Του Νίκου Κατοίκου
Ο φονικός ιός του 2020, που σκόρπισε τον τρόμο σε ολόκληρο τον Πλανήτη, οδήγησε στο «μεγάλο ταξίδι» πολλούς συνανθρώπους μας, μεγάλους και μικρούς, φιλάσθενους και υγιείς. Χάθηκαν και πολλοί συμπολίτες μας, αθώα θύματα της ανελέητης αρρώστιας. Είναι ζωές που αδικήθηκαν και γι’ αυτό είναι εύλογος ο πόνος και το δάκρυ μας. Σήμερα τα δακρυσμένα λόγια μας είναι αφιερωμένα στη μνήμη του αξέχαστου συμπολίτη, συναδέλφου καθηγητή και σπουδαίου φίλου Βασίλη Κάμπα, που αναχώρησε για την αιωνιότητα στις 28-12-2020.
Ήταν ένας άνθρωπος γεμάτος από διάθεση για δημιουργία και για κοινωνική προσφορά. Γεννήθηκε στο Πετρίλο της Αργιθέας, μεγάλωσε στην Καρδίτσα και σπούδασε μαθηματικός στη Θεσσαλονίκη (1957-1962). Σταδιοδρόμησε ως φροντιστής στην Καρδίτσα (από το 1965 και εφεξής), τιμώντας αυτόν τον επίζηλο τίτλο όσο λίγοι στη χώρα μας. Από τον Μάιο του 1966 μέχρι τον Μάρτιο του 1968 είχα την καλή τύχη να συνεργαστώ και εγώ μαζί με αυτόν και με τον φυσικό Θωμά Αρκομάνη στο ιστορικό φροντιστήριο της Καρδίτσας «Ενωμένα Φροντιστήρια». Το φροντιστήριο εκείνο και το «Πρότυπο Φροντιστήριο» του Αχιλλέα Παλαιοκαρίτη ήταν οργανωμένα, και κρατήσαμε για πρώτη φορά τότε στην Καρδίτσα το σύνολο των υποψήφιων για τις Ανώτερες και Ανώτατες Σχολές του Κράτους, με πολλές επιτυχίες.
Ο Βασίλης ήταν άριστος μαθηματικός και πολυδιαβασμένος δάσκαλος. Χρησιμοποιούσε ελληνική και ξένη βιβλιογραφία και εξέδωσε μαθηματικά συγγράμματα στις Εκδόσεις των Αδελφών Σαββάλα, που υπήρξαν μαθητές μας. Κράτησε στενή επαφή με διαπρεπείς πανεπιστημιακούς δασκάλους: Με καθηγητές του, με πρώην συμφοιτητές του και με πολλούς μαθητές του. Διέθετε τα τρία βασικά χαρίσματα ενός καλού εκπαιδευτικού: Τη μεταδοτικότητα, την προσήνεια και τη συμβουλευτικότητα. Γι’ αυτό, ήταν πολύ αγαπητός στους μαθητές του και στον κοινωνικό περίγυρο.
Τα εξωεκπαιδευτικά του ενδιαφέροντα ήταν λογοτεχνικά, πνευματικά, πολιτιστικά και λαογραφικά. Στα χρόνια των σπουδών του παρακολουθούσε τα φιλολογικά μαθήματα του ομηριστή Ιω. Θ. Κακριδή. Διάβαζε και δώριζε λογοτεχνικά βιβλία. Ενδιαφερόταν για το πνευματικό ανέβασμα της περιοχής μας και γι’ αυτό συμμετείχε ενεργά στα πνευματικά Σωματεία της Καρδίτσας: Στη Λαϊκή Βιβλιοθήκη, στην Ένωση Επιστημόνων και σε άλλους Συλλόγους. Ήταν στενός συνεργάτης τού «Πατριάρχη των πολιτιστικών μας» Γεωργίου Κούτρα, την εποχή που η Καρδίτσα γνώρισε (και κρατεί ακόμη) τη λεγόμενη «Πολιτιστική Άνοιξη».
Όσο δρούσε στην Ένωση Επιστημόνων ο καθηγητής Γιώργος Κούτρας ήταν αρθρογράφος και επιμελητής λαογραφικών εργασιών στο περιοδικό «Γνώση και Γνώμη». Για την αγαπημένη του Αργιθέα, για τα Άγραφα, και γενικά για τον Νομό Καρδίτσας οργάνωσε λαογραφικά αφιερώματα σε αυτό, καθώς και συνέδρια σε χωριά της Αργιθέας με διακεκριμένους ομιλητές. Μέσω του Βασίλη γνωρίσαμε τα τραγούδια και τους χορούς των Αργιθεατών, εκτελεσμένους από τους χορευτές του ομώνυμου Συλλόγου. Επίσης, μέσω του Βασίλη μάθαμε περισσότερα για σημαντικές προσωπικότητες εκείνης της περιοχής, όπως για τον προώρως εκλιπόντα Πετριλιώτη δάσκαλο και λογοτέχνη Παναγιώτη Καψάλη (1936-1982), για τον οποίο είχε οργανώσει ο Βασίλης εκτεταμένο αφιέρωμα στον Στ’ τόμο (1987) του Περιοδικού «Γνώση και Γνώμη».
Μας λείπει πολύ ο Βασίλης. Λείπει από την οικογένειά του, από τους συγγενείς του, από τους συγχωριανούς του, από τους συμπολίτες, από τους φίλους του, από τον κύκλο των επιστημόνων. Ο γοητευτικός αυτός αφηγητής τής παρέας των ερευνητών της Τοπικής Ιστορίας μάς λείπει πολύ από το καφενεδάκι «Αίγλη» της Καρδίτσας.
Όλο το κομμάτι της ζωής και της δράσης τού Βασίλη Κάμπα ανήκει τώρα στην Ιστορία του τόπου μας. Σε εμάς απομένει να συμπαρασταθούμε ψυχικά στη σύζυγό του Πέρσα, καθώς και στις οικογένειες των παιδιών του Κώστα και Αλέξανδρου. Όσο ζούμε, θα μένουν εσαεί χαραγμένα στη μνήμη μας: Το πρόσωπο και η ανεκτίμητη εκπαιδευτική, κοινωνική και πολιτιστική προσφορά του Βασίλη Κάμπα. Αυτό θα αποτελεί για εκείνον μια γήινη μορφή αθανασίας, δική μας ανταπόδοση για τα όσα εκείνος προσέφερε.