Tου Γ. Καπουρνιώτη
Ο Αύγουστος είναι ο πιο ελληνικός μήνας. Ο Αύγουστος σημαίνει διακοπές. Κατεβάζεις το γενικό στον πίνακα του σπιτιού σου και δίνεις τα κλειδιά στον κολλητό σου ή στην κολλητή σου, ώστε να μπαίνει να ποτίζει, όποτε ευκαιρεί τις γλάστρες σου ή τον κήπο σου. Αύγουστος είναι διακοπές και διακοπές σημαίνει: «διακόπτω κάθε δραστηριότητα». Κανείς άλλος μήνας, τόσο διακοπές. Μήνας που δεν θα κάνεις τίποτα. Μήνας που ισοδυναμεί με ένα φουσκωτό «κροκόδειλο» στρώμα. Τον παίρνεις ανεβαίνεις πάνω εσύ και τα παιδιά σου, γίνεστε όλοι μια ηλικία και με το φόβο να ξεφουσκώσει από το… βάρος, «τραβάτε κουπί» μέσα στο κύμα. Με γέλια και βρεξίματα. Μήνας που θα κάθεσαι δίπλα στη θάλασσα, θα κρατάς ένα μοχίτο στο χέρι (λέμε τώρα) και θα μιλάς στα τηλέφωνα, στα sms, στα viber και στα messenger, για όλα και προπάντων για όλους. Αύγουστος είναι ένα μπαρ, χαμένο μέσα στην άμμο και την πέτρα μιας ελληνικής γωνιάς που απλά εκεί, σκάει το κύμα. Όταν λέμε μπαρ – μη φανταστείτε… ένα ψυγειάκι να έχει τα βασικά και παγωμένα. Να φτιάχνει καφέδες, να σου βάζει πάγο στον κουβά με τις μπύρες που θα φέρνει και στις «μεγάλες πείνες» να σου ζητάει υπέρογκα ποσά, για ένα club sandwich και ένα μισοπατημένο tost. Και όσο και αν η κρίση μάς χτυπά αλύπητα, όσο κι αν στερεί το βαλάντιο από τη τσέπη, ο Έλληνας τον Αύγουστο θα τον ζει, καμαρωτός και με αξιοπρέπεια, γιατί ο Αύγουστος είναι ένας μήνας που δεν έχει μέρες: Δευτέρα, Τρίτη, Τετάρτη. Μόνο ημερομηνίες. «Θα λείπω 7 με 28 Αυγούστου».
Και έρχεται η ώρα και η στιγμή που αρχίζει η επιβίβαση στα πλοία. Οι αδειούχοι του Αυγούστου αναχωρούν μαζικά. Η κίνηση στα λιμάνια αυξημένη. Οι ταξιδιώτες βρίσκονται μια ώρα πριν την προγραμματισμένη αναχώρηση των πλοίων, ώστε να αποφευχθούν τυχόν προβλήματα κατά την επιβίβαση. Μάλιστα, αν το πλάνο δείχνει την πλάτη των ταξιδιωτών, μοιάζει με εκείνο το συννεφιασμένο πρωινό της 6ης Ιουνίου 1944, όπου πραγματοποιήθηκε η μεγαλύτερη στρατιωτική επιχείρηση του Β’ Παγκοσμίου Πολέμου: η απόβαση στην Νορμανδία. Έχει κανένας μας προσέξει την μεγάλη ομοιότητα που έχει η επιβίβαση των συμμαχικών δυνάμεων με την αναχώρηση των Ελλήνων για τις διακοπές του Αυγούστου; Όλοι με ένα σακίδιο στην πλάτη, μοιάζουν ακριβώς με τους 156.000 στρατιώτες (73.000 Αμερικανοί και 83.000 Βρετανο – Καναδοί) που θα αποβιβάζονταν στη Νορμανδία, καθώς βαδίζουν δίπλα στα αυτοκίνητα και χώνονται μέσα στο στόμα του μεταλλικού θηρίου. Οι ομοιότητες διατηρούνται και κατά τη διάρκεια του πλου. Στριμωγμένοι, καθισμένοι στο δάπεδο, τρώνε κάτι στο χέρι. Εντάξει, οι στρατιώτες δεν είχαν γύρω τους παιδάκια να τρέχουν και να φωνάζουν, στοιχείο που έκανε την πλεύση τους πιο υποφερτή. Άλλωστε αν είσαι τόσο άτυχος και μπεις σε πλοίο για Σποράδες στο οποίο βρίσκονται πολλά παιδάκια, εύκολα θα άλλαζες τη θέση σου με εκείνο του αγροτόπαιδου από τη Νεμπράσκα που ξεκίνησε για να φάει τη σφαίρα κατακούτελα στις ακτές της Ευρώπης. Τουλάχιστον εκείνος δεν άκουγε παιδάκια να τσιρίζουν…
Και έρχεται η ώρα της απόβασης. Οι στρατιώτες βρήκαν απέναντι τους ναζί με πολυβόλα, ενώ οι παραθεριστές του Αυγούστου βρίσκουν τύπους με «Rooms to Let», ταξιτζήδες και ένα ολόκληρο στρατό από ανθρώπους που τους σημαδεύουν στο πορτοφόλι. Μη βιαστείτε να βγάλετε εύκολα συμπεράσματα για το ποιος την έχει πιο άσχημα. Ο ναζί θα σου φυτέψει μια σφαίρα και θα ησυχάσεις. Ο άλλος στο νησί μπορεί να σε ποτίσει μπόμπα, να σου νοικιάσει μία γουρούνα- σκοτώστρα – θα σε ξεκάνει αργά και βασανιστικά. Ο στρατιώτης που πήγε στη Νορμανδία είδε εικόνες φρίκης. Διαμελισμένα κορμιά, ερειπωμένα κτίρια, εικόνες καταστροφής. Ο παραθεριστής στο νησί θα δοκιμαστεί περίπου με τον ίδιο τρόπο. Η καταστροφή είναι μπροστά στα μάτια του, γιατί θα δει τον προϋπολογισμό του να ξεφεύγει λόγω των υψηλών τιμών στα καύσιμα, στα ακτοπλοϊκά εισιτήρια και όχι μόνο… Κτίρια με εξαμβλωματική όψη και αυθαίρετα πανωσηκώματα, τιμές δωματίων στα ξενοδοχεία που έχουν πάρει την ανιούσα, ακόμα και για τα ενοικιαζόμενα δωμάτια, που προσφέροντας τα βασικά, τιμώνται ακόμα και… 100 ευρώ την βραδιά. Έχουν γίνει όλα RBNB με αποτέλεσμα όσα υπάρχουν, οι ιδιοκτήτες να έχουν εκτοξεύσει απίστευτα τις τιμές και όσοι έχουμε ενοίκιο να ζητάνε τρελές αυξήσεις… και δεν τους νοιάζει να σε προσβάλουν, ακόμη και να σε πετάξουν στο δρόμο. Ίσα ίσα θα το νοικιάσουν ακόμα πιο ακριβά, σε «παχυλά» πορτοφόλια, ενώ ο Έλληνας δεν μπορεί να απολαύσει την πατρίδα του. Έχουμε ένα οικόπεδο που είναι πραγματικά πανέμορφο, και αντί να το απολαμβάνουμε, προκαλούμε μια καταστροφή χωρίς προηγούμενο. Πουθενά αλλού στον κόσμο δεν συμπεριφέρονται έτσι ούτε στον φυσικό πλούτο της πατρίδας τους, ούτε στις τιμές… Όσο αφορά δε το φαγητό, ο στρατιώτης έφαγε σίγουρα καλύτερα και πιο φθηνά, ασυζητητί, όταν την ίδια ώρα, σε νησί των Κυκλάδων, αν θέλει κανείς να πιει ένα καφέ θα πρέπει να δώσει τουλάχιστον 5 ευρώ, για ένα σάντουιτς περίπου 10 ευρώ, για μία μπάλα παγωτό θα δώσει 7 ευρώ, ενώ ένα μπουκαλάκι νερό των 500 ml κοστίζει σε πολλές περιπτώσεις δύο ευρώ. Αυτή που είναι… άπιαστη, είναι η μερίδα γύρου που ξεκινά από τα 17 ευρώ και φτάνει μέχρι τα 23€!
Εν κατακλείδι, ο στρατιώτης στη Νορμανδία πολέμησε για την πατρίδα του. Ο Έλληνας παραθεριστής αισθάνεται ότι τον πολεμάει η πατρίδα του.