* Του Κώστα Δελημήτρου, βουλευτή Μαγνησίας του ΣΥΡΙΖΑ
Κατεξοχή διαφωτιστική και ιδιαίτερα χρήσιμη υπήρξε η συζήτηση στη Βουλή την οποία κάλεσε ο Πρωθυπουργός για να ενημερώσει την εθνική αντιπροσωπεία για την πορεία των διαπραγματεύσεων.
Μέσα σε λίγες ώρες, επαναβεβαιώθηκαν με κατηγορηματικό τρόπο στους πολίτες όσα ήδη είχαν αντιληφθεί οι ίδιοι σε μεγάλο βαθμό.
Ας δούμε τα πιο βασικά.
Οι τοκογλύφοι – δανειστές καταρχήν, επιμένουν με κάθε τρόπο να ακυρώσουν τη λαϊκή εντολή της 25ης του Γενάρη και να σύρουν σε υποχώρηση την κυβέρνηση, αλλά και να τσακίσουν τον ελληνικό λαό που όρθωσε το ανάστημά του και ανέδειξε αριστερή κυβέρνηση, τη μόνη στην Ευρώπη, μέσα σ’ ένα πολιτικό περιβάλλον ιδιαίτερα αφιλόξενο και εχθρικό.
Επιπλέον, φανερώθηκε η ένδεια επιχειρημάτων, τακτικής και στρατηγικής της αντιπολίτευσης στο σύνολό της, τόσο των δυνάμεων που στήριξαν τις καταστροφικές αντιλαϊκές πολιτικές την τελευταία πενταετία και οδήγησαν τη χώρα στον όλεθρο (ΝΔ, ΠΑΣΟΚ), όσο και αυτών που διακαώς επιζητούν να πάρουν τη θέση τους σαν καινούργιο πολιτικό προσωπικό των απανταχού κεφαλαιοκρατών (Ποτάμι). Το μοναδικό που μπορούν να κάνουν όλοι αυτοί, είναι να καταθέτουν πιστοποιητικά νομιμοφροσύνης στους ολετήρες μιας πατρίδας κι ενός λαού, του ελληνικού.
Από τη μεριά του, το ΚΚΕ εγκλωβισμένο στην (ανύπαρκτη) πολιτική συμμαχιών που διαθέτει, δεν μπορεί και δεν θέλει να αντιληφθεί την αντικειμενικά προοδευτική ανάγκη στήριξης της Κυβέρνησης της Αριστεράς που συγκρούεται με τους λόγους και τις αιτίες που κρατούν τη χώρα στην οπισθοδρόμηση. Μοιραία, φτάνει στο σημείο να ταυτίζει τη νέα κυβέρνηση με τους προκατόχους της στερώντας έτσι σημαντικό πλεονέκτημα τόσο από τον εαυτό του (μικρό το κακό), όσο και από την υπόθεση της νίκης της Αριστεράς στην πατρίδα μας (πολύ μεγαλύτερο).
Και βέβαια, το μεγαλύτερο πολιτικό απότοκο της προχτεσινής συζήτησης είναι η κατηγορηματική δήλωση του Πρωθυπουργού, ότι δηλαδή “αυτή η Κυβέρνηση, αυτή η Βουλή, Μνημόνια ΔΕΝ πρόκειται να υπογράψει σε καμιά περίπτωση”
Είναι μια δήλωση που αποκτά ιδιαίτερη βαρύτητα, όχι γιατί κομίζει κάτι το νεωτερικό, αλλά γιατί επιβεβαιώνει την αμετακίνητη θέση της κυβέρνησης της Αριστεράς (ιδιαίτερα και μετά τις ασφυκτικές πιέσεις και τα “τελεσίγραφα” των θεσμών) να ενταφιάσει μια για πάντα τις πολιτκές που κατέστρεφαν τη χώρα και έσπερναν την απόγνωση στους πολίτες της.
Αποτελεί απάντηση σε όλους όσους (αλλοδαπούς και εγχώριους) απεργάζονται σενάρια είτε “αριστερής παρένθεσης”, είτε απομάκρυνσης της κυβέρνησης και του ΣΥΡΙΖΑ από τα κινηματικά και ριζοσπαστικά της συστατικά που τον κρατούν για χρόνια γειωμένο με την κοινωνία, τους πόθους και τις ανάγκες της, είτε πολύ περισσότερο, φαντασιώσεων από το εσωτερικό μνημονιακό μπλοκ κυβερνήσεων “εθνικής ενότητας” σε στυλ Παπαδήμου, που σκορπούν τον τρόμο και μόνο στο άκουσμά τους.
Ακριβώς πάνω στη βάση αυτής της δήλωσης του Πρωθυπουργού, η Κυβέρνηση απέρριψε το τερατώδες και προκλητικό σχέδιο συμφωνίας που απέστειλαν οι θεσμοί με πετσόκομμα μισθών και
συντάξεων, θηριώδεις αυξήσεις στο ηλεκτρικό κλπ. Φυσικά, δεν ευθύνονται μονάχα οι εταίροι για την παραφροσύνη που γεννούν τα σχέδιά τους. Είναι σχέδια που βασίζονται πάνω στις προτάσεις των ντόπιων συνεργατών τους, της συγκυβέρνησης Σαμαρά- Βενιζέλου, που αδίστακτα κατέστρεφαν τη χώρα προκειμένου να κερδίζουν την εύνοια των πολιτικών τους προϊστάμενων.
Είναι ξεκάθαρο πια σε όλους πως η Κυβέρνηση οφείλει να κινηθεί πάνω στις γραμμές της υπεράσπισης των λαϊκών συμφερόντων και να περάσει άμεσα στην υλοποίηση ενός σχεδίου που θα στηρίζεται στις προεκλογικές δεσμεύσεις και προγραμματικές εξαγγελίες της. Είναι ώρα να περάσουν στο προσκήνιο, ζητήματα όπως τα παρακάτω:
Αμεση εθνικοποίηση των τραπεζών με όσα συνοδευτικά μέτρα είναι απαραίτητα για να διασφαλισθεί και να λειτουργήσει με καθαρά παραγωγικά, αναπτυξιακά και κοινωνικά κριτήρια.
Εγκαθίδρυση της δημοκρατικής νομιμότητας και διαφάνειας στα κυρίαρχα μέσα ενημέρωσης, μαζί με τον ουσιαστικό έλεγχο των δανειακών και άλλων υποχρεώσεων τους.
Αμεσος τερματισμός κάθε πλέγματος προστασίας της διαπλεκόμενης ολιγαρχίας στη χώρα.
Αρση των προνομίων, των προνομιακών ρυθμίσεων και της ασυλίας των μεγάλων οικονομικών συμφερόντων.
Ουσιαστική φορολόγηση του μεγάλου πλούτου, των μεγάλων περιουσιών, των πολύ μεγάλων εισοδημάτων και της υψηλής κερδοφορίας των μεγάλων επιχειρήσεων.
Αμεση και πλήρης επαναφορά, κατοχύρωση και τήρηση στην πράξη, των εργασιακών και συνδικαλιστικών δικαιωμάτων του κόσμου της εργασίας.
Κάθε εναλλακτική λύση για μια αντιμνημονιακή προοδευτική πορεία και πρώτα από όλα η διακοπή πληρωμής του χρέους, όσες δυσκολίες και αν έχει, είναι πολύ προτιμότερη για τη χώρα, γιατί κυρίως προσφέρει ελπίδα και προοπτική στον τόπο.
Είναι σημαντικό το επόμενο διάστημα η κυβέρνηση να απευθυνθεί ανοιχτά στο λαό, περιγράφοντας όλα τα δεδομένα, με στόχο αφενός τον απεγκλωβισμό της κοινωνίας από λογικές μονόδρομων και αφετέρου για να διαμορφώσει αποφασιστικά τους όρους ενός πολιτικού κινήματος διεξόδου, το οποίο θα αγωνιστεί για μια άλλη πορεία από αυτήν που επιχειρούν να διαμορφώσουν με τετελεσμένα οι δανειστές. Για να δημιουργηθεί μια Ελλάδα η οποία μπορεί να παράγει, να δημιουργεί, να ζει, να είναι κυρίαρχη.
Ο λαός μας υπέφερε πολλά όλη την τελευταία πενταετία, με θυσίες χωρίς κανένα αντίκρυσμα.
Είναι ο ίδιος λαός που με συνέπεια και αποφασιστικότητα στέκεται και θα σταθεί πολύ περισσότερο στο πλάι της κυβέρνησης της Αριστεράς από τη στιγμή που αντιλαμβάνεται πως αυτή προασπίζει τον καθημερινό του μόχθο, την ανάγκη του για ζωή που να καλύπτει τις ανθρώπινες ανάγκες.
Είναι ο ίδιος λαός που μεγαλούργησε πολλές φορές στο παρελθόν όταν τον κέρδισαν αξίες, οράματα και ιδανικά αντάξια της ελυθερίας και της ανθρώπινης αξιοπρεπειας. Κι επειδή ποτέ η Αριστερά δε θέλησε έναν λαό μειωμένων προσδοκιών, είναι έτοιμος να διεκδικήσει και να κατακτήσει το παρόν και το μέλλον του.
Ο καθένας, μπροστά στις ευθύνες του.