παίζουν μεγάλο ρόλο στην επίτευξη στόχων, ό,τι είδους και αν είναι αυτοί.

 
Ξεκίνησε από την Ακρόπολη και αφού διένυσε 246 χιλιόμετρα σε 34 περίπου ώρες έφτασε μέχρι τη Σπάρτη. Πήρε μερικές ανάσες και κατέθεσε στην «Ε» όσα έζησε και όσα ένοιωσε με το σπουδαίο αυτό κατόρθωμα που είναι παγκοσμίου φήμης.
Ας τα πάρουμε όμως από την αρχή: Η μάχη του Μαραθώνα το 490 π.Χ., η πλέον περίφημη μάχη της παγκόσμιας ιστορίας, αποτελεί σταθμό και αφετηρία της ιστορίας του πολιτισμού. Δυόμισι περίπου χιλιάδες χρόνια μετά την ιστορική αυτή μάχη γεννιέται στην Ελλάδα ένα αθλητικό γεγονός άρρηκτα συνδεδεμένο μαζί της. Αφετηρία του στάθηκε η αφήγηση του Ηρόδοτου για τη μάχη του Μαραθώνα. Ο μεγάλος ιστορικός της αρχαιότητας, περιγράφοντας πολλά χρόνια αργότερα τις λεπτομέρειες της μάχης, αναφέρεται στο κατόρθωμα ενός Αθηναίου ημεροδρόμου, του Φειδιππίδη, τον οποίον οι Αθηναίοι στρατηγοί έστειλαν στη Σπάρτη για να ζητήσει τη βοήθειά της προκειμένου να ενισχυθούν οι ολιγάριθμες δυνάμεις των Αθηναίων απέναντι στην επερχόμενη ασιατική πλημμυρίδα στον Μαραθώνα. Σύμφωνα πάντα με τον Ηρόδοτο, ο Φειδιππίδης έφτασε στη Σπάρτη “την επομένη της αναχώρησής του” από την Αθήνα.

 
Έτσι και ο Λαρισαίος Νίκος Κόντης το πέτυχε μέσα σε 33 ώρες και 52 λεπτά. Χωρίς σταματημό. Τρέξιμο, τρέξιμο, τρέξιμο…. Όμως για να φτάσει ως αυτό το επίπεδο πέρασε από πολλά άλλα προηγουμένως.

 
Ξεκίνησε να τρέχει παιδί ακόμα από το γυμνάσιο. Όσο περνούσαν τα χρόνια ανέβαζε και τα χιλιόμετρα. Σπουδές, δουλειές κάποιοι τραυματισμοί, άλλες ενασχολήσεις τον απομάκρυναν από το τρέξιμο. «Το 2012 όμως» θυμάται «βρισκόμουν σε ένα χωριό πάνω στον Αϊ Νικόλα για τον αγώνα του Ευχίδειου Άθλου και εντυπωσιάστηκα από το γεγονός και μόνο πως υπάρχει τέτοιος αγώνας».
Ξανάρχισε προπονήσεις, έτρεξε στο Πήλιο 63 χλμ., στον Κίσσαβο, στον Όλυμπο, στην Ψάθα, στον Ευχείδιο Άθλο τα 107 χλμ., μετά στον Ολύμπιο Δρόμο από την Αρχαία Νεμέα στην Αρχαία Ολυμπία τα 180 και δεν σταματούσε. Έκανε τον Ευχείδιο με επιστροφή 215 χλμ. δηλαδή από Δεφλούς στις Πλαταιές και πάλι πίσω. Ήταν έτοιμος για τον Σπάρταθλο.

 
«Ήθελα να το κάνω για τη Λάρισα. Δεν υπήρχε άλλος Λαρισαίος που να το έχει κάνει και γι’ αυτό τον λόγο το αποφάσισα», λέει και συνεχίζει για το μυστικό της επιτυχίας: «Φροντίζεις να είσαι πάντα ξεκούραστος. Σταματάς σε κάποια σημεία και δεν πας γρήγορα. Πας με τέμπο που δεν πρέπει να σε κουράζει και να σου αφήνει δυνάμεις. Σταματάς για ένα μασάζ ή ένα φαγητό, όταν περάσει το 24ωρο μπορείς να ξεκουραστείς, όμως εγώ δεν ξεκουράστηκα».

 
Μηχανολόγος μηχανικός που εργάζεται στα δίκτυα. Σκληρή δουλειά μα πάντα βρίσκει χρόνο να προπονείται. Όχι όμως πολύ αλλά «τις μισές ώρες από αυτές που προπονούνται οι αθλητές των μεγάλων αποστάσεων. Αν κάποιους βγάζει 400 χλμ. τον μήνα εγώ κάνω τα μισά. Θέλω να είμαι ξεκούραστος» γιατί όπως λέει «υπάρχει το νευρικό και μυϊκό σύστημα. Αν το νευρικό δεν είναι ξεκούραστο όσο ξεκούραστοι να είμαστε μυϊκά δεν μπορούμε να κάνουμε τίποτα».
Μα αν νομίζετε πως η απόσταση των 246 χλμ. είναι η μεγαλύτερη που έχει κάνει γελιέστε. Καθώς έτρεξε και στον Δόλιχο τα 255 χλμ. από τους Δελφούς στην Αρχαία Ολυμπία, σε 44 ώρες…

Πηγή: Ελευθερία

Προηγούμενο ΆρθροΕπόμενο Άρθρο
Μοιραστείτε το