Tου Γεώργιου Καπουρνιώτη
Δάσκαλος είναι ο άνθρωπος, που συνεισφέρει στη δημιουργία της προσωπικότητας ενός παιδιού, παράλληλα με την οικογένεια. Δάσκαλος είναι αυτός που προσφέρει στον μαθητή, όχι μόνο Εκπαίδευση, αλλά και Παιδεία. Συχνά στοχοποιείται από την ελληνική κοινωνία διότι τυγχάνει να είναι δημόσιος υπάλληλος. Κρίνεται από γνωστούς αρθρογράφους, κυρίως των αθηναϊκών εντύπων για τα αιτήματά του που συνήθως αφορούν συνθήκες εργασίας, όρους μόρφωσης των μαθητών και τους λένε ότι πρέπει να τοποθετούνται και για τα ζητήματα της επιστήμης. Το τελευταίο διάστημα, τους κρίνουν για ακριβώς τον αντίθετο λόγο. Για το ότι παίρνουν θέση για το περιεχόμενο της Εκπαίδευσης. Γιατί άραγε συμβαίνει όλο αυτό;
Πολλοί άνθρωποι ξεχνάνε ότι το παιδί τους περνάει τις περισσότερες ώρες της ημέρας με τον δάσκαλο. Με αυτόν μοιράζονται τις σκέψεις τους, τα προβλήματά τους και τον συμβουλεύονται, είναι δίπλα σε όλα τα παιδιά, εκτελώντας τον ρόλο του ψυχολόγου, του συμβούλου, του εκπαιδευτικού. Αποτελεί πρότυπο και αγωνίζεται μαζί με τη νέα γενιά! Παράλληλα με τις υπόλοιπες αρμοδιότητές του, ασχολείται με πολιτιστικά προγράμματα, αθλητικές διοργανώσεις, μαθητικούς διαγωνισμούς, ευρωπαϊκά προγράμματα Erasmus, προκειμένου να αποκτήσουν περισσότερες γνώσεις οι μαθητές του! Ο χρόνος εργασίας του, δεν είναι μόνο αυτός που αφιερώνει στο σχολείο, αλλά εργάζεται κι από το σπίτι. Προετοιμάζει το μάθημά του, διορθώνει γραπτά, ετοιμάζει ασκήσεις χρησιμοποιώντας τη νέα τεχνολογία και μάχεται για να κάνει το μάθημα πιο ελκυστικό, διαδραστικό και ενδιαφέρον, ώστε να μπορούν τα παιδιά να κατανοήσουν δύσκολες ή ασαφείς έννοιες, ευκολότερα.
Ξεχνάμε πως ένα μεγάλο μέρος των εκπαιδευτικών, είναι αναπληρωτές ή μόνιμα διορισμένοι σε σχολεία μακριά από τη μόνιμη κατοικία τους, μακριά από την οικογένειά τους. Εν μέσω πανδημίας αναγκάστηκαν να μάθουν ακόμα και οι μεγαλύτερης ηλικίας δάσκαλοι να χρησιμοποιούν υπολογιστή, τάμπλετ με σκοπό να είναι για ακόμα μία φορά με τη βοήθεια της τηλεκπαίδευσης, δίπλα στους μαθητές τους. Και δεν σταμάτησαν εκεί. Ενίσχυσαν τους μαθητές τους και δημιούργησαν, εξ αποστάσεως, πρωτότυπες εργασίες και βίντεο. Παράδειγμα το πρώτο πανθεσσαλικό μαθητικό e – συνέδριο που οργανώθηκε στις 14 – 15 Μαΐου 2021, με γενικό θέμα: «Το 1821 μέσα από τα μάτια των παιδιών από μαθητές σχολείων του Βόλου».
Ειδικότερα:
To 5o Νηπιαγωγείο Βόλου, παρουσίασε ένα βίντεο για το χρονικό της Επανάστασης και παράλληλα παρουσιάστηκαν οι κατασκευές τους. Τα παιδιά του 13ου Νηπιαγωγείου Βόλου αφηγήθηκαν όσα έμαθαν για την επανάσταση του ‘ 21 μέσα από πίνακες Ελλήνων και ξένων ζωγράφων και παρουσίασαν τα έργα τους εμπνευσμένα από αυτούς τους πίνακες. Το 26ο Νηπιαγωγείο Βόλου τόνισε ότι η Ελλάδα εξακολουθεί να βρίσκεται στην καρδιά μας, 200 χρόνια μετά. Το 2ο Νηπιαγωγείο Ευξεινούπολης έδειξε εικόνες από την Επανάσταση μέσα από τα μάτια των παιδιών και δημιούργησαν ένα ομαδικό φωτο – κολάζ. Το Νηπιαγωγείο Τρικερίου, με τα νήπια πήραν μέρος στην ομαδική κατασκευή της Τρικεριώτικης φορεσιάς και την παρουσίασαν. Το 1ο Νηπιαγωγείο Φερών Βελεστίνου έκανε αναφορά στον Ρήγα του Βελεστίνου, ενώ το 10ο Νηπιαγωγείο Νέας Ιωνίας βοήθησε τους μαθητές να ανακαλύψουν τα μηνύματα και τα σύμβολα που έκρυβε το μνημειώδες έργο του: «Χάρτας της Ελλάδος».
Το 2ο Δημοτικό Σχολείο Βόλου πραγματοποίησε μια έρευνα στο σχολικό αρχείο, εντόπισε τεκμήρια και κατέγραψε τα στοιχεία σε μια ειδική ψηφιακή φόρμα διαδικτυακά. Το 13ο Δημοτικό Σχολείο Βόλου παρουσίασε σε ψηφιακή αφήγηση τη διασκευή του παραμυθιού της Γαλάτειας Γρηγοριάδου – Σουρελή «Ασπρογάλανο Πανί» και τα παιδιά ζωγράφισαν και δημιούργησαν σε κολάζ το παραμύθι, πλαισιώνοντάς του με τις φωνούλες τους. Το 1ο Δημοτικό Σχολείο Αγριάς παρουσίασε δράσεις μαθητών του, με αφορμή τα 200 χρόνια από την Ελληνική Επανάσταση. Τα λόγια των ηρώων του ‘21 αποτέλεσαν αφόρμηση, ώστε να εμπνευστούν και να έρθουν σε επαφή με ιστορικά γεγονότα. Τέλος τα συστεγαζόμενα σχολεία, 15ο και 24ο, έκαναν αφιέρωμα στους τοπικούς εκπροσώπους του Νεοελληνικού Διαφωτισμού, αλλά και σε τοπικούς αγωνιστές της περιοχής μας. Παράλληλα, το 15ο Δημοτικό Σχολείο Βόλου ανέδειξε μέσα από ένα ψηφιακό δρώμενο τον ρόλο της Μαργαρίτας Μπασδέκη, στη μάχη που δόθηκε στη Μακρινίτσα στις 6 Φεβρουαρίου του 1878.
Οι εκπαιδευτικοί ως σημαντικοί παράγοντες του εκπαιδευτικού μας συστήματος στάθηκαν και στέκονται αρωγοί στην κοινή προσπάθεια. Υπήρξαν και υπάρχουν εκπαιδευτικοί, που, ενώ ανήκουν σε «ευπαθή» ομάδα, συνεχίζουν καθημερινά να παρέχουν τις υπηρεσίες τους.
Από την άλλη τα εξώδικα κατά εκπαιδευτικών και συλλόγους εκπαιδευτικών πέφτουν «βροχή» από τους γονείς που τα παιδιά τους δεν έγιναν δεκτά στο μάθημα επειδή δεν είχαν βεβαίωση διενέργειας αρνητικού self test. Δικαίως, ζήτησε, ο πρόεδρος του Ν.Τ. της ΑΔΕΔΥ Μαγνησίας κ. Φ. Κωνσταντινίδης και έκανε έκκληση στους γονείς να αποσύρουν τα εξώδικα και να σταματήσουν να «πυροβολούν» τους εκπαιδευτικούς, γιατί οι εκπαιδευτικοί ενεργούν με βάση το τι επιτάσσει η Πολιτεία γι αυτές τις περιπτώσεις.
Τελικά, μήπως οι εκπαιδευτικοί αξίζουν μια επιβράβευση για την προσπάθειά τους… και όχι τόσο «bullying»;