Στον απόηχο της πρόσφατης θεομηνίας που έπληξε την περιοχή του Βόλου, ο Ιατρού Παναγιώτης, ιδιοκτήτης συνεργείου καθαρισμού, Μιλώντας στην «Θ», ανέφερε τις ζημιές που υπέστησαν οι πολίτες, τα συναισθήματα που κυριαρχούσαν και τα προβλήματα που αντιμετώπιζε ο κλάδος.
Μετά το πέρας της καταστροφικής πλημμύρας στην πόλη, χιλιάδες ήταν οι κατοικίες, τα υπόγεια και οι αποθήκες που υπέστησαν ζημιές εκατομμυρίων ευρώ από το νερό μέσα σε λίγες μόνο μέρες. Για την επιστροφή σε κάποια κανονικότητα, ήταν αναγκαίος ο καθαρισμός των χώρων που πλημμύρισαν από το νερό και την λάσπη, με αποτέλεσμα την επιτακτική ανάγκη για συνεργεία καθαρισμού.
Ο κ. Ιατρού, ανέφερε στην «Θ» πως το έργο των συνεργείων αυτών ήταν δύσκολο, λόγω των συνεχών διακοπών της ηλεκτροδότησης και της υδροδότησης που συνέβαιναν. Οι ανάγκες για αυτές τις υπηρεσίες εξακολουθούν να είναι τεράστιες τόσες ημέρες μετά, με αποτέλεσμα να υπάρχουν μεγάλες καθυστερήσεις στην εξυπηρέτηση των πληγέντων. Αυτό που ο ίδιος ξεχώρισε από τις καταστάσεις που βίωσε ήταν η “απελπισία” στα μάτια των ανθρώπων. Όπως αναφέρει, πολλά νοικοκυριά αναγκάστηκαν να πετάξουν τεράστιους όγκους φαγητού λόγω έλλειψης ρεύματος στις συσκευές συντήρησης. Έπιπλα και συσκευές μεγάλης αξίας καταστράφηκαν σε λίγες στιγμές, ενώ μόνο το 3% με 5% των νοικοκυριών που επισκέφθηκε είχαν κάποιου είδους ασφάλεια που θα μεριμνούσε για την αποζημίωση λόγω της θεομηνίας. Στην περιοχή της Νεάπολης, υπήρχαν περιπτώσεις όπου το νερό έφτανε ακόμα και τα 1.20 μέτρα. Παρά την βοήθεια της πυροσβεστικής που άντλησε το νερό, ολόκληρα νοικοκυριά είχαν παραδοθεί στις λάσπες. Στον οικισμό Λουζίνικο βόρεια του Φυτόκου, το νερό έκλεισε τον δρόμο σε κάποιες αγροικίες, με αποτέλεσμα να αποκλειστούν εντελώς από τον οικισμό. Όπως διηγείται, η κατάσταση ήταν τόσο ακραία που οι άνθρωποι αναγκάζονταν να σφάζουν πουλερικά για να τραφούν.
Κλείνοντας, ο κ. Ιατρού, μοιράστηκε μία ιστορία που βίωσε μία από αυτές τις ημέρες και ξεχώρισε: “Υπήρχε ένα άνθρωπος με ειδικές ανάγκες σε ένα σπίτι, ο οποίος έμενε με την υπερήλικη μητέρα του, μη έχοντας κανέναν άλλο να του σταθεί, ούτε από άποψη υγιεινής ούτε από άποψη τροφής. Δεν είχε καμία βοήθεια πέραν την βοήθεια των γειτόνων, που τους βοήθησαν όσο μπορούσαν. Έστειλα και εγώ ένα δικό μου άτομο. Ήταν η χειρότερη περίπτωση αυτών των ημερών που βίωσα, σε όλα τα επίπεδα».
ΓΙΩΡΓΟΣ ΒΑΪΣΜΕΝΟΣ