Εκδήλωση στη μνήμη του αρχιραβίνου Μωυσή Πέσσαχ, ο οποίος μαζί με τον Μητροπολίτη Ιωακείμ βοήθησε στο να σωθεί μεγάλος αριθμός Εβραίων την περίοδο της γερμανικής κατοχής στον Βόλο, διοργάνωσε σήμερα το 30ο Δημοτικό Σχολείου Βόλου.
Η τελετή πραγματοποιήθηκε στην αρχή του ομώνυμου δρόμου, ο οποίος είναι κάθετος στην οδό Χείρωνος. Μαθητές του σχολείου, συνοδευόμενοι από τον διευθυντή Πασχάλη Δήμου, περπάτησαν από το σχολείο ως το σημείο της εκδήλωσης και εκεί ενημερώθηκαν για την σημαντική συμβολή του Μωυσή Πέσσαχ στη διάσωση Εβραίων του Βόλου από το Ολοκαύτωμα. Παρόντες στην εκδήλωση ήταν ο Μητροπολίτης Δημητριάδος κ. Ιγνάτιος, ο Πρόεδρος της Ισραηλιτικής Κοινότητας Βόλου κ. Μ. Σολομών και ο Προϊστάμενος της Πρωτοβάθμιας Εκπαίδευσης Μαγνησίας Γιώργος Πολύζος.
Ο Μωυσής Πέσσαχ ήταν θρησκευτικός ηγέτης της ισραηλιτικής κοινότητας του Βόλου. Γεννήθηκε στη Λάρισα το 1869 και σπούδασε στη Θεσσαλονίκη Εβραϊκή Φιλολογία και Φιλοσοφία. Άσκησε το επάγγελμα του δασκάλου το 1892 στην ισραηλιτική κοινότητα Βόλου και το 1925 έγινε Αρχιραβίνος.
Ο ραβίνος Πέσσαχ ξεκίνησε και ενορχήστρωσε τη διάσωση της εβραϊκής κοινότητας του Βόλου με τη βοήθεια του επισκόπου της περιοχής, Ιωακείμ. Με τη δράση τους κατάφεραν να σώσουν το 74% της εβραϊκής κοινότητας σε μία χώρα που το 85% των Εβραίων σκοτώθηκαν στο Ολοκαύτωμα.
Στις 30 Σεπτεμβρίου του 1943 ο γερμανός στρατιωτικός διοικητής Κουρτ Ρικερτ κάλεσε το ραβίνο Πέσσαχ στο αρχηγείο του, απαιτώντας να του δώσει μία λίστα με όλους τους Εβραίους της πόλης και με τα περιουσιακά τους στοιχεία μέσα σε 24 ώρες.
Ο ραβίνος κατάλαβε αμέσως τον σκοπό των Γερμανών και με μια σειρά δράσεων και διακινδυνεύοντας τη ζωή του ίδιου και της οικογένεια τους κατάφερε να διασώσει τους Εβραίους του Βόλου. Αφού ζήτησε και πήρε παράταση τριών ημερών για να υποβάλλει τη λίστα, ο ραβίνος απευθύνθηκε στον φίλο του και επίσκοπο του Βόλου, Ιωακείμ, για να ζητήσει τη βοήθεια του.
Ο επίσκοπος επικοινώνησε με τον Χέλμουτ Σέφελ τον Γερμανό πρόξενο στο Βόλο με τον οποίο είχε καλές σχέσεις και ο οποίος του είπε ότι οι Εβραίοι πρέπει να φύγουν άμεσα από την περιοχή. Ο επίσκοπος μετέφερε τα νέα στο ραβίνο, δίνοντάς του και μια επιστολή προς όλους τους κληρικούς των χωριών γύρω από το Βόλο, προτρέποντας τους να κάνουν τα πάντα για να προστατεύσουν τους Εβραίους.
Περίπου 130 Εβραίοι έφυγαν από το Βόλο με σκοπό να κρυφτούν στα βουνά και στα αποκρυμμένα ορεινά χωριά. Μεταξύ των Εβραίων που έφυγαν ήταν και ο ίδιος ο ραβίνος Πέσσαχ με την οικογένεια του.
Οι δύο γιοι του αιχμαλωτίστηκαν από τους Γερμανούς και δολοφονήθηκαν, ενώ η σύζυγός του πέθανε την περίοδο που κρύβονταν στα βουνά.
Μετά τον πόλεμο ο Πέσσαχ έχοντας υποστεί και ο ίδιος τις δικές του απώλειες επέστρεψε στο Βόλο μαζί με 700 μέλη της κοινότητας με τους οποίους ξεκίνησε τις προσπάθειες για την ανοικοδόμηση της κατεστραμμένης πόλης.
Τον Απρίλιο του 1955, ο Βόλος χτυπήθηκε από έναν καταστροφικό σεισμό. Ο ηλικιωμένος πλέον ραβίνος αναγκάστηκε να μείνει σε σκηνή. Πέθανε στις 13 Νοεμβρίου εκείνης της χρονιάς.