Τον αποκλεισμό ανασφάλιστων από το πρόγραμμα στήριξης «Βοήθεια στο Σπίτι» καταδικάζει σε ανακοίνωσή της η Λαϊκή Ενότητα Μαγνησίας, σημειώνοντας πως οι πολίτες που αποκλείονται λόγω των εισοδηματικών κριτηρίων οδηγούνται σε περιθωριοποίηση ενώ ο αποκλεισμός τους αποτελεί κίνδυνο για την υγεία τους. Παράλληλα προσθέτει πως σε κίνδυνο βρίσκονται και οι εργαζόμενοι του προγράμματος.
Στην ανακοίνωσή της η Λαϊκή Ενότητα Μαγνησίας αναφέρει:
«Η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ με τα νέα πολύ αυστηρότερα εισοδηματικά κριτήρια, που θέσπισε με τον πρόσφατο αντιασφαλιστικό νόμο για την σταδιακή και ταυτόχρονα οριστική κατάργηση του ΕΚΑΣ, επειδή αυτά πλέον ισχύουν και για όσους χαμηλοσυνταξιούχους, υπερήλικες ανασφάλιστους του ΟΓΑ και ΑμεΑ εντάσσονταν στο πρόγραμμα κοινωνικής στήριξης «βοήθεια στο σπίτι», αποκλείει άμεσα από αυτό δεκάδες χιλιάδες από αυτούς. Κατά συνέπεια τους οδηγεί σε πλήρη οικονομική και κοινωνική εξαθλίωση, σε κοινωνικό αποκλεισμό, περιθωριοποίηση και κίνδυνο για την υγεία και την ίδια τη ζωή τους.
O επερχόμενος μαρασμός και σταδιακός θάνατος, όπως όλα δείχνουν, του Προγράμματος «Βοήθεια στο Σπίτι», θα σημάνει τον κοινωνικό αποκλεισμό, το στιγματισμό αλλά ακόμα και τον εγκλεισμό ή και θανατηφόρα ατυχήματα μεταξύ των 130.000 χιλιάδων συνανθρώπων μας, οι οποίοι εξυπηρετούνταν από τις υπηρεσίες του προγράμματος.
Επίσης θα σημάνει και κίνδυνο για τις θέσεις εργασίας των 3.800 εργαζομένων σε αυτό, οι οποίοι/ες παραμένουν σε εργασιακή ανασφάλεια και πολιτική ομηρία με συνεχείς συμβάσεις ορισμένου χρόνου εδώ και 15 χρόνια.
Ειδικά, δε, που στη σημερινή συγκυρία των Μνημονίων της ανθρωποκτόνου λιτότητας, όλα δείχνουν ότι αυξάνονται καθημερινά οι κοινωνικές ανάγκες για την ύπαρξη προγραμμάτων ανοιχτών δομών περίθαλψης, όπως το “Βοήθεια στο Σπίτι”, που, αντί να περικοπούν, θα έπρεπε να χρηματοδοτηθούν, να επεκταθούν, να καταβληθούν άμεσα τα δεδουλευμένα των εργαζόμενων σε αυτά και να μπει ένα τέλος στην εργασιακή ανασφάλειά τους.
Το μέτρο αυτό είναι ένα από τα πολλά, που η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ – ΑΝΕΛ πήρε με τη στήριξη της μνημονιακής «αντιπολίτευσης» σε βάρος των πιο φτωχών λαϊκών στρωμάτων, στα πλαίσια των δεσμεύσεων της με το τρίτο μνημόνιο, δείχνοντας μία ταξική μονομέρεια σε βάρος τους, τη στιγμή που θεσπίζει νέα προνόμια και δυνατότητες κερδοφορίας στο εγχώριο και διεθνές μεγάλο κεφάλαιο.
Το μέτρο αυτό είναι βάρβαρο και απάνθρωπο και πρέπει άμεσα να ανακληθεί, όπως επίσης μπορεί και πρέπει με τον αγώνα των κοινωνικά αδύναμων λαϊκών στρωμάτων και όλου του λαού να ανατραπούν οι ανθρωποκτόνες μνημονιακές πολιτικές και όσοι τις εφαρμόζουν και τις στηρίζουν».