Ο Βόλος και η Μαγνησία βρίσκονται μπροστά στο φάσμα μιας δεύτερης περιόδου αποβιομηχάνισης μετά από αυτή της δεκαετίας ’85 – ’95, που οδηγεί σε δραματική επιδείνωση της τοπικής οικονομίας και σε εκρηκτική αύξηση της ανεργίας.
Μετά την Coca-Cola και τη ΒΙΣ που έκλεισε τη μονάδα παραγωγής χαρτιού, η ΙΜΑΣ βάζει «λουκέτο» και αφήνει στο δρόμο 138 εργαζόμενους, σε ένα Νομό που η ανεργία αγγίζει το 40%.
Μέσα σε οκτώ μήνες απολύθηκαν από τη ΒΙΣ 38 άτομα, από την ΙΜΑΣ 138 και η Coca-Cola έφυγε, στερώντας από την τοπική οικονομία πολύτιμους πόρους, με 150 εργαζόμενους να αποχωρούν από την παραγωγική δραστηριότητα του Νομού.
Τη δεκαετία του ’90 η Μαγνησία έζησε τον εφιάλτη της αποβιομηχάνισης, με μεγάλες εταιρείες να βάζουν λουκέτο και άλλες να «μετακομίζουν» για άλλες πολιτείες, αφήνοντας πίσω χιλιάδες άνεργους, αλλά και την τοπική οικονομία με πολύ σοβαρά «τραύματα», που έκανε αρκετά χρόνια να επουλώσει και εν πολλοίς να ξεπεράσει.
Ανάμεσα στα εργοστάσια που έκλεισαν τότε, με αποτέλεσμα να χαθούν περίπου 7.000 θέσεις εργασίας, περιλαμβάνονταν η «Μεταλλουργική Χάλυψ» στον Αλμυρό με 700 εργαζόμενους, η «Βιομηχανία Ενδυμάτων Βόλου» με 750, η ΕΒΕΞ με 450, η «Πειραϊκή Πατραϊκή» με 276, τα «ΕΛΣΙ» με 250, η «ΙΝΤΕΞ» με 210, η «Κορακρύλ» με 105, η ΤΕΟΚΑΡ με 400 εργαζόμενους, η «ΠΡΙΜΕΡΑ» και η «Βαμβακουργία» με 530 εργαζόμενους. Ακολούθησαν η βιομηχανία ντοματοπολτού ΑΔΕΛΚΑΝ στον Αλμυρό με 900 μόνιμους και εποχικούς εργαζόμενους και η ΒΙΟΠΑΛ.
Τα τελευταία δέκα χρόνια επίσης χάθηκε ένας μεγάλος αριθμός θέσεων εργασίας, αλλά και ένας σημαντικός κύκλος εργασιών για την τοπική οικονομία, καθώς επιχειρήσεις όπως η ΒΙΟΣΩΛ, Κανάκης, ΒΜΤΕ, ΒΕΚ και ΜΕΚ, βιοτεχνίες μικρότερες στο χώρο του μετάλλου έβαλαν λουκέτο.
Τα τελευταία έξι χρόνια, ο εφιάλτης της αποβιομηχάνισης επέστρεψε πάνω από το Βόλο. Σημαντικές μονάδες με αριθμό εργαζομένων που ξεπερνούσε τους 150 έβαλαν λουκέτο, όπως η ΚΟΝΤΙ του Ομίλου Arcillor Mitall και η VPI που ανακοίνωσαν αναστολή εργασιών. Η ΚΟΝΤΙ μετακόμισε σταδιακά τις δραστηριότητές της στη Ρουμανία, ενώ η VPI επαναλειτούργησε με Τούρκους επιχειρηματίες, αλλά με λιγότερο προσωπικό. Η Coca-Cola έκλεισε το εργοστάσιο στο Βόλο, σε μια εποχή που η τοπική οικονομία καταρρέει.
Οι 86 εργαζόμενοι στο εργοστάσιο του Βόλου, αλλά και αρκετοί ακόμα «εργολαβικοί» και «εξωτερικοί συνεργάτες» αναζήτησαν την τύχη τους είτε στο Σχηματάρι, είτε σε άλλες περιοχές.
Το πλήγμα από την αποχώρηση της Coca-Cola ήταν μεγάλο για την πόλη, καθώς το συγκεκριμένο εργοστάσιο είχε ένα σημαντικό κύκλο εργασιών στην τοπική οικονομία, με αρκετές μικρομεσαίες επιχειρήσεις να συναρτούν την ύπαρξή τους από τη λειτουργία του συγκεκριμένου εργοστασίου.
Η ΙΜΑΣ, είναι το τελειωτικό χτύπημα, σε μια οικονομία που παρακμάζει.
Η εικόνα στις περισσότερες επιχειρήσεις των δύο ΒΙΠΕ του Βόλου, το τελευταίο διάστημα, είναι πραγματικά απογοητευτική, καθώς η παραγωγή ουσιαστικά είναι στο ρελαντί.
Ο έντονος προβληματισμός στις τοπικές βιομηχανίες εδράζεται κυρίως εξαιτίας της ρευστής οικονομικής κατάστασης, αλλά και των νέων μέτρων, ειδικά στον τομέα της φορολογίας. Φόβους εξάλλου εκφράζει ο επιχειρηματικός κόσμος ότι η νέα φοροκαταιγίδα θα αποτελέσει τη χαριστική βολή για τις τοπικές επιχειρήσεις, που προσπαθούν και έχουν καταφέρει, με επώδυνα μέτρα και για τις ίδιες και για τους εργαζόμενούς τους, να επιβιώσουν μετά το σοκ και τους περιορισμούς των capital controls.
Ακόμη και οι εγκρίσεις που δίνονται για την άντληση χρημάτων, είναι τόσο μικρές, που οι μεγάλες επιχειρήσεις αδυνατούν να αντεπεξέλθουν στις υποχρεώσεις που έχουν.