Η Κρητική Αδελφότητα «Το Αρκάδι», η Ένωση Κυπρίων Ν. Μαγνησίας, το βιβλιοπωλείο Πένα και οι Εκδόσεις Αρμός προσκαλούν στην παρουσίαση του νέου βιβλίου της Μαρίας Καμηλάκη – Μανογιαννάκη «Στην κόχη της μοίρας» αύριο Δευτέρα 23 Μαΐου και ώρα 20.00 στο Κέντρο Πολιτισμού και Τεχνών «Θεατρίνη» (Πλάτωνος 20, Βόλος).
Για το βιβλίο θα μιλήσουν: Σοφία Κανταράκη, φιλόλογος – ιστορικός, Γιάννης Κοϊνάκης, δάσκαλος, πρόεδρος της Κρητικής Αδελφότητος «Το Αρκάδι», Αδάμος Α. Μουζουρής, φιλόλογος – ιστορικός, πρόεδρος της Ένωσης Κυπρίων Ν. Μαγνησίας και η συγγραφέας. Τη συζήτηση συντονίζει ο δημοσιογράφος Ηλίας Κουτσερής.
Η Μαρία Καμηλάκη – Μανογιαννάκη γεννήθηκε και μεγάλωσε στο Ρέθυμνο Κρήτης. Σπούδασε στη Ράλλειο Παιδαγωγική Ακαδημία Πειραιώς και αργότερα στο Παιδαγωγικό Τμήμα Αθηνών. Εργάστηκε ως δασκάλα σε σχολεία της Κρήτης, της Μακεδονίας και της Αθήνας. Έχει γράψει και διασκευάσει λογοτεχνικά έργα για μαθητικές παραστάσεις στα σχολεία που υπηρέτησε, αρκετά από τα οποία έχουν δημοσιευτεί σε σχολικά ή τοπικά περιοδικά. Το 2019 διακρίθηκε σε λογοτεχνικό διαγωνισμό διηγήματος.
Το πρώτο της μυθιστόρημα «Στην κόχη της μοίρας» κυκλοφορεί από τις εκδόσεις Αρμός. «Σφουγγάρια της λήθης», ο τίτλος του 2ου, υπό έκδοση, μυθιστορήματός της. Υπό έκδοση είναι και η ποιητική συλλογή με τίτλο «Εν-δο-μύχως».
Συνέντευξη
Χαριτίνη Μαλισσόβα
«Στην κόχη της μοίρας», ο τίτλος του μυθιστορήματός σας, που κυκλοφορεί από τις Εκδόσεις Αρμός. Θέλετε να μας δώσετε κάποια στοιχεία του;
Αρχικά σας ευχαριστώ πολύ για τον πολύτιμο χρόνο που διαθέσατε στην προβολή του έργου μου, τα συγκινητικά σας λόγια και τις ευχές σας.
«Στην κόχη της μοίρας» είναι το πρώτο μου μυθιστόρημα. Χαίρομαι που βρήκα τον χρόνο να εκπληρώσω το μεγάλο όνειρο, που φάνταζε ανεκπλήρωτο, ώς τη στιγμή που το μολύβι απείθαρχο, ελευθέρωσε την ψυχή μου, ανασκάλισε μνήμες, παγιδευμένες ιδέες, ενεργοποίησε όλες τις αισθήσεις μου και έδωσε φτερά στη φαντασία μου να πλέξει την ιστορία αυτή.
Η ιστορία ξεδιπλώνεται σε ένα χωριό της Κρήτης την περίοδο της Χούντας. Δύσκολες εποχές γιατί η οικογένεια και η νοοτροπία της εποχής, μπορούσαν να καθορίσουν ακόμη και την τύχη των ανθρώπων, χτίζοντας ψηλούς τοίχους που δύσκολα μπορούσαν να γκρεμιστούν. Η Μυρτώ, η ηρωίδα της ιστορίας, ένα υπέροχο πλάσμα καταφέρνει να γίνει δασκάλα παρά τις αντιξοότητες. Φαίνεται να υποτάσσεται, αλλά μέσα της παραμένει ελεύθερη και ανυπόταχτη. Κυνηγάει τα όνειρά της μέσα σε δράση, αλλεπάλληλες συγκρούσεις, μυστηριώδεις καταστάσεις, πρωτοφανή και ανεξέλεγκτα εμπόδια, προδοσία, κατάχρηση εξουσίας, ύπουλες παρεμβάσεις, ζώντας στην πιο αγνή του μορφή έναν έρωτα παράφορο, όμως κυνηγημένο με τον χειρότερο τρόπο. Η ιστορία δεν περιορίζεται στα γεωγραφικά πλάτη της Ελλάδας. Ξετυλίγεται σαν κουβάρι, ταξιδεύει σε άλλες ηπείρους, σε υπερατλαντικά ταξίδια, γνωρίζουμε τη ζωή των ναυτικών, γεμίζουμε εικόνες και ζούμε μοιραίες καταστάσεις που καθορίζουν τη μοίρα των ηρώων μου.
Μέσα από τη συναρπαστική πλοκή ο αναγνώστης νιώθει τον πόνο την απόγνωση, αλλά και τη συνεχή προσπάθεια για δικαίωση. Μεταμορφώνεται σε δέκτη ενδιαφερουσών πληροφοριών σε εποχή που πιθανόν δεν γνωρίζει. Γίνεται αναφορά σε ήθη έθιμα παραδόσεις κουλτούρες. Διδάσκει την επιμονή στα «θέλω» και τον αέναο αγώνα για την υπεράσπισή τους.
Τι σας ώθησε να ασχοληθείτε με τη συγγραφή και ειδικότερα με τη συγγραφή του συγκεκριμένου μυθιστορήματος;
Ήταν ένας μεγάλος μου πόθος να ασχοληθώ με το γράψιμο ενός μυθιστορήματος. Έμοιαζε όμως άπιαστο όνειρο, γιατί μου έλειπε ο χρόνος. Από τότε που θυμάμαι τον εαυτό μου άφηνα το μολύβι να ρουφήξει από το μυαλό και την ψυχή μου κάθε εμπειρία και φαντασία και να την καταγράψω. Όταν κατάλαβα πως ήρθε το πλήρωμα του χρόνου τίποτα δεν μπόρεσε να με σταματήσει. Επειδή ακριβώς είναι το πρώτο μου μυθιστόρημα ήθελα να έχει γερές βάσεις. Να ξεκινήσει από το παρελθόν που είναι οι βάσεις της ανθρώπινης πορείας. Το παρελθόν μου έδωσε τα κίνητρα, με ενέπνευσε κι έδωσε φτερά στη φαντασία μου για την πολυπλοκότητά του. Με ενέπνευσε να χτίσω δυνατούς χαρακτήρες, ζωντανούς διαλόγους, να αναδείξω αρχές, ιδέες, αξίες. Η ηρωίδα μου είναι δασκάλα. Εύκολα μπορούσα να μπω στην ψυχοσύνθεσή της, να δώσω πνοή στη φαντασία μου, να εμπνέει και να εμπνέεται. Επίσης από τα μέρη που πέρασα, αναβλύζει πλούσια πηγή εμπειριών. Κλωστή στο βελονάκι της φαντασίας μου έδωσε και η κουβέντα με ναυτικό της εποχής εκείνης. Έκανα βιβλιογραφική έρευνα για τα λιμάνια που άκουσα και το ταξίδι της ιστορίας ξεπέρασε τα σύνορα της Ελλάδας.
Ποιοι είναι οι δικοί σας αγαπημένοι λογοτέχνες;
Αρκετοί λογοτέχνες παλιότεροι, αλλά και σύγχρονοι με συγκινούν και προκαλούν το ενδιαφέρον μου. Ο Καζαντζάκης ήταν ο συγγραφέας που μάγεψε την ψυχή μου από τα φοιτητικά μου χρόνια. Το λεξιλόγιό του είναι πιστεύω μοναδικό, συναρπαστικό, καθηλωτικό. Επίσης μου αρέσουν ο Σαίξπηρ και ο Ντοστογιέφσκι. Στην ποίηση ξεχωρίζω Καβάφη, Παλαμά, Ελύτη, αλλά και πολλούς νεότερους.
Ήταν για εσάς η περίοδος της πανδημίας γόνιμη συγγραφικά και αναγνωστικά;
Καμιά πανδημία δεν θεωρώ πως είναι γόνιμη, έστω κι αν εξυπηρετεί κάποιους τομείς. Μαστίζει θανατηφόρα ολόκληρη την υφήλιο, προκαλεί τρόμο, ανασφάλεια, αβεβαιότητα στην υγεία, την εργασία στην ανθρώπινη ύπαρξη. Στην αρχή, πριν δείξει το αληθινό της πρόσωπο, μπορώ να πω πως μου έδωσε έναυσμα για γράψιμο και διάβασμα. Βρήκα χρόνο να αφοσιωθώ και να γράψω το μυθιστόρημα «Στην κόχη της μοίρας». Όμως η αποξένωση απ’ τα παιδιά και τα εγγόνια μου ήταν πολύ βαριά. Η αγωνία για την εργασία και το μέλλον τους με τρόμαζε. Αυτό φαίνεται σε δύο ποιήματα σχετικά με την πανδημία που έγραψα με διαφορά ενός χρόνου το ένα με το άλλο.
«22 Απρίλη 2020»
Δυο μήνες τώρα αποζητώ την άνοιξη των περασμένων χρόνων
Μα άνοιξη πουθενά.
Έχει βαλτώσει η μοναξιά στα σφαλισμένα στήθη.
Η Γη πλαντάζει ανήμπορη στον cov να αντισταθεί.
Ιός θανάτου, τρόμου διαρρήκτης.
Απρόοπτος, ξαφνιασμένου πρωινού παρουσία.
Λιποτάχτης σκοτεινού κλουβιού
Θόλωσε απ’ το ουράνιο φως.
Ζήλεψε το χρώμα της φύσης, αρνήθηκε το άρωμά της.
Οργίστηκε την οσμή της ζωής.
Τρόμαξε και σπέρνοντας τη συμφορά
παρασέρνει στα σκοτάδια του Άδη.
Με μούσκεμα τα βλέφαρα ο Μάης φτάνει
με πείσμα και δύναμη να πολεμήσει.
Το νιώθω θα νικήσει. Ασπρομάλληδες γέροντες
με τα εγγόνια στεφάνια θα πλέξουν
τραγούδια θα πούνε με αγάπη τρανή.
Οι ελπίδες μου όμως ματαιώθηκαν και τον επόμενο Μάρτη έγραψα δεύτερο ποίημα. Εύχομαι να μη χρειαστεί να γράψω τρίτο ποίημα με το ίδιο θέμα.
Τι θεωρείτε εξέλιξη σε έναν συγγραφέα;
Εξέλιξη για έναν συγγραφέα θεωρώ να μην επαναπαύεται στις θετικές κριτικές και στις τυχόν διακρίσεις, αλλά ούτε να απογοητεύεται για το αντίθετο. Αν αγαπά το γράψιμο, πραγματικά οφείλει να αφιερώσει χρόνο για διάβασμα, μελέτη, διεύρυνση γνώσεων κι απόψεων. Να ενεργοποιήσει όλες του τις αισθήσεις, την ψυχή, το μυαλό, τη φαντασία, να νιώσει τον κόσμο. Να έχει πάντα ένα σημειωματάριο στην τσέπη. Να μην κουραστεί να σβήνει και να γράφει μέχρι να βρει τις λέξεις που εκφράζουν αυτό που θέλει. Να βρει τον προσανατολισμό του ως προς το είδος της συγγραφής και να αφιερωθεί με ζήλο. Να ενημερώνεται και να εκσυγχρονίζεται. Τα έργα του να διαδέχονται το ένα μετά το άλλο ανοδικά.
Ποιο βιβλίο διαβάσετε πρόσφατα και σας εντυπωσίασε;
Το πιο πρόσφατο βιβλίο που διάβασα είναι του Γιάννη Καλπούζου, με τίτλο «Ραγιάς» Μέρες και νύχτες του 1821. Με εντυπωσίασε η αληθοφάνεια των χαρακτήρων, η προσοχή στη λεπτομέρεια, μια ροή που δεν κουράζει τον αναγνώστη.
Ποια αξία θεωρείτε υπέρτατη;
Υπέρτατη αξία θεωρώ τον ανθρωπισμό. Τον σεβασμό του ανθρώπου στον συνάνθρωπο. Ο ανθρωπισμός, ως υπέρτατη αξία, είναι το σύνολο επιμέρους αξιών με κέντρο τον άνθρωπο. Αγκαλιάζει τον άνθρωπο με αλτρουιστικό πνεύμα κι ανοίγει το δρόμο για ειρήνη, ελευθερία, παιδεία, Δημοκρατία, ισότητα, δικαιοσύνη και άλλα ευλογημένα αγαθά. «Ως χαρίεν έστ’ άνθρωπος, όταν άνθρωπος η» έλεγε ο Μένανδρος (πόση χάρη έχει ο άνθρωπος, όταν είναι άνθρωπος).
Ετοιμάζετε κάποιο νέο βιβλίο; Ποια είναι τα επόμενα συγγραφικά σας σχέδια;
Είναι σχεδόν έτοιμο το δεύτερο μυθιστόρημά μου. Σύντομα θα πάρει κι αυτό τον δρόμο της έκδοσης. Συμμετέχω σε ποιητικό διαγωνισμό, ολοκληρώνω μια ποιητική συλλογή και ετοιμάζω μυθιστόρημα για έναν σπουδαίο Κρητικό Μακεδονομάχο.
Επισκέπτεστε την πόλη του Βόλου για την παρουσίαση του βιβλίου σας. Μετά από δύο χρόνια που απείχαμε λόγω της πανδημίας, πώς αισθάνεστε που ξαναγίνονται ανάλογες εκδηλώσεις;
Νιώθω ευλογημένη και τυχερή. Είναι η πρώτη διά ζώσης παρουσίαση του βιβλίου μου από εδώ, τον πανέμορφο Βόλο. Αυτό γιατί έχω την τύχη να γνωρίζομαι με ανθρώπους που διάβασαν, αγκάλιασαν το βιβλίο και θέλησαν να γίνει γνωστό στην πόλη σας. Αναφέρομαι στον κ. Αδάμο Α. Μουζουρή, φιλόλογο – ιστορικό, πρόεδρο Ένωσης Κυπρίων Ν. Μαγνησίας, που μαζί με τον κ. Γιάννη Κοϊνάκη, δάσκαλο, πρόεδρο της Κρητικής Αδελφότητος «Το Αρκάδι», φρόντισαν την παρουσίασή του. Σίγουρα αισθάνομαι ευτυχής και χαρούμενη που ξαναγίνονται εκδηλώσεις, με την ελπίδα να μη σταματήσουν ποτέ.